Συνομιλώντας με τον Τίτο Πατρίκιο, τον Αγωνιστή, τον Ποιητή, τον Άνθρωπο

Ο Τίτος Πατρίκιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1928, γιος των ηθοποιών Σπύρου και Λέλας Πατρικίου. Το 1946 ολοκλήρωσε τα γυμνασιακά του μαθήματα στο Βαρβάκειο και γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε για κάποια χρόνια ως δικηγόρος. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής πήρε μέρος στην Εθνική Αντίσταση, στρατευμένος αρχικά στην ΕΠΟΝ και στη συνέχεια στον ΕΛΑΣ. Το 1944 καταδικάστηκε σε θάνατο από συνεργάτες των Γερμανών και η εκτέλεσή του ματαιώθηκε την τελευταία στιγμή. Κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας εξορίστηκε στη Μακρόνησο (1951-1952) και κατά τη διετία 1952-1953 στον Άη Στράτη, από όπου επέστρεψε στην Αθήνα με άδεια εξορίστου. Από το 1959 ως το 1964 σπούδασε κοινωνιολογία στην Ecole Pratique des Hautes Etudes του Παρισιού και πήρε μέρος σε έρευνες του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επέστρεψε στην Ελλάδα, μετά την επιβολή της δικτατορίας του Παπαδόπουλου όμως, κατέφυγε ξανά στο Παρίσι, όπου πήρε μέρος σε εκδηλώσεις ενάντια στο παράνομο καθεστώς, και εργάστηκε στην έδρα της Unesco στο Παρίσι και στη Fao στη Ρώμη. Στην Ελλάδα επέστρεψε το 1975 και εργάστηκε ως δικηγόρος, κοινωνιολόγος και λογοτεχνικός μεταφραστής. Το 1982 επέστρεψε στη θέση που κατείχε στο Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών πριν το 1967. Στην Αθήνα εργάστηκε επίσης στο Κέντρο Μαρξιστικών Μελετών.

Η πρώτη του εμφάνιση στο χώρο των γραμμάτων πραγματοποιήθηκε το 1943 με τη δημοσίευση ενός ποιήματός του στο περιοδικό "Ξεκίνημα της Νιότης", ενώ το 1954 εκδόθηκε η πρώτη ποιητική συλλογή του με τίτλο "Χωματόδρομος". Ακολούθησαν δεκαέξι ακόμη ποιητικές συλλογές. Ιδρυτικό μέλος του περιοδικού "Επιθεώρηση Τέχνης" από το 1954 δημοσίευσε πολλά άρθρα και κριτικές στις στήλες του, ενώ πολλά δοκίμιά του συμπεριλήφθηκαν σε συγκεντρωτικές εκδόσεις. Ασχολήθηκε επίσης με τη μετάφραση (κείμενα των Σταντάλ, Αραγκόν, Μαγιακόφσκι, Νερούντα, Γκόγκολ, Γκαρωντύ, Λούκατς, Μπαλζάκ, Βαλερύ) και την πεζογραφία, ενώ τα περισσότερα κοινωνιολογικά έργα του είναι γραμμένα στα γαλλικά. Πρόσφατα εκδόθηκε σε δύο τόμους το σύνολο των ποιημάτων του. Έχουν επίσης εκδοθεί πέντε βιβλία του με πεζά. Βιβλία με μεταφράσεις ποιημάτων του έχουν εκδοθεί στη Γαλλία, τη Γερμανία, τις ΗΠΑ, την Ιταλία, τη Σερβία, την Αλβανία, τη Ρουμανία, το Μεξικό. Το 1994 τιμήθηκε με ειδικό κρατικό βραβείο για το σύνολο του έργου του και το 2008 με το Βραβείο Ιδρύματος Κώστα & Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών.

