Λαμπράκη-Πλάκα Μαρίνα
Γερουλάνου Αιμιλία
Γλώσσα
Ελληνική, Αγγλική
Ημερομηνία
22/09/2015
Διάρκεια
00:20:05
Εκδήλωση
Ομιλία του Santiago Calatrava στο Μουσείο Μπενάκη
Χώρος
Μουσείο Μπενάκη (κτήριο Οδού Κουμπάρη)
Διοργάνωση
Μουσείο Μπενάκη
Κατηγορία
Αρχιτεκτονική
Ετικέτες
Santiago Calatrava, 11η Σεπτεμβρίου, Σημείο Μηδέν, Ground Zero, Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου στο Σημείο Μηδέν, Νέα Υόρκη
Ο διεθνούς φήμης αρχιτέκτονας, καλλιτέχνης και πολιτικός μηχανικός Santiago Calatrava μίλησε στην Αθήνα στο πλαίσιο ειδικής εκδήλωσης η οποία διοργανώθηκε με σκοπό την οικονομική ενίσχυση του Μουσείου Μπενάκη, μία μέρα πριν τα εγκαίνια της έκθεσης "Santiago Calatrava. Η αναγέννηση του ναού του Αγίου Νικολάου στο «Σημείο Μηδέν»".
Ο διακεκριμένος αρχιτέκτονας, ο οποίος προσφέρθηκε να μιλήσει αφιλοκερδώς, συνεισφέροντας έτσι στην οικονομική ενίσχυση του Μουσείου Μπενάκη αναφέρθηκε στο αρχιτεκτονικό του έργο και στη συνέχεια ξενάγησε το κοινό στην έκθεση.
Στην αρχή της εκδήλωσης απηύθυνε χαιρετισμό η Πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Μουσείου Μπενάκη κυρία Αιμιλία Γερουλάνου, ενώ τον ομιλητή προλόγισε η Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού και Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης κυρία Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα.
Η ανοικοδόμηση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου στο «Σημείο Μηδέν» -που αποτελεί και το θέμα της έκθεσης- όχι μόνο αντικαθιστά τον ναό που καταστράφηκε την 11η Σεπτεμβρίου, όταν τόσο πολλοί άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, αλλά εντάσσεται στο πλαίσιο της αναδιαμορφωμένης περιοχής του «Σημείου Μηδέν» με έναν ιδιαίτερο ρόλο ως το μοναδικό μη κοσμικό κτήριο. Το κτήριο αποτελεί τοπόσημο, καθώς πρόκειται για το εθνικό ιερό της ελληνορθόδοξης εκκλησίας της Αμερικής και έχει σχεδιαστεί με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι ένα μέρος ανοιχτό για όλο τον κόσμο, ανεξάρτητα από το θρήσκευμά τους, ένα μέρος για λατρεία, προσευχή, διαλογισμό και φιλοξενία.
Το πλούσιο υλικό της έκθεσης που αποτελείται κυρίως από μακέτες, σχέδια, κατόψεις, φωτογραφίες, καθώς και οπτικοακουστικό υλικό παρουσιάζει τα στάδια της δημιουργίας του ναού.
Παρακολούθησε μαθήματα Ιστορίας της Τέχνης του Καθηγητή Παντελή Πρεβελάκη στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1965-1968). Κατά τα έτη 1968-1971, και με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές Ιστορίας και Κοινωνιολογίας της Τέχνης στο Παρίσι, στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I). Το 1973 έλαβε «Κρατικό Διδακτορικό Δίπλωμα» “Doctorat d’ État ès Lettres” με άριστα (Paris I, Σορβόννη), με τίτλο: Ο Μπουρντέλ και η Ελλάδα. Το 1975 εξελέγη παμψηφεί Τακτική Καθηγήτρια στην έδρα της Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών της Αθήνας. Πρώτη γυναίκα καθηγήτρια στην ιστορία της ΑΣΚΤ. Δίδαξε ως επισκέπτρια καθηγήτρια σε ξένα πανεπιστήμια της Γαλλίας, των ΗΠΑ και στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης στο Ρέθυμνο.
Από το 1992 υπηρέτησε ως Διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης-Μουσείου Αλεξάνδρου Σούτζου.
