Τελετή απονομής των Επιστημονικών Βραβείων του Ιδρύματος Μποδοσάκη 2019

Ο Δημήτρης Βλαστός γεννήθηκε στην Κέρκυρα. Σπούδασε Νομικά, Οικονομικά και Πολιτικές Επιστήμες στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης και το Πανεπιστήμιο της Γενεύης. Μιλάει Αγγλικά και Γαλλικά.

Άρχισε την επαγγελματική του καριέρα το 1962 ως Στέλεχος της Οικονομικής Επιτροπής για την Ευρώπη των Ηνωμένων Εθνών, στην Γενεύη. Εν συνεχεία, διετέλεσε Στέλεχος, Διευθυντής και Σύμβουλος σε διάφορους οργανισμούς, μεταξύ των οποίων η SHELL, η ΕΤΒΑ και οι εταιρείες του Ομίλου Μποδοσάκη. Επίσης, διετέλεσε Σύμβουλος σε οικονομικά και επενδυτικά θέματα διαφόρων μεταλλευτικών και βιομηχανικών εταιριών, καθώς και Ειδικός Συνεργάτης του ΚΕΠΕ. Υπήρξε μέλος Δ.Σ. πολλών Εταιριών και Οργανισμών.

Παράλληλα, ήταν ιδρυτικό μέλος της ελληνικής περιβαλλοντικής οργάνωσης WWF, της οποίας από το 1999 έως το Μάιο 2010 υπήρξε Γενικός Γραμματέας.

Από το 2011 είναι Αντιπρόεδρος της Εφορευτικής Επιτροπής της Εθνικής Βιβλιοθήκης και από το 2012 μέλος του Δ.Σ. του ΟΜΜΑ.

Από το 1991 έως το 2007 ήταν Σύμβουλος και Γενικός Γραμματέας του Ιδρύματος Μποδοσάκη και από το 2007 έως το 2021 διετέλεσε Πρόεδρός του. Σήμερα είναι Επίτιμος Πρόεδρος του ίδιου Ιδρύματος.

Ιστοσελίδα Ιδρύματος Μποδοσάκη

Η Θεοδώρα Βαρβαρίγου είναι καθηγήτρια στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Υπολογιστών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου (ΕΜΠ).

Έλαβε το πτυχίο Ηλεκτρολόγου Μηχανικού από το ΕΜΠ το 1988 και ένε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ηλεκτρολογική Μηχανική (1989) και στην Επιστήμη των Υπολογιστών (1991) στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, στην Καλιφόρνια, όπου εκπόνησε και τη διδακτορική της διατριβή το 1991.

Έχει εργαστεί ως ερευνήτρια στο AT & T Bell Labs στις Ηνωμένες Πολιτείες, USA και ως Επίκουρη Καθηγήτρια στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Έχει μεγάλη εμπειρία σε τεχνολογίες αιχμής, όπως το cloud computing, την επεξεργασία πολυμεσικού περιεχομένου, το semantic web, τις τεχνολογίες κοινωνικής δικτύωσης κ.λπ. Έχει δημοσιεύσει περισσότερες από 200 εργασίες σε κορυφαία διεθνή επιστημονικά περιοδικά, συνέδρια και βιβλία.

Είναι μέλος της Επιτροπής Επιστημονικών Βραβείων και μέλος Δ.Σ. του Ιδρύματος Μποδοσάκη.

Ο Κωνσταντίνος Περικλή Δασκαλάκης είναι καθηγητής της Επιστήμης των Υπολογιστών στο ΜΙΤ. Η έρευνά του επικεντρώνεται στην θεωρητική πληροφορική και την διεπαφή της με τα Οικονομικά, την Στατιστική, τη Θεωρία Πιθανοτήτων, και την Τεχνητή Νοημοσύνη.

Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης είναι Κρητικός στην καταγωγή, αλλά μεγάλωσε στην Αθήνα όπου τελείωσε το Βαρβάκειο Πειραματικό Λύκειο το 1999. Το 2004 αποφοίτησε από τη σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών και Μηχανικών Η/Υ του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου με βαθμό 9,98 /10. Το καλοκαίρι του 2004 μετέβη στην Καλιφόρνια των Η.Π.Α. με υποτροφία από το πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϋ για να ακολουθήσει διδακτορικές σπουδές στην Επιστήμη των Υπολογιστών, υπό την εποπτεία του διακεκριμένου επιστήμονα της πληροφορικής, καθηγητή Χρίστου Παπαδημητρίου. Μετά το πέρας των σπουδών του, το έτος 2008-2009, εργάστηκε ως μετα-διδακτορικός ερευνητής στα εργαστήρια της Microsoft, της οποίας ήταν υπότροφος ήδη κατά τη διάρκεια των διδακτορικών του σπουδών. Την άνοιξη του 2008 είχε προσφορές θέσης καθηγητή από πολλά πανεπιστήμια στον κόσμο, ενώ από το καλοκαίρι του 2008 είναι καθηγητής στο κορυφαίο ΜΙΤ.

