Πολυζώη Βασιλική
Τσάβαλος Αντώνης
Πετρολούκας Χαλκιάς
Αχαλινωτόπουλος Μάνος
Ζούμπας Χριστόδουλος
Κλαπάκης Μιχάλης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
27/09/2024
Διάρκεια
02:43:39
Εκδήλωση
Μουσικά χωριά στην πόλη. Ζωντανή μουσική κληρονομιά στον αστικό χώρο
Χώρος
Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Οργάνων "Φοίβος Ανωγειανάκης" - Κέντρο Εθνομουσικολογίας
Διοργάνωση
Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων «Φοίβος Ανωγειανάκης» - Κέντρο Εθνομουσικολογίας
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
πόλη, παραδοσιακή μουσική, μουσικές κοινότητες, γειτονιές, μουσική κληρονομιά, Μουσικά Καφενεία, καφενείο των Μουσικών, καφενείο, Λέσβος
Με τον κύκλο «Μουσικά χωριά στην πόλη» 2024-2025, το Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων «Φοίβος Ανωγειανάκης» - Κέντρο Εθνομουσικολογίας στρέφει το ενδιαφέρον του στον πολιτισμό της καθημερινότητας στην πόλη και επιδιώκει να φωτίσει μουσικές κοινότητες που δραστηριοποιούνται στις γειτονιές της και ασχολούνται ποικιλότροπα με την παραδοσιακή μουσική, χορεύοντας, τραγουδώντας, παίζοντας μουσική, γλεντώντας και δημιουργώντας κοινωνικούς δεσμούς. Πρόκειται για κοινότητες, φορείς της ζωντανής μουσικής κληρονομιάς, όπως μουσικοχορευτικοί, τοπικοί και άλλοι σύλλογοι ή μουσικά σχήματα που διακινούν και μεταδίδουν γνώση, μάθηση, μνήμη αλλά κυρίως το αίσθημα της από κοινού δημιουργίας και δράσης.
Παράλληλα, το Μουσείο επιδιώκει να φωτίσει τους τρόπους που οι άνθρωποι σε διάφορες γειτονιές της πόλης αναζητούν μέσα από την παραδοσιακή μουσική το αίσθημα του ανήκειν και της συνέχειας στο χρόνο, δημιουργούν σχέσεις και μοιράζονται κοινές αρχές και αξίες, τις οποίες με την πάροδο των χρόνων ενσωματώνουν στη δική τους ταυτότητα και πραγματικότητα.
Στο πλαίσιο αυτό φέτος, τέσσερεις μουσικοχορευτικοί σύλλογοι που δραστηριοποιούνται σε διαφορετικές γειτονιές της πόλης, μια «τραγουδιστική» κοινότητα που καλλιεργεί το πολυφωνικό τραγούδι, μουσικοί και μουσικά σχήματα της πόλης, προσκλήθηκαν από το Μουσείο για να παρουσιάσουν το δικό τους μουσικό χωριό, τη δική τους μουσική κοινότητα, μέσα από τις εμπειρίες των μελών τους και τη μουσική και άλλη δράση τους. Δυο ηθοποιοί ανέλαβαν να διευκολύνουν τη συζήτηση με το κοινό. Παράλληλα, ένας από τους δημιουργούς εθνογραφικών ντοκιμαντέρ προσκλήθηκε να παρουσιάσει, μέσα από τη δική του ματιά, δίκτυα και χώρους συνάντησης των μουσικών στην πόλη και να συνομιλήσει με μουσικούς και κοινό. Καθένας από τους συμμετέχοντες επεξεργάστηκε, οργάνωσε και προλόγισε ένα μουσικό, μουσικοχορευτικό ή άλλο πρόγραμμα, αναδεικνύοντας ψηφίδες στο πολύχρωμο μωσαϊκό της μουσικής καθημερινότητας στην πόλη.
Τα Μουσικά Καφενεία Α΄
Τα Μουσικά Καφενεία στο εθνογραφικό ντοκιμαντέρ
Προβολή Ντοκιμαντέρ
Το καφενείο των Μουσικών. ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΡΩΜΕΝΑ (2012)
«(Η ταινία) εισχωρεί στους άγνωστους και «μυστικούς» χώρους όπου εκεί συχνάζουν οι επαγγελματίες της μουσικής. Στο «καφενείο των Μουσικών» της πλατείας Καραϊσκάκη κοντά στην Ομόνοια. Εκεί που από τα χρόνια της μετανάστευσης των ανθρώπων της επαρχίας προς τις πόλεις, συστάθηκε η κοινότητα των παραδοσιακών και λαϊκών μουσικών και η ανάγκη τους για ένα τόπο συνάντησης.
