Συνάντηση Βρετανών και Ελλήνων ποιητών

O Michael Symmons Roberts γεννήθηκε το 1963 στο Πρέστον του Lancashire. Πέρασε τα παιδικά του χρόνια στο Lancashire και έπειτα στο Newbury του Berkshire, στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Σπούδασε φιλοσοφία και θεολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Μετά την αποφοίτησή του παρακολούθησε μαθήματα δημοσιογραφίας και άρχισε να εργάζεται για το BBC στο Κάρντιφ, το 1989, ως ραδιοφωνικός παραγωγός. Συνέχισε να εργάζεται για το BBC στο Λονδίνο και το Μάντσεστερ, στην αρχή για το ραδιόφωνο, στη συνέχεια ως ντοκιμαντερίστας, καταλήγοντας στη θέση του Εκτελεστικού Παραγωγού και υπεύθυνου του Τμήματος Θρησκείας και Ηθικής του Οργανισμού, θέση από την οποία παραιτήθηκε για να αφοσιωθεί οριστικά στη γραφή. Έχει εκδώσει πέντε βιβλία ποίησης: Soft Keys, 1993, Raising Sparks, 1999, Burning Babylon, 2001 (υποψήφιο για το TS Eliot Prize), Corpus, 2004 (που κέρδισε το Whitbread Poetry Award και ήταν υποψήφιο για τα TS Eliot Prize, Forward Prize και Griffin International Prize), The Half Healed, 2008. Ο Symmons Roberts έχει κερδίσει, επίσης, το βραβείο Gregory Award για βρετανούς ποιητές κάτω των 30 της Society of Authors, το K Blundell Trust Award και ένα μεγάλο βραβείο και υποτροφία για συγγραφείς του Arts Council (2007). Το 2012 έγινε εταίρος της English Association, για τις υπηρεσίες του στις γλωσσικές τέχνες. Έχει γράψει, ακόμα, δύο μυθιστορήματα (Patrick’s Alphabet, 2006, Breath, 2008) και ραδιοφωνικά θεατρικά έργα όπως τα A Fearful Symmetry, για το Radio 4, που κέρδισε το Sandford St Martin Prize, και Last Words, επίσης για το Radio 4, με την ευκαιρία της πρώτης επετείου της 9/11. Ως λιμπρετίστας, συνεργάστηκε με τον συνθέτη James MacMillan για χορωδιακά τραγούδια και συνθέσεις, κύκλους τραγουδιών, έργα μουσικού θεάτρου και όπερες που παίχθηκαν στο Royal Opera House, στη Scottish Opera, στη Boston Lyric Opera και στη Welsh National Opera (όπου το έργο τους The Sacrifice κέρδισε το βραβείο RPS Award for Opera το 2008). Ζει κοντά στο Μάντσεστερ και διδάσκει ποίηση στο Manchester Metropolitan University.