Η εργασία του το 2006 με τους καθηγητές Πωλ Γκόλντμπεργκ και Χρίστο Παπαδημητρίου, με θέμα ‘‘Η Υπολογιστική Πολυπλοκότητα της Ισορροπίας Νας,’’ απάντησε σε ένα επιστημονικό ερώτημα άλυτο για πάνω από 50 χρόνια, από την δημοσίευση του Τζον Νας το 1950, για την οποία ο Νας βραβεύτηκε με το Νόμπελ Οικονομικών. Η εργασία του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη εντοπίζει υπολογιστικά εμπόδια στην εφαρμοσιμότητα της ισορροπίας Νας, που υπήρξε το επίκεντρο των οικονομικών μαθηματικών, και δείχνει την ανάγκη για καινούριες πιο ρεαλιστικές έννοιες ισορροπίας. Για την εργασία τους οι Δασκαλάκης-Γκόλντμπεργκ-Παπαδημητρίου βραβεύτηκαν το καλοκαίρι του 2008 από τη Ένωση Θεωρίας Παιγνίων (Game Theory Society) με το βραβείο Καλάι, και το καλοκαίρι του 2011 από την Ένωση Βιομηχανικών και Εφαρμοσμένων Μαθηματικών (Society for Industrial and Applied Mathematics) με το βραβείο εξαιρετικής έρευνας.

Πιο πρόσφατα η έρευνα του Κωνσταντίνου Δασκαλάκη επικεντρώθηκε στη μελέτη των μαθηματικών θεμελίων των δημοπρασιών, όπου γενίκευσε σε πολλαπλά αντικείμενα την επίσης βραβευμένη με Νόμπελ δημοπρασία του Ρότζερ Μάιερσον, ενώ τώρα η έρευνά του επικεντρώνεται στην Στατιστική σε πολλές διαστάσεις, και την τεχνητή νοημοσύνη.

Ο Κωνσταντίνος Δασκαλάκης τιμήθηκε το 2018 με το κορυφαίο βραβείο Νεβανλίνα από τη Διεθνή Ένωση Μαθηματικών (International Mathematical Union). Το βραβείο αυτό απονέμεται μαζί με το βραβείο Φιλντς, για εξαιρετική συνεισφορά στις μαθηματικές πτυχές των επιστημών της πληροφορίας. Το 2008 τιμήθηκε με το επίσης κορυφαίο βραβείο για την καλύτερη διδακτορική διατριβή στην πληροφορική από τη Εταιρία Επιστημόνων Πληροφορικής ACM (Association for Computing Machinery), ενώ τον Ιούνιο του 2019 τιμήθηκε ως o νεαρός επιστήμονας της χρονιάς από τον ίδιο οργανισμό με το βραβείο Grace Murray Hopper.

Έχει λάβει πολλές άλλες τιμητικές διακρίσεις. Ενδεικτικά, το 2010 τιμήθηκε από το Ίδρυμα Επιστημών της Αμερικής (National Science Foundation), και το ίδρυμα Σλόουν (Sloan Foundation). Το 2011 του απονεμήθηκε το βραβείο Ruth and Joel Spira εξαιρετικής διδασκαλίας από το ΜΙΤ. Το 2012 του απονεμήθηκε η ερευνητική υποτροφία της Microsoft, το 2017 το ερευνητικό βραβείο της Google, και το 2018 το βραβείο του ιδρύματος Simons. Τέλος, το 2013 του απονεμήθηκε το βραβείο της καλύτερης δημοσίευσης στο συνέδριο ACM Conference on Economics and Computation.

