Παπαηλία Πηνελόπη
Σαγρή Γεωργία
Πλάντζος Δημήτρης
Καλλίτσης Φοίβος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
20/10/2015
Διάρκεια
128:52
Εκδήλωση
Λέξεις & Σκέψεις στη Στέγη
Χώρος
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών
Διοργάνωση
Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών του Ιδρύματος Ωνάση
Κατηγορία
Κοινωνικά θέματα, Επικοινωνία, Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
ανθρώπινο σώμα, σωματικότητα, εμπορευματοποίηση του σώματος
Ποια είναι η θέση του ανθρώπινου σώματος σήμερα στη ζωή μας; Τι ανεχόμαστε και τι δεν ανεχόμαστε σε δημόσια θέα; Πώς τοποθετείται το σώμα στον δημόσιο χώρο; Ποια είναι η σχέση σώματος και πολιτικής; Πώς απεικονίζεται και πώς συζητιέται το σώμα «των δικών μας» και «των άλλων» στην εποχή της κρίσης και της επισφάλειας; Πώς επιδρούν οι νέες τεχνολογίες στη σωματικότητα και σε ποιο βαθμό επιφέρουν την εμπορευματοποίηση του σώματος; Ή μήπως το σώμα τελικά στην εποχή μας εξαϋλώνεται; Πώς ένας καινούργιος εξουσιαστικός λόγος για το σώμα διαμορφώνεται (ή/και γίνεται στόχος αντίστασης) μέσα από αυτές νέες τεχνολογίες και τα μίντια;
Μελετητές και καλλιτέχνες που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα και το εξωτερικό παρουσιάζουν πλευρές αυτών των προβληματισμών που συνδέονται με τη δουλειά τους, και συζητούν με το κοινό για τη δημόσια θέση, αλλά και σημασία, του σώματος σήμερα στη ζωή μας.
Ομιλητές:
- Πηνελόπη Παπαηλία: Αναπληρώτρια Καθηγήτρια Κοινωνικής Ανθρωπολογίας, Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας
- Γεωργία Σαγρή: Εικαστικός
- Δημήτρης Πλάντζος: Επίκουρος Καθηγητής Κλασικής Αρχαιολογίας, Πανεπιστήμιο Αθηνών
- Φοίβος Καλλίτσης: Λέκτορας Αρχιτεκτονικής, Πανεπιστήμιο Portsmouth
Συντονισμός:
Δημήτρης Παπανικολάου: Αναπληρωτής Καθηγητής Νεοελληνικών Σπουδών, Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης
ΚΥΚΛΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ: ΣΩΜΑ
Η συζήτηση με θέμα «Σώμα και Δημόσιος Χώρος» εντάσσεται στον κύκλο συζητήσεων με επίκεντρο το σώμα, που πραγματοποιεί η Στέγη την καλλιτεχνική περίοδο 2015-16.
Το σώμα δεν έφυγε ποτέ από τα μάτια μας: πάντα στο κέντρο της ανθρώπινης ύπαρξης, της επικοινωνίας, της καλλιτεχνικής έκφρασης, της φιλοσοφικής σκέψης, της επιστημονικής αναζήτησης, της παιδαγωγικής πρακτικής. Πεδίο ελέγχου αλλά και στόχος αυτοδιάθεσης, πλέγμα ορίων αλλά και μέσο για την υπέρβασή τους, υπό τον διαρκή κίνδυνο της φθοράς αλλά και πάντα ικανό να αναπτύξει νέες δυνατότητες.
Όταν όλα φαίνονται να αλλάζουν με τεράστιες ταχύτητες στον σύγχρονο πολύ-εστιακό, πολύ-επικοινωνιακό και πολυπολιτισμικό κόσμο, το ανθρώπινο σώμα μοιάζει το μόνο που μένει σταθερό και απαράλλαχτο. Είναι όμως έτσι; Μια ιδιαίτερα δυναμική διεπιστημονική συζήτηση αναπτύσσεται διεθνώς τα τελευταία χρόνια με αφορμή το σώμα και θυμίζει πόσο πολύ η σχέση μας με αυτό έχει κι αυτή αλλάξει, πόσα νέα ερωτήματα τίθενται συνεχώς, και πόσο χρειαζόμαστε νέες έννοιες, νέους προβληματισμούς και ιδέες για να τα αντιμετωπίσουμε.