Η Αιμιλία Βλαχογιάννη γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε κλασική φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Παρακολούθησε  το μεταπτυχιακό πρόγραμμα «Μεθοδολογία της Έρευνας στις Επιστήμες της Αγωγής», διάρκειας δύο ακαδημαϊκών εξαμήνων, το οποίο οργανώθηκε από τον Τομέα της Παιδαγωγικής  της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών(1992-93), με αντικείμενα:

Α) Μέθοδοι Έρευνας Παιδαγωγικών Θεμάτων.
Β) Στατιστική Εφαρμοσμένη στις Επιστήμες της Αγωγής.
Γ) Εισαγωγή στη χρήση του Η/Υ στην Παιδαγωγική Έρευνα

Εκπόνησε διδακτορική διατριβή με άριστα στο Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας (ΦΠΨ) της Φιλοσοφικής Σχολής του  Πανεπιστημίου Αθηνών (Ph.D, 1999, έκδοση Π.Α).

Δίδαξε σε δημόσια σχολεία της Δ.Ε, στην Ανώτερη (ΠΑΤΕΣ/ΣΕΛΕΤΕ) και Ανώτατη  Εκπαίδευση, στο προπτυχιακό και μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Τμήματος ΦΠΨ του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Διετέλεσε Διευθύντρια στο Βαρβάκειο Πειραματικό Γυμνάσιο, Σχολική Σύμβουλος Φιλολόγων Γ΄ Αθήνας , Πρόεδρος  Βαθμολογικών Κέντρων στις Πανελλαδικές  Εξετάσεις, Πρόεδρος της Επιτροπής των Πολιτιστικών Προγραμμάτων Γ΄ Αθήνας, Αξιολογήτρια σχολικών εγχειριδίων και Αξιολογήτρια  στο Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού.

Συμμετείχε σε πλείστα επιμορφωτικά προγράμματα μεταξύ των οποίων για τη Διαφοροποιημένη Παιδαγωγική στο Παιδαγωγικό Ινστιτούτο της Γαλλίας (Centre international d’ études pédagogiques- CIEP-Paris, Sèvres), για την Εκπαιδευτική Πολιτική στο Βέλγιο (Υπουργείο Παιδείας της Γαλλικής Κοινότητας του Βελγίου), καθώς και στo πρόγραμμα για το Ερευνητικό Σχέδιο Σχολικής Ανάπτυξης σχετικά με την «Εθνική και την Ευρωπαϊκή ταυτότητα» στην Τσεχία.

Έχει δημοσιεύσει άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά - εφημερίδες και έχει συμμετάσχει ως εισηγήτρια σε πανελλαδικά και παγκόσμια συνέδρια. Έχει διοργανώσει πλείστα εκπαιδευτικά σεμινάρια, ημερίδες, πολιτιστικές εκδηλώσεις. Επιμόρφωσε με δειγματική διδασκαλία στη λογοτεχνία τους Έλληνες καθηγητές του Ευρωπαϊκού Σχολείου στο Λουξεμβούργο (2009). Ένα από τα βιβλία της διδάσκεται στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Πατρών.

Ασχολείται με τη συγγραφή και με τη διοργάνωση εκδηλώσεων πολιτισμού. Είναι επίτιμο μέλος του Συλλόγου Αποφοίτων Βαρβακείου Σχολής.

Ενδεικτικές πολιτιστικές εκδηλώσεις:
«Τίτος Πατρίκιος, ο αγωνιστής, ο ποιητής, ο άνθρωπος», αφιέρωμα (Αρχαιολογική Εταιρεία)
«Κωνσταντίνος Δασκαλάκης, το βαρβάκι της Επιστήμης» αφιέρωμα στη θεωρία των παιγνίων (Μουσείο της Ακρόπολης)
Αφιέρωμα στον Οδυσσέα Ελύτη (Μουσείο Μπενάκη)
«Αναστοχασμοί» φιλοσοφικό συμπόσιο αφιερωμένο στον  Κώστα Αξελό (Μουσείο της Ακρόπολης)
«Δημήτρης Μητρόπουλος: ο Καλλιτέχνης, ο Άνθρωπος» Αφιέρωμα (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) κ.ά..

Ο Δημήτρης Καταλειφός γεννήθηκε στην Αθήνα.

Σπούδασε Νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και Θέατρο στη δραματική σχολή του Πέλου Κατσέλη.

Από το 1975 εμφανίζεται στο θέατρο σε έργα του ελληνικού και ξένου δραματολογίου –κλασσικού και σύγχρονου.

Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της  «Σκηνής» (1980), του «Εμπρός» (1990) και τακτικός συνεργάτης του «Απλού Θεάτρου» στη δεκαετία του 2000. Εδώ και τρία χρόνια εμφανίζεται στο Θέατρο «Εμπορικόν».

Έχει τιμηθεί με το έπαθλο «Αιμίλιος Βεάκης» για τη διετία 2001-2003 για τις ερμηνείες του  στα έργα «Ξεριζωμός» του Μπράιαν Φρίελ και «Τρία βήματα πριν» (μία σύνθεση μονοπράκτων του Καμπανέλλη, Τσέχωφ και Μπέκετ).

Επίσης τιμήθηκε με το βραβείο κοινού του περιοδικού «Αθηνόραμα» για τις ερμηνείες του στα έργα «Ξεριζωμός», «Βρικόλακες» του Χένρικ Ίψεν και επιστάτης του  Χάρολντ Πίντερ.

Στον κινηματογράφο έχει εμφανιστεί σε ταινίες των Παντελή Βούλγαρη, Λάκη Παπαστάθη, Γιάννη Σμαραγδή, Νίκου Παναγιωτόπουλου, Κατερίνας Ευαγγελάκου, Ηλία Γιαννακάκη, Jonathan Nossiter και άλλες.

Έχει τιμηθεί για την ερμηνεία του στην ταινία «Θεόφιλος» του Λάκη Παπαστάθη με  το βραβείο πρώτου αντρικού ρόλου στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης το 1987.

Στην τηλεόραση συμμετείχε στις σειρές «Το μινόρε της αυγής» του Φώτη Μεσθεναίου και στο «Δέκα» του Μ. Καραγάτση σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου.

Για το «Δέκα» τιμήθηκε με το βραβείο πρώτου αντρικού ρόλου από την εφημερίδα Έθνος.

Διδάσκει υποκριτική εδώ και είκοσι χρόνια σε πολλές σχολές, τελευταία και στη  δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου.

Ο Βασίλειος Λ. Κωνσταντινόπουλος είναι Πρόεδρος του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός και Ομότιμος Καθηγητής Αρχαίας Ελληνικής Γραμματείας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου. Έχει διατελέσει Πρόεδρος του Τμήματος Φιλολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και Διευθυντής του Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του αυτού Τμήματος, καθώς και του αντίστοιχου Προγράμματος Μεταπτυχιακών Σπουδών του Ινστιτούτου Βυζαντινών Σπουδών με έδρα τον Μυστρά. Έχει διδάξει σε Προπτυχιακά και Μεταπτυχιακά Τμήματα Επική Ποίηση, Ιστοριογραφία και Θέματα Δομής και Ύφους του Αρχαίου Ελληνικού Πεζού Λόγου. Σπούδασε Κλασσική Φιλολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και μετεκπαιδεύτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή της Κολωνίας, όπου και αναγορεύτηκε διδάκτωρ (Dr. Phil.). Ασχολείται με εκδόσεις και σχόλια αρχαιοελληνικών κειμένων και έχει συγγράψει πλήθος άρθρων και μονογραφιών σε ελληνικά και ξένα περιοδικά. Έργα του είναι: Περικλέους Επιτάφιος Κριτική και Ερμηνευτική Έκδοση, Εισαγωγή στην Αρχαία Ελληνική Ιστοριογραφία Συγκριτική Προσέγγιση των Τριών Ιστορικών της Κλασσικής Περιόδου, Δομή και Λειτουργία των Κλασσικών Γλωσσών, Το Ύφος του Αρχαίου Ελληνικού Πεζού Λόγου, Από την εἰρομένην λέξιν στο Λιτό Ύφος, καθώς επίσης και Από τον Γοργία στον Ισαίο, Τα Αποσπάσματα του Ομηρικού Υπομνήματος του Γραμματικού Ηλιόδωρου, το Ομηρικό Λεξικό του Απολλώνιου Σοφιστή κ.ά, ενώ ασχολείται με την έκδοση των γερμανικών αρχείων της Κατοχής.

Ο Μάριος Μπαχάς είναι δικηγόρος. Είναι Αντιπρόεδρος του Βαρβάκειου Ιδρύματος και έχει διατελέσει Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων Βαρβακείου.