Γενικός διευθυντής στο Ίδρυμα Οικονομικών και Βιομηχανικών Ερευνών από το 2013. Καθηγητής Οικονομικών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών από το 2003, όπου έχει υπηρετήσει ως Πρόεδρος του Τμήματος Οικovoμικής Επιστήμης και μέλος του Συμβουλίου του Ιδρύματος. Kάτοχος διδακτορικού από το University of Pennsylvania, ΗΠΑ. Έχει εργαστεί ως Αναπληρωτής Καθηγητής στο Duke University στις ΗΠΑ και Επισκέπτης Καθηγητής στο ΙNSEAD στη Γαλλία και τη Σιγκαπούρη. Είναι Associate Editor του International Journal of Industrial Organization, μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής του European Association for Research in Industrial Economics και Ερευνητικός Εταίρος στο Centre for Economic Policy Research του Λονδίνου, ενώ έχει υπάρξει Associate Editor του Journal of the European Economic Association και του Journal of Industrial Economics. Έχει υπηρετήσει ως τακτικό μέλος της Ελληνικής Επιτροπής Ανταγωνισμού και μέλος του European Advisory Group for Competition Policy της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ανταγωνισμού. Έχει δημοσιεύσεις στο International Economic Review, European Economic Review, Rand Journal of Economics, Review of Economic Studies και άλλα κορυφαία επιστημονικά περιοδικά. Συνδιοργανωτής από το 2002 του Conference for Research on Economic Theory and Econometrics και εκ των επιμελητών του Beyond Austerity (MIT Press, 2017) - Πέρα από τη Λιτότητα (ΠΕΚ, 2017). Αναπληρωτής Πρόεδρος της Επιτροπής Αναπτυξιακού Σχεδίου («Επιτροπής Πισσαρίδη») για την Ελληνική Οικονομία, 2020.

Ο Λουκάς Καραμπαρμπούνης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1980. Είναι παντρεμένος με δύο παιδιά. Είναι πτυχιούχος Οικονομικών Επιστημών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ με πλήρη υποτροφία, όπου έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στα οικονομικά το 2010.

Ο Λουκάς είναι Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα. Είναι επίσης Σύμβουλος και Ανώτερος Μελετητής στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Μινεάπολης, όπου προηγουμένως εργάστηκε ως Ανώτερος Οικονομολόγος. Είναι ερευνητικός συνεργάτης στο Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών των Ηνωμένων Πολιτειών και ερευνητής στο Κέντρο Οικονομικής Πολιτικής και Έρευνας του Ηνωμένου Βασιλείου. Είναι Επισκέπτης Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ. Εργάζεται ως μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Αμερικανικής Οικονομικής Επισκόπησης και ως Συνεργάτης του περιοδικού της Νομισματικής Οικονομίας. Πριν από την ένταξή του στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, ήταν Αναπληρωτής Καθηγητής Οικονομικών στην επιχειρηματική σχολή του Πανεπιστημίου του Σικάγο. Είναι Επισκέπτης Μελετητής στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Φιλαδέλφειας.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν τη μακροοικονομία, τα οικονομικά της εργασίας και τη διεθνή χρηματοδότηση. Η πρόσφατη έρευνα επικεντρώνεται σε θέματα όπως η παγκόσμια πτώση του μεριδίου του εισοδήματος που προκύπτει από την εργασία, η παραγωγικότητα και οι ροές κεφαλαίων στη Νότια Ευρώπη, η μεγάλη ύφεση στην Ελλάδα, η κυκλικότητα και η ανισότητα στις αγορές εργασίας και οι μακροοικονομικές επιπτώσεις της ασφάλισης ανεργίας. Η έρευνά του έχει δημοσιευθεί σε κορυφαία περιοδικά οικονομικών και έχει συσσωρεύσει χιλιάδες αναφορές. Έχει παρουσιάσει την έρευνά του σε περισσότερα από 130 σεμινάρια και συνέδρια.

Ο Λουκάς έχει διδάξει σε μεταπτυχιακά και διδακτορικά μαθήματα Μακροοικονομίας, Οικονομικών Εργασίας και Διεθνούς Μακροοικονομίας στο Πανεπιστήμιο της Μινεσότα, στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ και στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο. Μέχρι σήμερα, έχει συμβουλεύσει περισσότερες από 20 διδακτορικές διατριβές.

