Μπενέτος Αθανάσιος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
02/04/2011
Διάρκεια
17:31
Εκδήλωση
4th International Seminar on Preventive Geriatrics - 1st International Seminar on Geriatric Rehabilitation
Χώρος
Ιωνικό Κέντρο
Διοργάνωση
Ελληνική Εταιρεία Φυσικής Ιατρικής και Αποκατάστασης
Association Franco-Hellenique pour les Etudes d' Atherosclerose
Κατηγορία
Γεροντολογία
Ετικέτες
σεξουαλική ζωή, μακροβιότητα
Το αν και κατά πόσο η σεξουαλική ζωή επιδρά στη μακροβιότητα είναι ένα ανοιχτό θέμα.
Μελέτη η οποία συνέκρινε 2,573 καθολικές καλόγριες με το γενικό πληθυσμό, από το 1965 ως το 1989, κατέδειξε μειωμένη θνησιμότητα μεταξύ των καλογραιών. Φυσικά η έλλειψη σεξουαλικής ζωής δεν αρκεί για να εξηγήσει το εύρημα. Εκτιμάται ότι πολύ περισσότερο συνέβαλλε στη μακροβιότητα των αδελφών το γεγονός ότι δεν κάπνιζαν.
Ιρλανδική μελέτη που αφορούσε 918 άνδρες ηλικίας 85-60 ετών και διήρκεσε 10 χρόνια, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι η αυξημένη σεξουαλική δραστηριότητα (περισσότεροι από 2 οργασμοί την εβδομάδα) μείωνε κατά 50% τη θνησιμότητα σε σχέση με την ομάδα μειωμένης σεξουαλικής δραστηριότητας (έναν οργασμό το μήνα).
Αντίστοιχα ήταν και τα συμπεράσματα μελέτης 2453 ανδρών από την Ταϊβάν, ηλικίας άνω των 65 ετών που διήρκεσε 14 χρόνια. Φαίνεται λοιπόν, ότι σε ηλικιωμένους άνδρες η σεξουαλική δραστηριότητα είναι ένας ανεξάρτητος παράγοντας που επιδρά θετικά στη μακροβιότητα.
Αξίζει πάντως να σημειωθεί ότι το σεξ είναι μια φυσική άσκηση η οποία πρέπει να προσαρμόζεται στις συνθήκες του καθενός (καρδιαγγειακές, αναπνευστικές, μυϊκές).
Σε ότι αφορά στις γυναίκες, η εμμηνόπαυση δεν επιδρά αρνητικά στη σεξουαλική διάθεση σε αντίθεση με το ψυχολογικό στρες, και τις συνθήκες της ζωής τους. Αρνητική επίδραση, τόσο σε γυναίκες όσο και σε άνδρες, ασκεί όμως η πρόσληψη φαρμάκων που συχνά συνοδεύει το γήρας.
Ο καθηγητής Αθανάσιος Μπενέτος είναι καθηγητής Παθολογίας και Γηριατρικής στο Πανεπιστήμιο του Νανσύ στη Γαλλία. Είναι επίσης Ταμίας της Διεθνούς Ένωσης Γεροντολογίας και Γηριατρικής για την περίοδο 2009-2013 και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας για την Ιατρική της Γήρανσης. Έχει εκπαιδευτεί τόσο στη Γαλλία όσο και στις ΗΠΑ (Βοστώνη) και, πριν από την παρούσα θέση του, εργάστηκε στο Παρίσι. Έχει συγγράψει περισσότερα από 240 επιστημονικά άρθρα.