Κωτσιόπουλος Αναστάσιος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
19/12/2015
Διάρκεια
24:39
Εκδήλωση
Το έργο του αρχιτέκτονα Νίκου Βαλσαμάκη (επιστημονική ημερίδα)
Χώρος
Μουσείο Μπενάκη (κτήριο Οδού Πειραιώς)
Διοργάνωση
Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής
Περιοδικό "ek - Ελληνικές Κατασκευές"
Κατηγορία
Αρχιτεκτονική
Ετικέτες
Νίκος Βαλσαμάκης, ελληνική αρχιτεκτονική, ελληνική μεταπολεμική αρχιτεκτονική, μοντερνισμός
Το αρχιτεκτονικό περιοδικό «Ελληνικές Κατασκευές» και το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής διοργάνωσαν το Σάββατο 19 Δεκεμβρίου 2015, στο Αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη (κτήριο οδού Πειραιώς), Επιστημονική Ημερίδα αφιερωμένη στο έργο του διακεκριμένου έλληνα αρχιτέκτονα και Ακαδημαϊκού Νίκου Βαλσαμάκη.
Η ημερίδα στοχεύει να διερευνήσει κριτικά τις διαφορετικές πτυχές του έργου του Νίκου Βαλσαμάκη, να αποτιμήσει το αποτύπωμά του στην ελληνική μεταπολεμική αρχιτεκτονική και να το συσχετίσει με αυτό των συγχρόνων του στην Ελλάδα και την Ευρώπη, στο δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, αλλά και μετέπειτα.
Η ημερίδα συνοδεύεται και από την έκδοση ενός βιβλίου με θέμα τις τρεις εμβληματικές κατοικίες που σχεδίασε και υλοποίησε ο Νίκος Βαλσαμάκης στις αρχές της δεκαετίας του 1960, τις κατοικίες Παράσχη και Λαναρά στην Ανάβυσσο και την κατοικία Βαλσαμάκη στη Φιλοθέη. Η έκδοση, σε επιμέλεια Ηλία Κωνσταντόπουλου και Παναγιώτη Τσακόπουλου, περιλαμβάνει και αδημοσίευτο υλικό, σχέδια και φωτογραφίες, από το αρχείο του αρχιτέκτονα.
Ο Νίκος Βαλσαμάκης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1924. Φοίτησε στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. από το 1945. Διέκοψε τις σπουδές του το 1947 για να ενταχθεί στον στρατό μέχρι το 1950, και αποφοίτησε το 1953. Έκτοτε διατηρεί γραφείο αρχιτεκτονικών μελετών. Είναι παντρεμένος από το 1965 με τη Μαρία Σερδάρη, αρχιτέκτονα, συνεργάτη του στο αρχιτεκτονικό γραφείο.
Το 1961 εξελέγη Αντιπρόεδρος του Πανελληνίου Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ), το 1962 Πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, το 1977 έγινε μέλος της Ελληνικής Αρχιτεκτονικής Εταιρείας και το 1995 ιδρυτικό μέλος του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής. Έχει επανειλημμένα κληθεί ως κριτής αρχιτεκτονικών διαγωνισμών από τον Σύλλογο Αρχιτεκτόνων και έχει δώσει διαλέξεις σε αρχιτεκτονικές σχολές και ιδρύματα της Ελλάδας. Στην Architectural Association παρουσιάστηκε το 1983 η πρώτη αναδρομική έκθεσή του, η οποία στη συνέχεια παρουσιάστηκε και στη Mackintosh School of Architecture.
Το 1991 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτορας του Τμήματος Αρχιτεκτόνων της Πολυτεχνικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Το 1992 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Αριστείο των Καλών Τεχνών για το σύνολο του έργου του. Το 2001 αναγορεύτηκε Επίτιμος Διδάκτορας της Σχολής Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. Τον Μάρτιο του 2007 η Ακαδημία Αθηνών εξέλεξε τον Νίκο Βαλσαμάκη τακτικό μέλος στην Τάξη των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών.