H Elaine Feinstein γεννήθηκε με πατρικό επώνυμο Cooklin. Είναι μια από τις σημαντικότερες βρετανίδες ποιήτριες της δεκαετίας του ‘70, ενώ έχει ασχοληθεί επίσης με το μυθιστόρημα, το θέατρο, τη βιογραφία και τη μετάφραση. Γεννήθηκε στο Λίβερπουλ, σπούδασε στο Λέστερ και συνέχισε της σπουδές της στην αγγλική λογοτεχνία στο Newnham College του Κέιμπριτζ. Έγινε δεκτή στο κολέγιο αυτό το 1949, ένα μόλις χρόνο αφού η πρώτη γυναίκα φοιτήτρια έγινε δεκτή στο ίδιο πανεπιστήμιο. Μετά από σύντομη παραμονή της στο Λονδίνο, επέστρεψε στο Κέιμπριτζ μαζί με τον άντρα της, τον μοριακό βιολόγο Arnold Feinstein, το 1956, και τους τρεις γιους τους, για να ζήσουν στο Κέιμπριτζ περισσότερο από εικοσιπέντε χρόνια. Κατά τη διάρκειά τους, δέχτηκαν την επίσκεψη συγγραφέων απ’ όλο τον κόσμο -όπως οι Yevgeny Yevtushenko, Miroslav Holub, Άλεν Γκίνσμπεργκ και Yehuda Amichai. Τα επόμενα χρόνια δίδαξε στο Πανεπιστήμιο του Έσεξ (1967-70) και συνεργάστηκε με τις εφημερίδες The Times, The Telegraph, The Guardian, The Sunday Times, The New York Review of Books κ.ά. Το 1981 έγινε μέλος της Royal Society of Literature. Ως ποιήτρια, έκανε την εμφάνισή της το 1966 με τη συλλογή In Α Green Eye, επηρεασμένη από τον Ezra Pound, τον Willian Carlos Williams, «αντικειμενιστές» ποιητές όπως ο Charles Reznikoff και τους ποιητές του κύκλου του Black Mountain College όπως οι Charles Olson, Denise Levertov, Robert Creeley, κ.ά. Ακολούθησαν οι συλλογές Τhe Magic Apple Tree, 1971, At the Edge, 1972, The Celebrants and Other Poems, 1973, Some Unease and Angels, 1977, και έντεκα ακόμη ποιητικά βιβλία, στα οποία περιλαμβάνονται οι συγκεντρωτικές εκδόσεις Selected Poems (University Center Michigan), 1977, Selected Poems (Carcanet Press), 1994, και Collected Poems and Translations (Carcanet Press), 2002 -Poetry Book Society Special. Αναζητώντας τα ίχνη της ρωσο-εβραϊκής της καταγωγής, ανέπτυξε ιδιαίτερη σχέση με τους Ρώσους ποιητές του 20ου αιώνα: για τις μεταφράσεις της Marina Tsvetaeva (The Selected Poems of Marina Tsvetayeva, 1971, Bride Of Ice: New Selected Poems of Marina Tsvetayeva, 2009) τιμήθηκε με τρία βραβεία μετάφρασης από το Arts Council της Αγγλίας. Το 1990 βραβεύτηκε με το Cholmondeley Award  for Poetry και ανακηρύχθηκε επίτιμη διδάκτορας του Πανεπιστημίου του Leicester. Έχει γράψει, επίσης, 15 μυθιστορήματα (το πρώτο της, The Circle, 1970, περιλήφθηκε στην ευρεία λίστα του βραβείου ‘lost’ Man Booker prize το 2010), ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά θεατρικά, και βιογραφίες της Marina Tsvetaeva (1987), του Pushkin (1998), του Ted Hughes (2001) και της Anna Akhmatova (2005). Έχει διατελέσει ‘υπότροφος διαμονής’ του Βρετανικού Συμβουλίου στη Σιγκαπούρη και στη Νορβηγία, και μέλος των κριτικών επιτροπών των λογοτεχνικών βραβείων Gregory Awards, The Independent Foreign Fiction Award, The Costa Poetry Prize, The Rossica Award for Literature translated from Russian, The T.S. Eliot Prize (πρόεδρος της επιτροπής, το 1995). Το 2005 της απονεμήθηκε τιμητική σύνταξη για τις υπηρεσίες της στη λογοτεχνία.