Ο Λουκάς έχει κερδίσει πολλά βραβεία για την έρευνά του. Είναι ο αποδέκτης της εξαιρετικά διάσημης υποτροφίας έρευνας από το ίδρυμα Alfred P. Sloan που απονέμεται σε 8 οικονομολόγους ετησίως στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά, οι οποίοι είναι 8 έτη από την ολοκλήρωση των διδακτορικών τους διατριβών και αναγνωρίζονται για τις διακεκριμένες επιδόσεις και το μοναδικό τους δυναμικό να συμβάλουν ουσιαστικά στον τομέα τους. Το έργο του σχετικά με την παγκόσμια παρακμή του εργατικού μεριδίου απονεμήθηκε αναφορά αριστείας από το Emerald για μία από τις πλέον ανεπτυγμένες συνεισφορές στην οικονομία. Έλαβε το Βραβείο Αριστείας στις Παγκόσμιες Οικονομικές Υποθέσεις από το Ινστιτούτο Kiel, που απονεμήθηκε σε τέσσερις οικονομολόγους κάτω των 35 ετών για την επίτευξη της αριστείας στην έρευνά τους. Έλαβε το βραβείο της Βασιλικής Οικονομικής Εταιρείας για την έρευνά του σχετικά με την ανισότητα και την ανακατανομή. Σύμφωνα με την αξιόπιστη κατάταξη των οικονομολόγων IDEAS / REPEC από τον Μάρτιο του 2019, κατέχει την 90η θέση ανάμεσα σε περισσότερους από 50.000 οικονομολόγους όλων των ηλικιών και πεδίων στον κόσμο βάσει των εκδόσεών τους τα τελευταία 10 χρόνια, 20ος από όλους τους οικονομολόγους στον κόσμο που δημοσίευσαν έρευνα μέσα στα τελευταία 15 χρόνια, και δεύτερος από όλους τους οικονομολόγους στον κόσμο που αποφοίτησαν με διδακτορικό δίπλωμα το 2010.

Ο Στέλιος Γ. Μιχαλόπουλος του Γεωργίου γεννήθηκε το 1979 και μεγάλωσε στο Άργος, Αργολίδας. Από το 1997 έως το 2002 φοίτησε στο τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών όπου και ολοκλήρωσε το μεταπτυχιακό στην Οικονομική Θεωρία. Το 2002 ξεκίνησε τις διδακτορικές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Brown στις Ηνωμένες Πολιτείες. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του έτυχε διαφόρων διακρίσεων, όπως η εκλογή του στην Phi Beta Kappa (την παλαιότερη ακαδημαϊκή κοινότητα τιμής στις ΗΠΑ), και υποτροφιών περιλαμβανομένων του Ιδρύματος Fulbright, της PricewaterhouseCoopers, και του Ελληνικού Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών. Από το 2008 μέχρι το 2012 ήταν επίκουρος καθηγητής στο Οικονομικό Τμήμα του Πανεπιστημίου Tufts στη Βοστώνη. Το 2012 επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο Brown όπου και το 2016 εξελέγη στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Καθηγητή. Το 2011-2012 ήταν μέλος του Ινστιτούτου Προηγμένων Μελετών στο Princeton των ΗΠΑ. Επίσης, έχει διατελέσει επισκέπτης καθηγητής στο Harvard Business School στο INSEAD και ακαδημαϊκός ερευνητής στην Ομοσπονδιακή Τράπεζα της Μινεάπολης.

Η έρευνα του επικεντρώνεται στην ανάδειξη των ιστορικών κληρονομιών, του πολιτισμού και της βιογεωγραφίας στη διαμόρφωση της σύγχρονης οικονομικής δυναμικής μιας κοινωνίας.

Η αναγνώριση των θεμελιωδών δυνάμεων που διαμορφώνουν την εξέλιξη των εισοδημάτων σε βάθος χρόνου είναι αναγκαία συνθήκη για την κατανόηση της αποτελεσματικότητας των σημερινών πολιτικών. Στην προσπάθεια μελέτης του τρόπου με τον οποίο η ιστορία ενός τόπου διαμορφώνει την οικονομική δυναμική του, υπάρχει επιλογή μεταξύ μικροοικονομικών αναλύσεων και μακροοικονομικών μελετών. Από τις πρώτες είναι δύσκολο να εξαχθούν γενικά συμπεράσματα ενώ για τις δεύτερες η εμπειρική ταυτοποίηση αποτελεί μια συνεχόμενη πρόκληση. Αναγνωρίζοντας τη θεμελιώδη σημασία των κοινωνικών ομάδων στον προσδιορισμό της ατομικής οικονομικής συμπεριφοράς, η δουλειά του στοχεύει στη γεφύρωση αυτού του χάσματος αναδεικνύοντας τη σπουδαιότητα των εθνοτικών, γλωσσικών και θρησκευτικών ομάδων μέσα σε μία κοινωνία.