Όντας ακόμη φοιτητής μελέτησε και ολοκλήρωσε την πολυκατοικία στην οδό Σεμιτέλου 5, (1951-53) η οποία θεωρείται ότι ανανέωσε την τυπολογία της αστικής πολυκατοικίας στην Αθήνα. Στη συνέχεια ο Νίκος Βαλσαμάκης μελέτησε ένα μεγάλο αριθμό δημόσιων και ιδιωτικών κτιρίων, ενώ έχει βραβευτεί σε πολλούς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Ανάμεσα στα έργα του ιδιαίτερη θέση κατέχουν οι κατοικίες του, από εκείνες του ’60 στην Ανάβυσσο και την Φιλοθέη μέχρι τις πρόσφατες στη Βουλιαγμένη και στο Πόρτο Χέλι, τα Ξενοδοχεία «Αμαλία» ανά την Ελλάδα, το τουριστικό συγκρότημα «Δαίδαλος» στην Κω (πρώτη ελληνική υποψηφιότητα για το “E.U. Prize for Contemporary Architecture – Miesvander Rohe Award”), η Τράπεζα Πίστεως (Alpha) στην οδό Σταδίου, το Μηχανογραφικό Κέντρο της Εμπορικής Τράπεζας στο Χολαργό, το νέο κτίριο του Λάτσειου Κολεγίου στην Κάντζα, κ.α.
Έργα του έχουν δημοσιευθεί σε βιβλία και επιστημονικά συγγράμματα στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 1983, οι 9Η publications δημοσίευσαν την πρώτη μονογραφία του, ενώ στη συνέχεια δύο ακόμα μονογραφίες δημοσιεύτηκαν από τα Αρχιτεκτονικά Θέματα (1992 και 2000). Το Δίκτυο Μουσείων Μοντέρνας Ευρωπαϊκής Αρχιτεκτονικής (MEAM-NET) συμπεριέλαβε την κατοικία του στη Φιλοθέη στην Triennale του Μιλάνου (2001), καθώς και στο βιβλίο του G. Postiglione, Onehundred Houses for one hundred European Architects of the 20th century. Τα έργα του έχουν αντιπροσωπεύσει επανειλημμένα την ελληνική αρχιτεκτονική στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τα έργα του συμμετείχαν στην «5η Διεθνή Biennale Αρχιτεκτονικής» (Βενετία 1994), στην «5η Διεθνή Triennale – Revivalof Light, 12 Prominent Architects from 12 countries» (Βελιγράδι 1997). Έργα του επίσης συμμετείχαν στις εκθέσεις, «Αρχιτεκτονική του 20ου αιώνα: Ελλάδα» (Φραγκφούρτη 1999, Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής & Γερμανικό Μουσείο Αρχιτεκτονικής DAM, 1999), και «Τοπία εκμοντερνισμού: Ελληνική Αρχιτεκτονική ’60 και ’90» (Ρότερνταμ 1999, Γ. Αίσωπος, Γ. Σημαιοφορίδης).
Ο Αναστάσιος Μ. Κωτσιόπουλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1946. Σπούδασε στο Πειραματικό Σχολείο, στο Α.Π.Θ. (δίπλωμα αρχιτέκτονα 1970, διδακτορικό δίπλωμα 1976 και υφηγεσία 1982) και στο University of Edinburgh (Ph.D., 1980). Δίδαξε αρχιτεκτονικό σχεδιασμό και θεωρία αρχιτεκτονικής στο Α.Π.Θ. από το 1971, αρχικά ως επιμελητής, εν συνεχεία ως υφηγητής και, από το 1989 έως το 2013, ως καθηγητής. Είναι σήμερα ομότιμος καθηγητής του Α.Π.Θ.
Tο 2008, εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην Έδρα του «Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού» της Τάξης των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών.
Έχει περίπου 250 δημοσιεύσεις επιστημονικών άρθρων και αρχιτεκτονικών έργων, ενώ κυριότερα βιβλία του είναι τα «Κριτική της Αρχιτεκτονικής Θεωρίας» (1985, 1992, University Studio Press), «Η αρχιτεκτονική σε περίοδο κρίσης» (2010, εκδόσεις Νεφέλη) και «Για το μεταμοντέρνο στην αρχιτεκτονική» (Νεφέλη 2018). Διετέλεσε τρεις φορές Πρόεδρος του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Α.Π.Θ. και είχε σημαντική συμμετοχή στην ακαδημαϊκή οργάνωση και στο σχεδιασμό νέων πανεπιστημίων συντονίζοντας, μεταξύ αυτών, και το νέο ρυθμιστικό σχέδιο του Α.Π.Θ.
