Σακελλαρόπουλος Τάσος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
16/03/2017
Διάρκεια
01:18:10
Εκδήλωση
Δώδεκα μαθήματα για τον ελληνικό 20ό αιώνα (Κύκλος Σεμιναρίων)
Χώρος
Εντευκτήριο της Εταιρείας Μελέτης Νέου Ελληνισμού (ΕΜΝΕ – Μνήμων)
Διοργάνωση
Αρχεία Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ)
Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (ΚΙΚΠΕ)
Κατηγορία
Ιστορία
Ετικέτες
20ός αιώνας, ελληνικός 20ός αιώνας, ελληνικός στρατός, πολιτική, νέο ελληνικό κράτος, Μεγάλη Ιδέα, ελληνικός εμφύλιος πόλεμος 1946-1949, δικτατορία 21ης Απριλίου 1967, πραξικόπημα στην Κύπρο (1974), μεταπολίτευση
Το σεμινάριο αυτό ανήκει στον κύκλο με τον γενικό τίτλο «Δώδεκα μαθήματα για τον ελληνικό 20ο αιώνα», που συνδιοργανώνουν τα Αρχεία Σύγχρονης Ελληνικής Ιστορίας (ΑΣΚΙ) και το Κοινωφελές Ίδρυμα Κοινωνικού και Πολιτιστικού Έργου (ΚΙΚΠΕ). Ο κύκλος αυτός συνεχίζει την παράδοση ανάλογων θεματικών σεμιναρίων που έγιναν τα δύο τελευταία χρόνια.
Στρατός και πολιτική στον 20ο αιώνα
Από την Μεγάλη Ιδέα του 19ου αιώνα έως την καταστροφή στην Κύπρο του 1974 η ελληνική κοινωνία διατρέχεται από μία κλωστή που συνδέει άρρηκτα την πολιτική και την ηθική της λειτουργία με τον πατριωτικό και με τον πολιτικό ρόλο του στρατού.
Με αφετηρία την δημιουργία του νέου ελληνικού κράτους, μετά την επανάσταση του 1821, ο στρατός ενεπλάκη σε κάθε άμεση και έμμεση εθνική και πατριωτική διαδικασία έχοντας σταθερά τον ρόλο του θεματοφύλακα των «εθνικών δικαίων» αλλά και των εθνικών διεκδικήσεων οι οποίες αποτέλεσαν βασική ιδεολογική σκευή της ελληνικής κοινωνίας.
Κατά τον ελληνικό 20ο αιώνα η ηθική σύνδεση κοινωνίας και στρατού κατέστη ισχυρότερη, αφενός λόγω της σχεδόν διαρκούς πολεμικής εμπλοκής της χώρας και αφετέρου λόγω της πολιτικής λειτουργίας του στρατού και της πολιτικής παρεμβατικότητας που τον χαρακτήριζε.
Μετά την νίκη στον Εμφύλιο πόλεμο το 1949, ο στρατός έθεσε σε κίνηση σταδιακά την πολιτική του αυτονόμηση ενώ παράλληλα λειτουργούσε ως ουσιαστικός παράγοντας πολιτικού ελέγχου και πολιτικών διώξεων.
Η πορεία και η παρεμβατικότητα κορυφώθηκε με την επιβολή της δικτατορίας της 21ης Απριλίου 1967 για να καταρρεύσει με το πραξικόπημα στην Κύπρο και την τουρκική εισβολή και την μεταπολίτευση του 1974.
Ο Τάσος Σακελλαρόπουλος σπούδασε ιστορία στο Πανεπιστήμιο της Σιένα στην Ιταλία και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. Κύριος τομέας των ενδιαφερόντων του, ο 20ος αιώνας, ιδιαίτερα η κοινωνική και πολιτική ιστορία από το 1935 ως το 1996. Έχει επιμεληθεί ιστορικές εκθέσεις, μεταξύ άλλων την έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη, «1821 Πριν και Μετά» σε συνεπιμέλεια με την Μαρία Δημητριάδου. Έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά σεμινάρια και γράψει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, έχει επιμεληθεί συλλογικούς τόμους και πρακτικά συνεδρίων όπως και καταλόγους εκθέσεων. Εργάζεται ως Υπεύθυνος στα Ιστορικά Αρχεία του Μουσείου Μπενάκη.