Η Fiona Sampson γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1968 και μεγάλωσε στη δυτική ακτή της Ουαλίας και στο Γκλόστερσερ. Σπούδασε στη Royal Academy of Music και μετά από μια σύντομη καριέρα ως ερμηνεύτρια βιολιού, από τα δεκαέξι της ως τα είκοσι, συνέχισε τις σπουδές της στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, όπου κέρδισε το βραβείο Newdigate Prize για την καλύτερη έμμετρη σύνθεση προπτυχιακού φοιτητή. Έκανε το διδακτορικό της στη φιλοσοφία της γλώσσας, στο Πανεπιστήμιο Radboud στο Νίμεγκεν της Ολλανδίας, εμπνευσμένο από τις εμπειρίες της στον τομέα των υπηρεσιών υγείας, έρευνα για την οποία απέκτησε διεθνή αναγνώριση με τα βιβλία Writing: Self and Reflexivity, Writing: Self on the Page (και τα δύο μαζί με τη Celia Hunt), Writing in Health and Social Care και την ποιητική συλλογή The Healing Word. Από τις σημαντικότερες φωνές της σύγχρονης βρετανικής ποίησης, η Σάμπσον έχει εκδώσει μέχρι σήμερα δεκαοκτώ βιβλία ποίησης, θεωρίας της γλώσσας και τέχνης της γραφής, από τα οποία πέντε ποιητικές συλλογές: The Healing Word (1998), Folding the Real (2001), The Distance Between Us (2006), Common Prayer (2007), που περιλήφθηκε στη μικρή λίστα του T.S. Eliot Prize και Rough Music (2010), που περιλήφθηκε στη μικρή λίστα των βραβείων T.S. Eliot Prize και Forward Prize. Ως ειδική σε θέματα ποίησης από τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, συνεπιμελήθηκε τη συλλογική έκδοση νέων ποιητών A Fine Line, και από το 2002 έως το 2005 ίδρυσε και διηύθυνε το περιοδικό Orient Express, με ποίηση από αυτές τις χώρες – ενώ και η δική της ποίηση έχει μεταφραστεί σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Μετέφρασε επίσης στα αγγλικά ποιήματα του Γιάαν Καπλίνσκι (Jaan Kaplinski), που κυκλοφόρησαν με τίτλο Evening Brings Everything Back (2004). Το 2005 ανέλαβε τη θέση της διευθύντριας του πιο ιστορικού περιοδικού ποίησης στη Μεγάλη Βρετανία, του Poetry Review (δεύτερη γυναίκα σε αυτή τη θέση μετά τη Muriel Spark, μεταξύ 1947-49), θέση από την οποία αποχώρησε τον Μάρτιο του 2012. Η ενασχόλησή της με την ιστορία του περιοδικού οδήγησε, μεταξύ άλλων, στην έκδοση A Century of Poetry Review (2009). Είναι, επίσης, τακτική συνεργάτις των εφημερίδων The Guardian, The Irish Times, The Independent, και του The Times Literary Supplement (TLS), με κριτικές και άρθρα της, βραβευμένη ποιήτρια από το Arts Council της Αγγλίας και της Ουαλίας, μέλος της Royal Society of Literature (από το 2009), πρ. υπότροφος (AHRC Research Fellow) στο Πανεπιστήμιο Oxford Brookes, μεταξύ 2002-05, και CAPITAL Fellow στο Πανεπιστήμιο του Warwick, μεταξύ 2007-08. Το 2010 έδωσε τις διαλέξεις Newcastle Poetry Lectures, με τίτλο «Music Lessons», που εκδόθηκαν σε βιβλίο. Ποιήματά της έχουν μελοποιηθεί από τη συνθέτρια Sally Beamish, σε συνεργασία με το Coull Quartet, στο πλαίσιο προγράμματος για τη σχέση της ποίησης με τη συμφωνική μουσική στο Πανεπιστήμιο του Warwick. Ποιήματά της στα ελληνικά, από τη συλλογή Rough Music (Ταραγμένη Μουσική), περιλαμβάνονται στο τεύχος 8 του περιοδικού Ποιητική (φθινόπωρο-χειμώνας 2011). Στα προσεχή της σχέδια περιλαμβάνονται: η ανθολογία Beyond the Lyric: A Map of Contemporary British Poetry (υπό έκδοση στην Αγγλία, τον Σεπτέμβριο του 2012) και η νέα της ποιητική συλλογή Coleshill (την άνοιξη του 2013) και η έκδοση μιας ανθολογίας της ποίησής της στην Αμερική (Selected Poems, εκδ. Sheep Meadow). Eτοιμάζει, επίσης, την έκδοση μιας νέας διεθνούς ποιητικής επιθεώρησης με τίτλο The Poem.