Εστιάζοντας στην αλληλεπίδραση μεταξύ πολιτισμικών ομάδων και οικονομικής ανάπτυξης, δημιουργεί καινοτόμες εμπειρικές στρατηγικές που συνδυάζουν ιστορικές, ανθρωπολογικές και γλωσσικές πηγές με μη συμβατικές μετρήσεις οικονομικής δραστηριότητας (όπως τη χρήση δορυφορικών εικόνων φωτεινής πυκνότητας) για τη διεξαγωγή αυστηρών εμπειρικών αναλύσεων.

Η έρευνά του συμβάλλει στα πεδία της οικονομικής ανάπτυξης και της πολιτικής οικονομίας με έμφαση στους παρακάτω τομείς: (I) οι καταβολές και οικονομικές συνέπειες του σχηματισμού εθνολογικών και θρησκευτικών ομάδων, (II) ο ρόλος της αποικιοκρατίας στην ανάπτυξη της Αφρικανικής ηπείρου (III) η σημασία της προφορικής παράδοσης για τη δημιουργία πεποιθήσεων και οικονομικών προτιμήσεων και (IV) οι οικονομικές και πολιτικές συνέπειες προσφυγικών ροών τόσο για τους πρόσφυγες όσο και για τους γηγενείς πληθυσμούς.

Έχει δημοσιεύσει σε κορυφαία επιστημονικά περιοδικά, όπως American Economic Review, Econometrica, Journal of Political Economy και Quarterly Journal of Economics. Με ομιλίες σε πάνω από 100 διεθνή συνέδρια, σε 2 εξ’ αυτών ως κεντρικός ομιλητής, η έρευνά του αναγνωρίστηκε το 2015 με το Βραβείο Αριστείας στις Παγκόσμιες Οικονομικές Υποθέσεις από το Ινστιτούτο Kiel για την Παγκόσμια Οικονομία. Διατελεί μέλος της συντακτικής επιτροπής 4 διεθνών επιστημονικών περιοδικών και έχει συνδιοργανώσει 5 διεθνή επιστημονικά συνέδρια. Ταυτόχρονα είναι επιστημονικός συνεργάτης στο Κέντρο Έρευνας και Οικονομικής Πολιτικής (CEPR) και στο Εθνικό Γραφείο Οικονομικών Ερευνών (NBER). Το ερευνητικό του έργο έχει χρηματοδοτηθεί απο διάφορους επιστημονικούς φορείς. Την περίοδο 2017-2020 το Εθνικό Επιστημονικό Ιδρύματος των Η.Π.Α. υποστηρίζει μελέτη του με σκοπό την κατανόηση των μεσοπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων οικονομικών και κοινωνικών συνεπειών της Μικρασιατικής Καταστροφής και της συνεπακόλουθης άφιξης 1,5 εκατομμυρίων προσφύγων στην Ελληνική επικράτεια.

Ο Λεωνίδας Κ. Ρεσβάνης, γεννήθηκε το 1944 στην Αθήνα, είναι Έλληνας φυσικός γνωστός για την έρευνά του στη φυσική των νετρίνων. Είναι διευθυντής του Προγράμματος NESTOR.

Είναι επίσης ο άνθρωπος που πρότεινε στον Μπάρτον Ρίχτερ να ονομάσει το σωματίδιο που είχε ανακαλύψει «σωματίδιο ψ».

Ο Λεωνίδας Ρεσβάνης πήρε πτυχίο φυσικής από το Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ της Αγγλίας το 1965, αλλά συνέχισε τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο Τζονς Χόπκινς των ΗΠΑ, από όπου πήρε το διδακτορικό του στη φυσική υψηλών ενεργειών το 1971.

Μεταξύ του 1971 και του 1976 εργάσθηκε στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια, όπου έγινε επίκουρος καθηγητής. Το 1976 εκλέχθηκε καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, όπου παρέμεινε μέχρι το τέλος της σταδιοδρομίας του.

(Πηγή Wikipedia)

Ο Γιάννης Χ. Μπουρμπάκης γεννήθηκε στα Χανιά της Κρήτης το 1979. Από μικρή ηλικία είχε κλίση στις θετικές επιστήμες και αρίστευσε σε όλες τις τάξεις του Γυμνασίου και Λυκείου, ενώ παράλληλα ασχολήθηκε με ποδόσφαιρο, παραδοσιακούς χορούς και μουσική. Το 1997 εισήχθη στο τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης από όπου αποφοίτησε το 2001. Κατά την διάρκεια των προπτυχιακών του σπουδών μετέβη στη Γερμανία για ερευνητικές εργασίες στο Ινστιτούτο Φυσικής και Θεωρητικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Βόννης. Συνέχισε μεταπτυχιακές σπουδές στο Τμήμα Χημείας του Πανεπιστημίου Κρήτης και απέκτησε μεταπτυχιακό δίπλωμα στην Εφαρμοσμένη Μοριακή Φασματοσκοπία το 2003 και διδακτορικό δίπλωμα ειδίκευσης στον τομέα της Υπολογιστικής και Θεωρητικής Χημείας το 2006. Η διδακτορική του διατριβή επικεντρώθηκε στον σχεδιασμό νέων υλικών για την αποθήκευση υδρογόνου. Για την αριστεία των σπουδών του έλαβε το βραβείο του εθνικού ιδρύματος κρατικών υποτροφιών (IKY). Ως μεταπτυχιακός ερευνητής συνεργαζόταν με το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας (ΙΤΕ) και παράλληλα δίδασκε στο ΤΕΙ Κρήτης.

