Κουρουπός Γιώργος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
06/04/2019
Διάρκεια
00:04:39
Εκδήλωση
6η Συνάντηση Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ» με τα Εταιρικά του Μέλη «Η αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου, ως τοπικό, εθνικό και οικουμενικό χρέος»
Χώρος
Mystras Grand Palace Resort & Spa
Διοργάνωση
Σωματείο "Διάζωμα"
Κατηγορία
Πολιτιστική διαχείριση
Ετικέτες
Σωματείο ΔΙΑΖΩΜΑ, αρχαίο θέατρο Σπάρτης, αποκατάσταση, Λακωνία, Σπάρτη, μνημείο, πολιτιστικές διαδρομές, αρχαιολογικά πάρκα, πολιτιστικός τουρισμός
Το BLOD βιντεοσκόπησε και δημοσιεύει τις ομιλίες που πραγματοποιήθηκαν στο πλαίσιο της 6ης Συνάντησης του Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ» με τα Εταιρικά του Μέλη με θέμα «Η αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου, ως τοπικό, εθνικό και οικουμενικό χρέος». Ακολουθεί το απολογιστικό δελτίο τύπου των διοργανωτών.
Το τριήμερο από Παρασκευή 5 έως και Κυριακή 7 Απριλίου 2019 πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στην πόλη της Σπάρτης και συγκεκριμένα στο ξενοδοχείο «Mystras Grand Palace Resort & Spa» η 6η Συνάντηση του Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ» με τα Εταιρικά του μέλη.
Τις εργασίες της συνάντησης άνοιξαν οι κ.κ. Βαλιώτης Ευάγγελος, Δήμαρχος Σπάρτης, Αθανάσιος Δαβάκης, Βουλευτής Λακωνίας, Τζανετέα Αδαμαντία, Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Λακωνίας, Βαρβιτσιώτης Γιάννης, τ. Υπουργός και ο κ. Σταύρος Μπένος, πρόεδρος του Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ».
Το κεντρικό θέμα της φετινής συνάντησης ήταν «Η αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου Σπάρτης, ως τοπικό, εθνικό και οικουμενικό χρέος». Τον δρόμο για την ανάδειξη του σπουδαίου αυτού θεάτρου άνοιξε το Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος, το οποίο χρηματοδότησε τη μελέτη αποκατάστασης του μνημείου, ύψους 111.000 ευρώ. Εν συνεχεία το Ίδρυμα JM Kaplan, που εδρεύει στη Νέα Υόρκη, χρηματοδοτεί, με το ποσό των 100.000 δολαρίων (81.070,13 ευρώ), το πρώτο μέρος των εργασιών αποκατάστασής του αρχαίου θεάτρου της Σπάρτης, οι οποίες αναμένονται να ξεκινήσουν εντός του 2019.
Η 6η Συνάντηση διαρθρώθηκε σε τρεις διακριτές ενότητες:
1. «Η Λακωνία, η Σπάρτη ένας διαρκής μύθος»
2. «Το όραμα και το πανόραμα των Εταιρικών μας Μελών»
3. «Η αποκατάσταση του αρχαίου θεάτρου Σπάρτης, ως τοπικό, εθνικό και οικουμενικό χρέος».
Επίσης, οι κ.κ. Ευαγγελία Πάντου, Προϊσταμένη της Εφορείας Αρχαιοτήτων Λακωνίας, John Bennet, Διευθυντής της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής, Γιώργος Αγουρίδης, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος και ο κ. Will Reynolds, Ρrogram Director Heritage Conservation του JM KAPLAN Fund ξεδίπλωσαν το όραμα τους και την «επόμενη ημέρα» ώστε να ξανά ζωντανέψει το αρχαίο θέατρο της Σπάρτης.
Τέλος, στην δεύτερη ενότητα ξετυλίξαμε «Το όραμα και το πανόραμα των Εταιρικών μας Μελών», δηλαδή, όλες οι δράσεις που αναπτύσσει το Σωματείο «ΔΙΑΖΩΜΑ» με τα Εταιρικά του Μέλη, με βασικό στόχο να φέρουμε τα μνημεία στο κέντρο της ζωής, της αειφορίας και της βιώσιμης ανάπτυξης. Κεντρικό θέμα της παραπάνω ενότητας ήταν η αναζήτηση των βέλτιστων προτάσεων για τη λειτουργία και τη διοίκηση των νέων προορισμών που σχεδιάζουμε και υλοποιούμε μαζί με όλους τους θεσμούς και τους πολίτες της χώρας (Πολιτιστικές Διαδρομές και Αρχαιολογικά Πάρκα).
Η συζήτηση που ακολούθησε επικεντρώθηκε στην ανάγκη να διασφαλιστεί η αποτελεσματική διαχείριση και η συνεχής ανάπτυξή των ολιστικών αυτών προγραμμάτων πολιτιστικού τουρισμού, μέσω της καθιέρωσης και λειτουργίας ενός κατάλληλου μηχανισμού οργάνωσης, διοίκησης και εποπτείας με τη μορφή ενός «Φορέα Διαχείρισης και Μάρκετινγκ Προορισμού» – Destination Management / Marketing Organizations – DMMO.
Η 6η συνάντηση του Σωματείου «ΔΙΑΖΩΜΑ» με τα Εταιρικά του Μέλη μας άφησε όλους «πλούσιους» σε νοήματα και συναισθήματα αποδεικνύοντας για ακόμη μία φορά ότι η επένδυση στη νοοτροπία των συνεργιών είναι το όχημα για την ανάδειξη των μνημείων της χώρας μας.
