Συνέχειες και ασυνέχειες στους «ρυθμούς της συλλογικής δράσης» κατά τη μετάβαση από την «καχεκτική δημοκρατία» στη μεταπολίτευση

Η εισήγηση αυτή έγινε κατά τη διάρκεια του Συνεδρίου «Μεταπολίτευση: Από τη μετάβαση στη δημοκρατία στην οικονομική κρίση;» στο πλαίσιο της θεματικής ενότητας “Οι κινητοποιήσεις στη Μεταπολίτευση"

Η σύνοψη του ομιλητή: Στο πλαίσιο της εισήγησης επιχειρείται η συγκριτική ανάλυση της συλλογικής δράσης που αναπτύσσεται σε τρεις διακριτές περιόδους: τις δύο πρώτες μετεμφυλιακές δεκαετίες, τη δικτατορία και τις απαρχές της μεταπολίτευσης, με στόχο την κατάδειξη των συνεχειών και των ασυνεχειών της. Η ανάλυση των μορφών της συλλογικής δράσης που αναπτύσσονται στις παραπάνω διαφορετικές συγκυρίες, ο εντοπισμός των φορέων της συλλογικής δράσης, η συζήτηση των μορφών της δυσαρέσκειας που βρίσκουν χώρο για να εκφραστούν, τα αιτήματα που διατυπώνονται και η έκβαση των γεγονότων διαμαρτυρίας θα επιχειρηθεί να αναλυθούν διαλεκτικά προς τις μεταβολές στο πεδίο των πολιτικών ευκαιριών, τις εγχώριες αλλά και τις διεθνείς εξελίξεις, όπως επίσης και προς τα χαρακτηριστικά των κοινωνικών ομάδων και των κοινωνικών κατηγοριών που εμπλέκονται στις διαδικασίες της συγκρουσιακής πολιτικής. Θα υποστηριχθεί ότι στη μέση διάρκεια των τριάντα περίπου ετών θεμελιακή είναι στην Ελλάδα η ανάδειξη μιας νέας διαιρετικής τομής που διαμορφώνεται γύρω από τα ζητήματα της δημοκρατίας, των κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών. Μια διαιρετική τομή που τροφοδοτείται από τη συλλογική δράση, γύρω από την οποία διαμορφώνονται οι θεμελιακοί μύθοι, οι αφηγήσεις, οι αναπαραστάσεις και οι πρακτικές ολόκληρης της μεταπολιτευτικής περιόδου.