Η Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ γεννήθηκε στην Αθήνα το 1939. Ποιήτρια και μεταφράστρια. Σπούδασε στην Αθήνα, στη Νότια Γαλλία και Ελβετία. Ήταν Διπλωματούχος της Σχολής Μεταφραστών και Διερμηνέων (αγγλικά, γαλλικά, ρωσικά). Πρωτοδημοσίευσε στην «Καινούργια Εποχή» το 1956. Είχε δημοσιεύσει άρθρα και δοκίμια για την ελληνική ποίηση και τη μετάφραση της ποίησης σε πολλά περιοδικά και εφημερίδες στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Είχε δώσει διαλέξεις και είχε διαβάσει ποιήματά της σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Καναδά (Harvard, Cornell, Daztmouth, N.Y. State, Princeton, Columbia κ.ά.). Έργα της έχουν μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες και ποιήματά της περιλαμβάνονται σε πολλές ανθολογίες σε όλο τον κόσμο.

Ο Χριστόφορος Λιοντάκης γεννήθηκε το 1945 στο Ηράκλειο Κρήτης. Σπούδασε νομικά στην Αθήνα και παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας Δικαίου στο Παρίσι. Το 1973 κυκλοφόρησε η πρώτη του ποιητική συλλογή "Το τέλος του τοπίου". Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, γερμανικά, ιταλικά και αγγλικά. Ποιήματά του έχουν δημοσιευτεί στο Harvard Review τεύχος 50/1998 και 80/2000.
Ο Θάνος Μικρούτσικος έχει μελοποιήσει ποιήματά του που έχουν κυκλοφορήσει σε CD με τίτλο "Ποίηση με μουσική: Κωνσταντίνος Καβάφης-Χριστόφορος Λιοντάκης". Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

Ο ποιητής Γιώργος Βέης γεννήθηκε το 1955 στην Αθήνα, όπου σπούδασε Νομικά. Παρακολούθησε μεταπτυχιακά μαθήματα στον τομέα των Διεθνών Σχέσεων του Columbia University της Νέας Υόρκης. Σταδιοδρομεί ως διπλωμάτης. Έχει γράψει πεζογραφία, ποίηση και έχει κάνει μεταφράσεις. Επίσης, από το 1976 ασχολείται με την κριτική της λογοτεχνίας. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γερμανικά, ιταλικά, ρουμανικά και κινέζικα.

O Χάρης Βλαβιανός γεννήθηκε στη Ρώμη το 1957. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μπρίστολ και πολιτική θεωρία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης. Η διδακτορική διατριβή με τίτλο "Greece 1941-1949: From Resistance to Civil War", κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Macmillan (1992). Έχει εκδώσει έντεκα ποιητικά βιβλία, με πιο πρόσφατα τη δίγλωσση, συλλεκτική έκδοση "Η επιφάνεια των πραγμάτων" (2006) και τις συλλογές "Διακοπές στην πραγματικότητα" (2009), "Σονέτα της συμφοράς" (2011) και "H ιστορία της δυτικής φιλοσοφίας σε 100 χαϊκού" (2011), τα δοκίμια "Ο άλλος τόπος" (1994), "Ποιον αφορά η ποίηση;" (2007) και "Το διπλό όνειρο της γραφής" (μαζί με τον Χρήστο Χρυσόπουλο, 2010) και τη χιουμοριστική ανθολόγηση "Britannica" (2004). Έχει επίσης μεταφράσει έργα κορυφαίων συγγραφέων, όπως Walt Whitman ("Επιλογή ποιημάτων", 1986), Εzra Pound ("Χιου Σέλγουιν Μώμπερλυ", 1987, "Αποσπάσματα και σχεδιάσματα των Κάντος CΧ-CXX", 1991), Wallace Stevens ("Adagia", 1993, "Δεκατρείς τρόποι να κοιτάς ένα κοτσύφι και άλλα ποιήματα", 2007), e.e. cummings ("33x3x33", 2004), John Ashbery ("Αυτοπροσωπογραφία σε κυρτό κάτοπτρο", 1995), Michael Longley ("Το χταπόδι του Ομήρου", 2008), Carlo Goldoni ("Οι δίδυμοι της Βενετίας", 1996- έργο που ανέβασε την ίδια χρονιά το Θέατρο Τέχνης), William Blake ("Oι γάμοι του Ουρανού και της Κόλασης", 1997 -υποψήφιο για το Κρατικό Βραβείο Μετάφρασης), Sbigniew Herbert ("Η ψυχή του κ. Cogito και άλλα ποιήματα", 2001), κ.λπ. Διηύθυνε το περιοδικό "Ποίηση", επί 15 χρόνια. Σήμερα διευθύνει το νέο περιοδικό "Ποιητική" (τ.1, 2008). Διδάσκει Ιστορία και Πολιτική Θεωρία στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος και δημιουργική γραφή στο Εθνικό Κέντρο Βιβλίου (ΕΚΕΒΙ).