Ο Γιώργος Κουρουπός γεννήθηκε στην Αθήνα το 1942. Σπούδασε μουσική στο Ωδείο Αθηνών (1953-1965, δίπλωμα πιάνου) και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.
Στο διάστημα 1959-1968 συμμετείχε ως πιανίστας σε όλες τις ηχογραφήσεις και τις συναυλίες του Μάνου Χατζιδάκι. Την ίδια περίοδο έγραψε τις πρώτες του μουσικές για το θέατρο. Μετά την αποφοίτηση του από την μαθηματική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών έγραψε το έργο Αντιφωνίες σε κείμενα από τους ψαλμούς VI, XXII, XLVI του Δαβίδ. Εργάστηκε για έξι περίπου μήνες ως βοηθός του Γιάννη Χρήστου, ενώ την ίδια περίοδο έγραψε τη μουσική για τον Ρήσο του Ευριπίδη που ανέβηκε από το Εθνικό θέατρο στην Επίδαυρο, το καλοκαίρι του 1968. Αμέσως μετά έφυγε για το Παρίσι με υποτροφία της Γαλλικής κυβέρνησης.
Στη διάρκεια της τετράχρονης μελέτης του με τον Ολιβιέ Μεσσιάν στο Κονσερβατουάρ (1968-1972) αφομοίωσε τα τελευταία ρεύματα της σύγχρονης τεχνικής και έγραψε έργα με ιδιαίτερη έμφαση σε δύο θεματικούς άξονες: στο τραγούδι και στο αρχαίο ελληνικό δράμα. Σημαντικότερα έργα της περιόδου αυτής: Ελληνικό τραγούδι (Παρίσι, 1970) Αffrontement (Royan, 1972) και το μουσικό πολυθέαμα Ερμής και Προμηθεύς (Créteil 1972-1973).
Μετά την αποφοίτησή του εργάστηκε ως βοηθός καθηγητή στο Κονσερβατουάρ, ενώ από το 1972 μέχρι το 1976 ήταν υπεύθυνος μουσικών εκδηλώσεων του Πολιτιστικού κέντρου τού Παρισινού προαστίου Κρετέιγ. Δύο μουσικά θεάματα που παρουσιάστηκαν στο φεστιβάλ της Αβινιόν είναι τα βασικότερα έργα αυτής της περιόδου: Dieu le veut σε συνεργασία με τον J.M.Ribes και τον Γιάννη Κόκκο και Grisélidis σε συνεργασία με τον Antoine Vitez.
Το 1977 επέστρεψε στην Ελλάδα, όταν η σταδιοδρομία του στη Γαλλία βρισκόταν στο υψηλότερο σημείο της. Σημαντικότερα έργα του μετά το 1977: Η συνέλευση των ζώων (1981, κείμενο Π. Κοροβέση), Εισαγωγή στο Κιβώτιο του Άρη Αλεξάνδρου (1987), Σονάτα για βιολοντσέλο και πιάνο (1990), Ο Μικρός Ναυτίλος (1990, ποίηση Ο. Ελύτη), Πυλάδης (1991, όπερα σε συνεργασία με τους Γ. Χειμωνά και Δ. Φωτόπουλο), Οδύσσεια (συμφωνικό μπαλέτο σε χορογραφία J. Neumeier· βραβείο Benois de la Dance 1996 για τη μουσική), Στου πόθου το καμίνιν (1993, κυπριακή ποίηση 16ου αι.), Οι δραπέτες της σκακιέρας (1998, όπερα, λιμπρέτο Ε. Τριβιζά), Κοντσερτίνο για πιάνο και ορχήστρα (2000), Ιοκάστη (2002, λυρική τραγωδία, ποίηση Ι. Ηλιοπούλου), Το Μονόγραμμα (2004, σκηνική καντάτα, ποίηση Ο. Ελύτη), Το κίτρινο ποτάμι (2007, κινεζική ποίηση), Η σκηνή των θαυμάτων (2007, όπερα δωματίου, κείμενο Μ. Θερβάντες), Lamento – concerto grosso (2013, για ορχήστρα με όργανα εποχής), Φωνή Δρυός (2016, τελετουργικό δράμα), Επτά αθάνατες αρετές (2018, αφιέρωμα στον Δ. Μητρόπουλο, έργο για συμφωνική ορχήστρα) κ.ά.
Έχει βραβευτεί με το βραβείο Νίκος Καζαντζάκης (1984) και το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (2015) για τη μουσική του προσφορά. Το 2017 τιμήθηκε με τον τίτλο Chevalier de la Légion d’Honneur της Γαλλικής Δημοκρατίας. Έχει χρηματίσει υπεύθυνος μουσικών εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου Créteil, αναπληρωτής διευθυντής του Τρίτου προγράμματος της ΕΡΤ, επί διευθύνσεως Μ. Χατζιδάκι και διευθυντής του μουσικού τομέα της Δημοτικής πολιτιστικής επιχείρησης Καλαμάτας. Διετέλεσε πρόεδρος της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, καλλιτεχνικός διευθυντής της Ορχήστρας των Χρωμάτων και του Μεγάρου Μουσικής Αθηνών. Είναι ομότιμος καθηγητής του Ιονίου Πανεπιστημίου. Πρόσφατα κυκλοφόρησαν σε CD δύο έργα του σε ποίηση Ο. Ελύτη: Το Μονόγραμμα και Ο κόσμος ο μικρός, ο μέγας!