Ο Α. Μ. Κωτσιόπουλος δραστηριοποιείται ως αρχιτέκτων από το 1971 αρχικά με τους Φρόσω Κάισεφ, Κώστα Αντωνίου, Παρασκευά Μιμίδη, Αλίκη Σαμουηλίδου και Λευτέρη Τσουλουβή, εν συνεχεία με τους Δήμητρα Νικολάου και Χρήστο Πανταζίδη, και με τους Νέλη Αρβανιτοπούλου, Δώρα Δακή, Βασίλη Καραλάζο, Ελένη Σπάρτση και Γιώργο Χορόζογλου ενώ συνεργάστηκε σε συγκεκριμένες μελέτες με τις αρχιτέκτονες Μόρφω Παπανικολάου και Ρένα Σακελλαρίδου. Από το 1997 διατηρεί αρχιτεκτονικό γραφείο με τις αρχιτέκτονες Έμυ Ζουμπουλίδου και Αλίνα Πάνου και βασική συνεργάτιδα την Μπέτυ Χαλκιοπούλου. Το έργο του γραφείου έχει παρουσιασθεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό και έχει δημοσιευθεί σε ελληνικές και διεθνείς εκδόσεις. Αφιερώματα για το έργο τους έχουν γίνει από τα περιοδικά «Αρχιτεκτονικά Θέματα», «Ελληνικές Κατασκευές», «Κτίριο», «EcoΔομείν», το ηλεκτρονικό περιοδικό «Greek Architects» κ.α. Δύο από τα κτίριά τους έχουν συμπεριληφθεί στην έκθεση του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής και του Deutsches Architektur Museum (DAM) «Η Ελληνική Αρχιτεκτονική του 20ου αιώνα» μεταξύ των 130 σημαντικότερων κτιρίων στην Ελλάδα από το 1900 μέχρι σήμερα. Η κατοικία 2 στην Άνω Πόλη και το Πολιτιστικό Κέντρο Νάουσας έχουν δημοσιευθεί στους παγκόσμιους άτλαντες Phaidon Atlas of Contemporary World Architecture (2004) και Phaidon Atlas of 21st Century World Architecture (2008). Η Νέα Μονάδα της Κεντρικής Βιβλιοθήκης του Α.Π.Θ. (με τις Μ. Παπανικολάου και Ρ. Σακελλαρίδου) έχει τιμηθεί με το πρώτο βραβείο δημόσιου κτιρίου στα Βραβεία Αρχιτεκτονικής 2000 του Ε.Ι.Α., το Πολιτιστικό Κέντρο του Δήμου Νάουσας έλαβε ειδική μνεία στα Βραβεία Αρχιτεκτονικής 2008 του Ε.Ι.Α. και εκπροσώπησε την Ελλάδα στον διαγωνισμό για το ευρωπαϊκό βραβείο Mies van der Rohe 2007, ενώ το κτίριο γραφείων της εταιρείας Alumil έχει τιμηθεί με το ένα από τα τρία ισότιμα βραβεία του Μεσογειακού Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού για κτίρια με προσόψεις αλουμινίου (οργάνωση U.I.A.–ETEM/ELVAL, 2003) για την ενεργειακή του συμπεριφορά. Επίσης, το γραφείο (σε συνεργασία με τα κυπριακά γραφεία Χρ. Χρυσάνθου και Ηρ. Παπαχρίστου) κέρδισε το 2010 το πρώτο βραβείο στον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό για την Πολυτεχνική Σχολή του Πανεπιστημίου Κύπρου.
Tο έργο του γραφείου και μια σειρά ζωγραφικών σχεδίων του Α. Κωτσιόπουλου παρουσιάστηκαν σε μονογραφική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα το 2011 και στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών στη Θεσσαλονίκη το 2012, με επιμέλεια της Άννας Σκιαδά με διοργάνωση του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής και με συνδιοργάνωση του Τμήματος Αρχιτεκτόνων και της Πολυτεχνικής Σχολής του Α.Π.Θ., ταυτόχρονα με την έκδοση της μονογραφίας «Α.Μ. Κωτσιόπουλος και συνεργάτες αρχιτέκτονες: μια διαδρομή στα όρια του μοντέρνου» (2011, επιμέλεια: Α. Γιακουμακάτος, εκδόσεις Κτίριο).