Αμέσως μετά τη λήψη του διδακτορικού διπλώματος το 2006, μετέβη στο Πανεπιστήμιο του Delaware των Η.Π.Α. και εργάστηκε στο τμήμα Χημικής Μηχανικής ως μεταδιδακτορικός ερευνητής. Το 2008 βραβεύτηκε με την ευρωπαϊκή υποτροφία Marie Curie για να ερευνήσει μηχανισμούς χημικών αντιδράσεων στα νανοσωματίδια χρυσού. Από το 2011 έως το 2013 εργάστηκε ως ερευνητής στο Catalysis Center for Energy Innovation του Πανεπιστημίου του Delaware. Το 2013 έγινε επίκουρος καθηγητής στο τμήμα Χημικής και Πετρελαϊκής Μηχανικής του Πανεπιστημίου του Pittsburgh, και το 2017 ονομάστηκε «Bicentennial Alumni Faculty Fellow» από το Swanson School of Engineering για την επιστημονική του συνεισφορά.

Ο Δρ. Μπουρμπάκης έχει δημοσιεύσει πάνω από 80 ερευνητικές εργασίες σε περιοδικά υψηλού επιστημονικού κύρους, οι οποίες έχουν μεγάλη απήχηση στον τομέα της Χημείας, Ενέργειας και Νανοτεχνολογίας. Ως νέος ερευνητής έχει διακριθεί με σημαντικά βραβεία όπως το βραβείο CAREER από τον εθνικό επιστημονικό οργανισμό των Η.Π.Α. (National Science Foundation). Ως μεταδιδάκτορας είχε επιλεχθεί στους 500 καλύτερους νέους επιστήμονες στον κόσμο να συναντηθεί με Nομπελίστες όλων των επιστημών στη Γερμανία στα πλαίσια του «Lindau Nobel Laureate meeting». Πρόσφατα, αναδείχθηκε ως ανερχόμενος ερευνητής από το επιστημονικό περιοδικό ACS Journal of Chemical and Engineering Data. Για την συνεισφορά του στην παιδεία βραβεύτηκε με το βραβείο «Pommersheim» για αριστεία στην διδασκαλία Χημικής Μηχανικής από το Πανεπιστήμιο του Pittsburgh. Τα τελευταία χρόνια διατελεί πρόεδρος του Pittsburgh-Cleveland Catalysis Society ενώ παράλληλα οργανώνει επιστημονικά συμπόσια για τις επιστημονικές κοινότητες του AIChE (American Institute of Chemical Engineers) και ACS (American Chemical Society).

Η έρευνα του Δρ. Μπουρμπάκη επικεντρώνεται στην θεωρητική μελέτη των φυσικοχημικών ιδιοτήτων υλικών με εφαρμογή στην νανοτεχνολογία, την ενέργεια και το περιβάλλον. Συγκεκριμένα, η ερευνητική του ομάδα και οι συνεργάτες του, προσπαθούν να κατανοήσουν τους μηχανισμούς με τους οποίους δημιουργούνται τα νανοσωματίδια και πώς μπορούν να σχεδιαστούν καινούρια νανοϋλικά που θα χρησιμοποιηθούν για την παραγωγή χημικών, την καταπολέμηση της μόλυνσης του περιβάλλοντος και την εξοικονόμηση ενέργειας.

Ο Γιώργος Κόλλιας είναι Βιολόγος, τακτικό Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, Καθηγητής Φυσιολογίας και Διευθυντής του Εργαστηρίου Φυσιολογίας στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, καθώς και Συνεργαζόμενος Ερευνητής στο Ερευνητικό Κέντρο Βιοϊατρικών Επιστημών «Αλέξανδρος Φλέμιγκ».