Το «καφενείο των Μουσικών» από την δεκαετία του ’60 λειτούργησε ως «βάση» των μουσικών, κυρίως του δημοτικού ρεπερτορίου. (…) Εκεί συναντιόντουσαν για να «κλείσουν δουλειές» τόσο για τα νυχτερινά κέντρα, όσο και για τα πανηγύρια της επαρχίας. Ήταν όμως και ένα μουσικό σχολείο, αφού εκεί γίνονταν πράξη και οι μουσικές σμίξεις των «μοτίβων» και των ιδιωμάτων από τους διάφορους τόπους της Ελλάδας. (…) Γίνονταν ακόμη και ανταλλαγές και συνεργασίες μουσικών…
Ο φακός της εκπομπής εισχώρησε και κατέγραψε την καθημερινότητά τους, πλημμυρισμένη με μουσικές, με τραγουδιστικές εκφράσεις και με διάφορους «μουσικούς διαλόγους» και άκουσε τη φωνή και τις αφηγήσεις των θαμώνων (…)».
Καφενεία της Λέσβου. ΕΛΛΗΝΩΝ ΔΡΩΜΕΝΑ (2024)
«(Το ντοκιμαντέρ) μας ταξιδεύει στη Λέσβο και μας παρουσιάζει τα μοναδικά καφενεία του νησιού. Τις εστίες πολιτισμού του (…).
Στο «Αθανασιάδειο» καφενείο του Πλωμαρίου, στο «Στέκι» ή «τα Εξάρχεια» της Αγιάσου και στο καφενείο των «Εργατών» στο Μανταμάδος, καθρεφτίζονται οι ανθρώπινες κοινωνικές συμπεριφορές και εμφανίζονται ήθη και εικόνες από ένα κόσμο, που βρίσκεται κοντά στη φυσική κλίμακα επαφών και σχέσεων, αναδεικνύοντας έτσι, την πολλαπλή συμβολή των καφενείων στη διαμόρφωση της αστικής κοινωνικότητας, τόσο στο παρελθόν όσο και σήμερα.
Η μουσική, τα τραγούδια, τα ανθρώπινα βιώματα, οι μικρές και οι μεγάλες στιγμές σε πρώτο ρόλο, συνοδεύουν την εξερεύνηση και την περιήγησή μας στην μικροκοινωνία, η οποία αποτελεί ορόσημο της κοινωνίας του νησιού».
Συζήτηση με τον δημιουργό των ταινιών και τους μουσικούς που έζησαν τα καφενεία
Συμμετέχουν:
Ο σκηνοθέτης Αντώνης Τσάβαλος
Οι μουσικοί Πετρολούκας Χαλκιάς, Μάνος Αχαλινωτόπουλος, Χριστόδουλος Ζούμπας, Μιχάλης Κλαπάκης
Συντονίζει ο Αντώνης Τσάβαλος
Η Βασιλική Πολυζώη σπούδασε Ελληνική Φιλολογία και Μουσειολογία. Από το 1992 και για πολλά χρόνια εργάστηκε στο Μουσείο Ελληνικής Λαϊκής Τέχνης του Υπουργείου Πολιτισμού, δουλεύοντας για κάθε σχεδόν τομέα της δραστηριότητάς του. Σχεδίασε και υλοποίησε εκπαιδευτικά προγράμματα για διαφορετικά είδη κοινού, διαχειρίστηκε μουσειακές συλλογές, χορηγικά προγράμματα, δημιούργησε και επιμελήθηκε εκδόσεις έντυπες και ψηφιακές. Συμμετείχε σε εκθέσεις άλλων Μουσείων (Μουσείο Βυζαντινού Πολιτισμού, Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο) επιλέγοντας τα μουσειακά αντικείμενα και συγγράφοντας τα σχετικά λήμματα για τους επιστημονικούς καταλόγους των εκθέσεων. Ως επιμελήτρια του Μουσείου συνεργάστηκε για τη δημιουργία της μόνιμης έκθεσης «Άνθρωποι και Εργαλεία. Όψεις της εργασίας στην προβιομηχανική κοινωνία» και τη δημιουργία του συνοδευτικού υλικού της, όπως η μουσική ψηφιακή έκδοση «Είναι όμορφη η δουλειά μας. Επαγγέλματα στα παλιά τραγούδια» σε συνεργασία με τον μουσικολόγο Γιώργο Παπαδάκη. Από το 2019 προΐσταται στο Μουσείο Ελληνικών Λαϊκών Μουσικών Οργάνων «Φοίβος Ανωγειανάκης-Κέντρο Εθνομουσικολογίας. Έχει ασχοληθεί για πολλά χρόνια με τον παραδοσιακό χορό, μαθητεύοντας στο Λύκειο των Ελληνίδων, και με τα παραδοσιακά κρουστά με δάσκαλο τον δεξιοτέχνη μουσικό Μιχάλη Κλαπάκη (1994 έως σήμερα).