Ο Θεόδωρος Ρακόπουλος είναι Καθηγητής στο τμήμα Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Πανεπιστημίου του Όσλο. Είναι συγγραφέας των μονογραφιών Passport Island: The Market for EU Citizenship in Cyprus (Manchester University Press) και From Clans to Co-ops: Confiscated Mafia Land in Sicily (Berghahn), και επιμελητής του τόμου The Global Life of Austerity (Berghahn). Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα συμπεριλαμβάνονται οι έννοιες της εργασίας και του συνεταιρίζεσθαι, της σιωπής και της συνωμοσίας, του ανδρισμού και της προδοσίας, των ηθικών κανόνων και της περιφρούρησής τους, αλλά και της κυριαρχίας και της πολιτειότητας, πάντα μέσα από ένα πρίσμα της εθνογραφίας μεσογειακών κοινωνιών.

Ο ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΚΟΝΟΛΙ (DAVID CONNOLLY) γεννήθηκε στο Σέφηλντ της Αγγλίας, Ιρλανδός στην καταγωγή. Ζει και εργάζεται στην Ελλάδα από το 1979 και πολιτογραφήθηκε Έλληνας το 1998. Σπούδασε αρχαία ελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Lancaster, μεσαιωνική και νεοελληνική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης, και έλαβε τον τίτλο του Διδάκτορος της Φιλοσοφίας από το Πανεπιστήμιο του East Anglia για τη διατριβή του με θέμα τη θεωρία και πράξη της λογοτεχνικής μετάφρασης και τα ιδιαίτερα μεταφραστικά προβλήματα στο έργο του Οδυσσέα Ελύτη.

Διετέλεσε επικεφαλής του Μεταφραστικού Τμήματος στο Βρετανικό Συμβούλιο Αθηνών και έχει διδάξει τη θεωρία και πράξη της μετάφρασης σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο σε ελληνικά πανεπιστημιακά ιδρύματα (Ιόνιο Πανεπιστήμιο, Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης όπου σήμερα είναι καθηγητής μεταφρασεολογίας). Παράλληλα έχει δώσει πάνω από εκατό διαλέξεις και ομιλίες για τη μετάφραση και την ελληνική λογοτεχνία τόσο στην Ελλάδα όσο και στη Βρετανία και στη Βόρεια Αμερική.

Ως μεταφραστής λογοτεχνίας, έχει δημοσιεύσει πάνω από τριάντα βιβλία με μεταφρασμένα έργα κορυφαίων Ελλήνων ποιητών του 20ου αιώνα (Νικηφόρος Βρεττάκος, Οδυσσέας Ελυτης, Νίκος Εγγονόπουλος, Κική Δημουλά, Γιάννης Κοντός, Κυριάρχος Χαραλαμπίδης) και σύγχρονων μυθιστοριογράφων (Γιώργης Γιατρομανωλάκης, Μάρω Δούκα, Ρέα Γαλανάκη, Πέτρος Μάρκαρης, Αλέξης Σταμάτης, Τάκης Θεοδωρόπουλος). Μεταφράσεις του έχουν βραβευτεί στην Αγγλία, στην Αμερική και στην Ελλάδα.