Αναγνωρίζεται διεθνώς για πρωτοποριακές έρευνες που οδήγησαν στις πρώτες κλινικές δοκιμές και την ανάπτυξη των βιολογικών αντι-TNF θεραπειών για τη ρευματοειδή αρθρίτιδα. Το εργαστήριό του πρωτοπορεί στην ανάπτυξη γενετικών μεθόδων για την κατανόηση των μοριακών και κυτταρικών μηχανισμών που διέπουν τις χρόνιες, φλεγμονώδεις ανοσολογικές νόσους. Έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 150 επιστημονικά άρθρα και 40 ανασκοπήσεις και σχολιασμούς (>27.000 αναφορές, h-index 73, Πηγή: Google Scholar). To 2014 έλαβε επιχορήγηση από το υψηλού κύρους ‘πρόγραμμα έμπειρων ερευνητών’ του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Έρευνας (ERC).

Ζωικά μοντέλα που έχουν αναπτυχθεί στο εργαστήριο του έχουν διανεμηθεί σε πολλά ακαδημαϊκά και βιομηχανικά εργαστήρια σε όλο τον κόσμο (πάνω από 280 ΜΤΑ τα τελευταία δέκα χρόνια). Το 2005, ίδρυσε την πρώτη εξαγωγική επιχείρηση έντασης γνώσης – τεχνοβλαστό, την Biomedcode Ελλάς Α.Ε. Από το 2000, είναι εκλεγμένο μέλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Μοριακής Βιολογίας (EMBO). Το 2014 του απενεμήθη το διεθνές βραβείο Carol-Nachman για πρωτοποριακές έρευνες στον τομέα της Ρευματολογίας και το 2015 βραβεύτηκε με το πρώτο Ερευνητικό βραβείο των Prix Galien Greece.

Είναι Μέλος της Επιτροπής Επιστημονικών Βραβείων και Μέλος Δ.Σ. του Ιδρύματος Μποδοσάκη.

Ο Παναγιώτης Ρούσσος έχει καταγωγή από την Σαντορίνη και γεννήθηκε στον Άγιο Ιωάννη Ρέντη του Πειραιά το 1979. Από τα πρώτα σχολικά του χρονιά, είχε έντονη κλίση στις θετικές επιστήμες, με κορυφαίες ακαδημαϊκές επιδόσεις, αλλά και στον αθλητισμό. Διακρίθηκε σε διάφορα ομαδικά αθλήματα και έπαιξε πετοσφαίριση στον αθλητικό σύλλογο του Άρη Νικαίας, όπου και έλαβε την δεύτερη θέση στο Πανελλήνιο Πρωτάθλημα του 1997-1998. Ξεκίνησε τις σπουδές του στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης το 1998. Κατά την διάρκεια των ιατρικών σπουδών του, έλαβε πολλές κορυφαίες διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένης και της υποτροφίας για κλινική άσκηση στην Νευρολογία στο φημισμένο Πανεπιστήμιο της Βοστώνης (Boston University) στην Βοστώνη των ΗΠΑ, ενόσω ακόμα ήταν φοιτητής, που άνοιξε το δρόμο για το μετέπειτα ενδιαφέρον του να ακολουθήσει ακαδημαϊκή καριέρα στην Αμερική.

Αποφοίτησε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης το 2004 και συνέχισε τις σπουδές του στο Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα των Νευροεπιστημών του Πανεπιστημίου Κρήτης, από όπου αποφοίτησε, το 2006, με διάκριση αριστείας ως ο κορυφαίος φοιτητής του προγράμματος. Συνέχισε στο ίδιο πρόγραμμα Νευροεπιστημών ως διδακτορικός φοιτητής, από όπου αποφοίτησε το 2010. Κατά την διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών του, έκανε έρευνα πάνω στην γενετική αρχιτεκτονική των γνωστικών διαταραχών που παρατηρούνται στην σχιζοφρένεια, υπό την επίβλεψη του Καθηγητή Ψυχιατρικής Παναγιώτη Μπίτσιο και Καθηγητή Μοριακής Γενετικής Μπάμπη Σαββάκη. Κατά την διάρκεια των μεταπτυχιακών σπουδών του, έκανε πρωτοποριακή επιστημονική ερευνά και δημοσίευσε εκτεταμένα, πάνω στην γενετική ανάλυση των γνωστικών λειτουργιών λαμβάνοντας πολλαπλές διακρίσεις αριστείας και υποτροφίες.

