Συγκεκριμένη μεταφυσική

Το Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο Αθηνών και το Τμήμα Φιλοσοφίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών διοργάνωσαν τη διάλεξη του φιλοσόφου Massimo Cacciari με τίτλο Συγκεκριμένη μεταφυσική την Πέμπτη 4 Απριλίου ατο Ιταλικό Μορφωτικό Ινστιτούτο.

Συνομιλεί μαζί του ο Ιωάννης Πρελορέντζος, καθηγητής Νεότερης και Σύγχρονης Φιλοσοφίας στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Η λέξη μεταφυσική συχνά προκαλεί, σε όσους την προσεγγίζουν, ένα διπλό αποτέλεσμα έλξης και απώθησης ταυτόχρονα. Βασικό θέμα του φιλοσοφικού στοχασμού από τις απαρχές του, η μεταφυσική εξακολουθεί να διαδραματίζει κεντρικό ρόλο και στη σύγχρονη φιλοσοφία. Δεν πρόκειται, ωστόσο, απλώς για “εικασίες” σχετικά με μια μη ορατή πραγματικότητα, η ύπαρξη της οποίας μόνο υποτίθεται και δεν μπορεί να επαληθευτεί, αλλά για την αναζήτηση των στενών δεσμών που συνδέουν αυτή την πραγματικότητα με τη σφαίρα του φαινομενικού κόσμου, δηλαδή με τη Φύση. Αυτή είναι η πρόθεση της έρευνας σχετικά με τη “συγκεκριμένη μεταφυσική” που διεξάγει ο Massimo Cacciari: μια προσπάθεια να ανατρέξει στα νήματα της κλασικής φιλοσοφίας και στα συστήματα του σύγχρονου ορθολογισμού για να ανακαλύψει εκ νέου πώς η φυσική και η μεταφυσική ήταν πάντοτε στενά συνυφασμένες στον ανθρώπινο στοχασμό. Αυτό που προκύπτει είναι ένα ιστορικο-θεωρητικό πλαίσιο που αποκαλύπτει τη λεπτή πλέξη που συνδέει το ον ως παρατηρήσιμο και προσδιορίσιμο με το υπόβαθρο της προέλευσής του και το απρόβλεπτο μέλλον του, τον φαινομενικό κόσμο με την υπεραισθητή διάσταση. Αυτή η σχέση ανάμεσα στην ενόραση (θεωρία) του προτύπου και στη συγκεκριμένη εκδήλωσή του στον κόσμο, μεταξύ αιωνιότητας και προσωρινότητας, αποτελεί το αντικείμενο αυτής της έρευνας, μέσα από την οποία το υποκείμενο που ξεκινά να τη διερευνήσει προσεγγίζει τελικά τη γνώση του εαυτού του. Στην έννοια της συγκεκριμένης μεταφυσικής, που διατυπώθηκε από τον Pavel Florensky, επιστήμονα, φιλόσοφο και θεολόγο, συναντώνται η φιλοσοφία και η επιστήμη, οι οποίες μαζί μπορούν να εκφράσουν, με διακριτές και αδιαχώριστες μορφές, την ακεραιότητα και το ανεξάντλητο της ζωής του όντος. Από αυτό απορρέει η δυνατότητα κατασκευής μιας σκέψης που είναι ανοιχτή στην ικανότητα να κατανοεί ό,τι υπερβαίνει το άμεσο ον, χωρίς να αποτελεί κατ’ ανάγκη μια απλή εξήγηση επιστημονικών θεωριών ή να αναφέρεται σε μια θρησκευτική πίστη ή σε παράλογα επιχειρήματα.

Στην ανάρτηση αυτή, οι ομιλίες δημοσιεύονται στην ελληνική γλώσσα (πρωτότυπη εκφορά και παράλληλη μετάφραση). Αν θέλετε να παρακολουθήσετε την εκδήλωση με τις ομιλίες δημοσιευμένες στην ιταλική γλώσσα, πατήστε εδώ.