Ο Σταμάτης Λ. Πολενάκης (εγγονός του σιφνιού γελοιογράφου Σταμάτη Πολενάκη και γιος του Λέανδρου Πολενάκη), γεννήθηκε στην Αθήνα το 1970. Σπούδασε στο τμήμα Ισπανικής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου Complutense της Μαδρίτης. Είναι ποιητής και θεατρικός συγγραφέας. Έχει δημοσιεύσει τις ποιητικές συλλογές "Το χέρι του χρόνου" (Ομβρος, 2002), "Τα γαλάζια άλογα του Φραντς Μαρκ" (Οδός Πανός, 2006), "Νοτρ Νταμ" (Οδός Πανός, 2008) και "Τα σκαλοπάτια της Οδησσού" (Μικρή Άρκτος, 2012). Έχει δημοσιεύσει ποιήματα σε λογοτεχνικά περιοδικά ("Το δέντρο", "(δε)κατα", "Ποιητική", "Poetry Review"). Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Γιάννη Γκούμα και κυρίως από τον Richard Pierce. Έχει μεταφράσει από τα ισπανικά τα θεατρικά έργα "Chat" (σε ομαδική μετάφραση) και "Η τρυφερή σου μολότωφ" του Γκουστάβο Όττ (Εκδόσεις Λαγουδέρα, 2008). Είναι συγγραφέας του μονολόγου "Το τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον", που παρουσιάστηκε το 2007 στο πλαίσιο του Θεατρικού Αναλογίου (διοργάνωση: ΙΤΙ UNESCO) (ερμηνεία: Ιωάννα Τσιριγκούλη, σκηνοθεσία: Έφη Θεοδώρου) και το 2008 (ερμηνεία: Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, σκηνοθεσία: Σωτήρης Καραμεσίνης) στο Φεστιβάλ Ελληνικού Έργου HSBC. Το Δεκέμβριο του 2010 το έργο μεταδόθηκε από το Radio Romania Cultural στη Ρουμανία, σε ερμηνεία της Valeria Seciu, ενώ το Σεπτέμβριο του 2011 εκπροσώπησε τη Ρουμανία στο 63ο Διεθνές Φεστιβάλ Ραδιοφώνου και Τηλεόρασης Prix Italia, στο Τορίνο. "Το τελευταίο όνειρο της Έμιλυ Ντίκινσον" έχει μεταφραστεί στα αγγλικά από τον Richard Pierce, στα γαλλικά από την Μυρτώ Γόντικα και στα ρουμανικά από την Cezaria Udrescu. Τον Μάιο του 2012 παρουσιάστηκε στα αγγλικά στο θέατρο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, σε σκηνοθεσία Αθηνάς Στούρνα και ερμηνεία της ηθοποιού Monica McShane. Το έργο "Ψαρόσουπα" παρουσιάστηκε το 2009 στο Εθνικό Θέατρο στο πλαίσιο των 'Αναγνώσεων' (σκηνοθεσία: Ελένη Γεωργοπούλου)με τους ηθοποιούς Μάνο Βακούση, Δημήτρη Πιατά, Αιμιλία Βάλβη και Μαρία Τσιμά. Η "Ψαρόσουπα" έχει μεταφραστεί στα γαλλικά από την Jacqueline Razgonnikoff. Το 2010 ο Θίασος Ωκύπους ανέβασε το θεατρικό του έργο "Βερολίνο" στο Παράρτημα της Εθνικής Πινακοθήκης στο Ναύπλιο και στο Θέατρο Φούρνος στην Αθήνα (ερμηνεία: Ιλιάνα Παζαρζή, Δημήτρης Καραμπέτσης, σκηνοθεσία: Αθηνά Στούρνα). Το "Βερολίνο" έχει μεταφραστεί στα Γαλλικά από την Jacqueline Razgonnikoff. Τον Ιούλιο του 2009 προσκλήθηκε ως υπότροφος στο Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών της Βαλτικής, στο νησί Γκότλαντ της Σουηδίας. Το Σεπτέμβριο του 2009 συμμετείχε στην συνάντηση θεατρικών συγγραφέων "Dramaticulas" στο Μπουένος Άιρες με την ανάγνωση του έργου "Βερολίνο" στα ισπανικά. Επίσης, ποιήματά του διαβάστηκαν στη Σάλτα (Β.Αργεντινή) στο Casa de Hernandez- Museo de la Ciudad. Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.