Ο Δρ. Ρούσσος μετοίκησε στη Νέα Υόρκη το 2008 για να πραγματοποιήσει την ειδικότητα του στην Ψυχιατρική στο παγκοσμίως γνωστό νοσοκομείο του Icahn School of Medicine at Mount Sinai και ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομειακά ιδρύματα της Νέας Υόρκης. Κατά τη διάρκεια της εκπαίδευσής του στην Ψυχιατρική ως ειδικευόμενος (από το 2008 έως το 2012) και μεταδιδακτορικός (από το 2012 έως το 2014), αρίστευσε, λαμβάνοντας συνεχείς διακρίσεις και παναμερικανικά βραβεία, ενώ παράλληλα συνέχιζε το πάθος του και διεύρυνε τις κατευθύνσεις του ερευνητικού του έργου, πράγμα εξαιρετικά σπάνιο για το εκάστοτε στάδιο της εκπαίδευσης του, δεδομένων των υψηλών κλινικών απαιτήσεων και στενών χρονικών δεσμεύσεων της κλινικής εξειδίκευσης στο αμερικανικό σύστημα υγείας. Ο Δρ. Ρούσσος ανέπτυξε νέες καινοτόμες κατευθύνσεις στο πεδίο της έρευνάς του, δημοσίευσε εκτεταμένα, διέπρεψε και έλαβε πολλαπλά βραβεία και εθνικές επιχορηγήσεις για τις μελέτες του. Εστίασε το ενδιαφέρον του στο συνδυασμό πολλαπλών γενετικών και μοριακών δεδομένων για να διερευνήσει τους άγνωστους ως τώρα μηχανισμούς μέσω των οποίων γενετικοί πολυμορφισμοί αυξάνουν τον κίνδυνο για σχιζοφρένεια. Ο Δρ. Ρούσσος ανελίχθη στην ακαδημαϊκή ιεραρχία από πολύ μικρή ηλικία και έλαβε τη θέση του Επίκουρου Καθηγητή Ψυχιατρικής και Γενετικής και Γενομικών Επιστημών στο Icahn School of Medicine at Mount Sinai το 2014.

Τα τελευταία 5 χρόνια, ως ανεξάρτητος πλέον επικεφαλής ερευνητής, ο Δρ. Ρούσσος έχει εστιάσει στη μελέτη των μηχανισμών μέσω των οποίων οι γενετικοί πολυμορφισμοί αυξάνουν την ευπάθεια σε νευροψυχιατρικές παθήσεις όπως ενδεικτικά αυτές της σχιζοφρένειας, της διπολικής διαταραχής και της νόσου του Alzheimer αποσπώντας παναμερικανικό αλλά και διεθνές ενδιαφέρον. Η έρευνα του υποστηρίζεται από πολλαπλά χρηματοδοτικά προγράμματα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών των ΗΠΑ, πολλά από τα οποία είναι μέρος μεγάλων “κοινοπραξιών”, όπως το psychENCODE και το Million Veteran Program, που τελούν πλέον υπό την ηγεσία του Δρ. Ρούσσου. Η συνολική πρωτοποριακή μελέτη του και η πολύτιμη συμβολή του στην έρευνα για τη αποκωδικοποίηση των μηχανισμών της σχιζοφρένειας αναγνωρίστηκαν το 2016 με την απονομή του κορυφαίου προεδρικού βραβείου για επιστήμονες και μηχανικούς, από τον τότε Πρόεδρο των ΗΠΑ Μπαράκ Ομπάμα σε τελετή που πραγματοποιήθηκε στον Λευκό Οίκο. Το βραβείο αυτό είναι η υψηλότερη τιμητική διάκριση που μπορεί να δοθεί από την κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών σε κορυφαίους νέους επιστήμονες και μηχανικούς στα αρχικά στάδια της ερευνητικής σταδιοδρομίας τους.

Χάρη στην ασυνήθιστα υψηλή παραγωγικότητα, την πολυγραφότητα και τις εξαιρετικές του ακαδημαϊκές επιδόσεις, ο Δρ. Ρούσσος προήχθη ραγδαία σε Αναπληρωτής Καθηγητής Ψυχιατρικής του Icahn School of Medicine at Mount Sinai το 2017 και πρόσφατα διορίστηκε ως πρόεδρος του διάσημου τμήματος Γενετικής και Γενομικής Ψυχιατρικής του Icahn School of Medicine at Mount Sinai έχοντας υπό την επίβλεψη του περισσότερους από 80 παγκοσμίως διακεκριμένους καθηγητές, μεταδιδακτορικούς φοιτητές, φοιτητές ιατρικής και λοιπό προσωπικό.