H Πηνελόπη Παπαηλία γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη των Η.Π.Α. Σπούδασε αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Harvard και κοινωνική ανθρωπολογία στο Πανεπιστήμιο του Michigan, από το οποίο έλαβε το Ph.D. της το 2001. Το βιβλίο της Genres of Recollection: Archival Poetics and Modern Greece, που βασίστηκε στην διατριβή της και εξετάζει την παραγωγή της ιστορικής γνώσης ως κοινωνικό φαινόμενο, εκδόθηκε το 2005 (Palgrave Macmillan).
Είναι επίκουρη καθηγήτρια του τμήματος και διδάσκει μαθήματα σχετικά με την ιστορία και θεωρία της ανθρωπολογίας, την ιστορική ανθρωπολογία και την κοινωνική μνήμη, και τον «τεχνοπολιτισμό». Η τρέχουσα έρευνα της εξετάζει το φαινόμενο του «μιντιακού συμβάντος» (media event) ως αφετηρία για τη διερεύνηση της «θεαματοποίησης» της ιστορίας στα τεχνολογικά μέσα από ιστορική, πολιτισμική και τεχνολογική άποψη. Η μελέτη αυτή θίγει επίσης σύγχρονα κοινωνικά ζητήματα σχετικά με την παγκοσμιοποίηση, τη μετανάστευση, τα μετα-κομμουνιστικά Βαλκάνια, τη βία, τις νέες τεχνολογίες και το ρατσισμό και το σεξισμό στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία.
Η κ. Παπαηλία ήταν επίσης μέλος της ερευνητικής ομάδας «Έμφυλες διαστάσεις της μετανάστευσης στη Νοτιοανατολική Ευρώπη: ένταξη, εργασία και διαπολιτισμική επικοινωνία» (2004-7) που χρηματοδοτήθηκε από το πρόγραμμα ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ (Ε.Π.Ε.Α.Ε.Κ. II).
Ο Δημήτρης Πλάντζος είναι κλασικός αρχαιολόγος με σπουδές στην Αθήνα και την Οξφόρδη. Στα επιστημονικά του ενδιαφέροντα συγκαταλέγονται η ιστορία της αρχαίας τέχνης, η αρχαιολογική θεωρία και οι νεωτερικές προσλήψεις του κλασικού πολιτισμού. Είναι καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών και συνδιευθυντής της Πανεπιστημιακής Ανασκαφής Άργους Ορεστικού (Καστοριά). Έχει εργαστεί ως επιμελητής στο Μουσείο Κοσμήματος Ηλία Λαλαούνη και το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, και έχει διδάξει στα Πανεπιστήμια Πελοποννήσου και Ιωαννίνων.
Έχει δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα για την ελληνική τέχνη, τη θεωρία και μεθοδολογία της κλασικής αρχαιολογίας, τις νεωτερικές προσλήψεις του κλασικού πολιτισμού, και τις βιοπολιτικές χρήσεις της αρχαιότητας. Πρόσφατα έργα του: Οι αρχαιολογίες του κλασικού (Εκδόσεις του Εικοστού Πρώτου 2014), Ελληνική τέχνη και αρχαιολογία (Καπόν 2016), Το πρόσφατο μέλλον (Νεφέλη 2016), και Η τέχνη της ζωγραφικής στον αρχαιοελληνικό κόσμο (Καπόν 2018).
Εργάστηκε ως αρχιτέκτονας στο γραφείο ΜΕΛΕΤΗΤΙΚΗ - Αλέξανδρος Ν. Τομπάζης και Συνεργάτες και στη συνέχεια με το γραφείο Anaxagoras Kamprianis + Partners, από τα οποία απέκτησε εμπειρία σε έργα μεγάλης κλίμακας σε διεθνές επίπεδο. Σήμερα εργάζεται ως ελεύθερος επαγγελματίας, με προσωπικά έργα και συνεργασίες με μελετητικά και τεχνικά γραφεία και διδάσκει Αρχιτεκτονική σε Ιδιωτικό Κέντρο Ελευθέρων Σπουδών.
Παράλληλα έχει εργαστεί ως δημοσιογράφος πολιτιστικού ρεπορτάζ στο διαδίκτυο, σε περιοδικά και εφημερίδες. Εκπροσώπησε την Ελλάδα στην Κριτική επιτροπή Νέων του Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών. Επίσης έχει ασχοληθεί με τη σκηνογραφία και την ενδυματολογία σε ερασιτεχνικές και επαγγελματικές παραστάσεις. Μέλος ΤΕΕ, ICOMOS (International Council of Monuments and Sites) και UIA (Union Internationale des Architectes).