Στη διάρκεια της θητείας της η Εθνική Πινακοθήκη εκσυγχρονίστηκε, απέκτησε νέα παραρτήματα (Κέρκυρα, Ναύπλιο, Γλυπτοθήκη, Γουδή), απέκτησε 3.000 νέα έργα, μεταξύ των οποίων δυο πίνακες του Θεοτοκόπουλου (El Greco), διοργάνωσε σημαντικές εκθέσεις ξένων και Ελλήνων καλλιτεχνών και γνώρισε μεγάλη ανταπόκριση στο κοινό με π.5.000.000 επισκέψεις. Όλες αυτές οι δράσεις καλύφθηκαν κατά ποσοστό 60-100% από χορηγίες.
Ύστερα από πολυετείς προσπάθειες εκπονήθηκε μελέτη επέκτασης του κτιριακού συγκροτήματος της ΕΠΜΑΣ, που υπερδιπλασιάζει τους χώρους της προσθέτοντας 11040 μ2 και εκσυγχρονίζει μουσειολογικά και αισθητικά τη λειτουργία και τη μορφή της. Η μελέτη είναι ώριμη και έχει προταθεί η ένταξη του έργου στο ΕΣΠΑ.
Τιμήθηκε μεταξύ άλλων, με το Βραβείο Καζαντζάκη του Δήμου Ηρακλείου Κρήτης (1985), με το Α΄ Κρατικό Βραβείο Μελέτης-Δοκιμίου για το βιβλίο Περί Ζωγραφικής-Αλμπέρτι και Λεονάρντο (1988), και με πολλά παράσημα και διακρίσεις: Ιππότης και Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Γαλλικής Δημοκρατίας (1997 και 2005), Παράσημο του Αλφόνσου του Σοφού του Υπουργείου Πολιτισμού της Ισπανίας (2000), Χρυσός Σταυρός του Τάγματος της Τιμής από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας (2004), Βραβείο ΤΕΙ Κρήτης (2005), Βραβείο International Lions (2006),Βραβείο XENIA (2006), Ιππότης και Ταξιάρχης Γραμμάτων και Τεχνών της Ιταλικής Δημοκρατίας (1994 και 2007),Βραβείο «Αριάδνη» από την Παγκρητική Ένωση Αμερικής (2009).
Δημοσίευσε 17 βιβλία και περισσότερες από διακόσιες μελέτες και άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά και εφημερίδες και έχει συγγράψει περισσότερα από εκατό εισαγωγικά κείμενα σε καταλόγους εκθέσεων.
Πήρε μέρος σε πολλά επιστημονικά συνέδρια στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.
Διετέλεσε Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού στην υπηρεσιακή κυβέρνηση της Βασιλικής Θάνου (28 Αυγούστου-23 Σεπτεμβρίου 2015).
Εισήχθη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, από όπου αποφοίτησε από το Τμήμα Αρχαιολογίας.
Εργάσθηκε με τον Μανώλη Χατζηδάκη για τη μεγάλη έκθεση του Ζαππείου το 1964. Μετά το τέλος της έκθεσης παρέμεινε στο Βυζαντινό Μουσείο, από όπου απελύθη το 1967 από τη δικτατορία. Ξεκίνησε στο Μουσείο Μπενάκη το 1967, στο τμήμα του φωτογραφικού αρχείου μαζί με τον Χατζηδάκη. Το 1979 ξεκινάει εκπαιδευτικά προγράμματα που γίνονται για πρώτη φορά στην Ελλάδα.
Σήμερα, λειτουργούν εκπαιδευτικά προγράμματα σε όλα τα μουσεία της Ελλάδας και βασίζονται στο δικό της πρόγραμμα.
Στη συνέχεια έγινε βοηθός διευθυντή, και το διάστημα 2005-2018 ήταν πρόεδρος του Μουσείου. Εργάσθηκε πολλά χρόνια για το Σώμα Ελληνίδων Οδηγών. Το 1970 ήταν υπεύθυνη του παιδικού προγράμματος για όλη τη Ελλάδα και έπειτα έγινε πρόεδρος του σωματείου. Είχε εργασθεί στο Δ.Σ. του Κέντρου Βρεφών “Μητέρα”.
Το 1990 εξελέγη δημοτική σύμβουλος του Δήμου Αθηναίων, όπου ανέλαβε το ΟΝΑ και έπειτα το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου. Το 1994 εξελέγη πάλι και ως Αντιδήμαρχος ανέλαβε τις Δημόσιες Σχέσεις. Από το 1994 έως το 1998 ήταν μέλος του Δ.Σ. του δημοτικού ραδιοφωνικού σταθμού “Αθήνα 9,84”, της διαπαραταξιακής επιτροπής για τους πρόσφυγες και μέλος του Δ.Σ. της αναπτυξιακής εταιρείας του Δήμου Αθηναίων.
