Keitel Harvey
Καραλή Αιμιλία
Λιάκος Αντώνης
Μαρωνίτης Δημήτρης Ν.
Στάθη Ειρήνη
Μπακογιαννόπουλος Γιάννης
Γλώσσα
Ελληνική, Αγγλική με ελληνική μετάφραση
Ημερομηνία
31/05/2012
Διάρκεια
01:12:23
Εκδήλωση
Θόδωρος Αγγελόπουλος – In memoriam
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
Θόδωρος Αγγελόπουλος, κινηματογράφος
Την μνήμη του Θόδωρου Αγγελόπουλου τίμησε το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Megaron Plus. Το αφιέρωμα, έγινε στις 31 Μαΐου, μέρα που από το περασμένο φθινόπωρο ήταν προγραμματισμένη μια συζήτηση με τη συμμετοχή του ίδιου.
Η εκδήλωση άρχισε με ολοζώντανη την παρουσία του μεγάλου σκηνοθέτη μέσα από τις εικόνες ενός ντοκιμαντέρ του Νίκου Λυγγούρη, με θέμα τα γυρίσματα της τελευταίας ταινίας του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Η σκόνη του χρόνου».
Ακολούθησε μια σύντομη ομιλία του διάσημου αμερικανού ηθοποιού Χάρβεϊ Καϊτέλ, πρωταγωνιστή της ταινίας «Το βλέμμα του Οδυσσέα», που ήρθε επί τούτου για μέρα στην Ελλάδα, ο οποίος αναφέρθηκε με ιδιαίτερη θέρμη και συγκίνηση στον αδικοχαμένο στενό φίλο και συνεργάτη του.
Στη συνέχεια τέσσερις ξεχωριστοί ομιλητές, με συντονιστή τον διακεκριμένο κριτικό κινηματογράφου Γιάννη Μπακογιαννόπουλο, αναφέρθηκαν ο καθένας από τη σκοπιά του στο έργο του Θόδωρου Αγγελόπουλου:
- Ο Καθηγητής Κλασσικής Φιλολογίας και κριτικός Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης, που μιλώντας για το «Θίασο» τόνισε ότι ο μεγάλος δημιουργός, «μετακίνησε το κέντρο βάρους από το εγώ στο εμείς, από τον δημιουργό στο δημιούργημα, από τον εγωισμό στον αλτρουισμό»
- Ο ιστορικός και Καθηγητής Πανεπιστημίου Αντώνης Λιάκος, που εστίασε στον στοχασμό του Αγγελόπουλου πάνω στην Ιστορία, υπογραμμίζοντας ότι «το βλέμμα του Αγγελόπουλου έβλεπε την Ελλάδα μέσα στον κόσμο. Και είναι κρίμα που δεν είδαμε την ματιά του για την κρίση, που ήταν το θέμα της ταινίας που άφησε ημιτελή»
- Η αναπληρώτρια καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου Ειρήνη Στάθη, με συγγραφικό έργο για τις ταινίες του Αγγελόπουλου, που αναφέρθηκε στην «ποίηση και τη λυρικότητα στο έργο του μεγάλου δημιουργο
- Και, τέλος, η φιλόλογος Αιμιλία Καραλή που, ξεκινώντας από τη διδακτική της εμπειρία, στάθηκε ιδιαίτερα στη σχέση των νέων με το έργο του Αγγελόπουλου.
Το αφιέρωμα ολοκληρώθηκε με την προβολή του ποιητικού ντοκιμαντέρ «Αθήνα, επιστροφή στην Ακρόπολη», που γύρισε ο Αγγελόπουλος το 1983 για την ελληνική δημόσια τηλεόραση, «μια ερωτική επιστολή προς την πόλη του, μια γέρικη πόλη τεσσάρων χιλιάδων χρόνων» όπως έλεγε ο ίδιος.
Το Blod.gr βιντεοσκόπησε και αναρτά όλες τις ομιλίες που έγιναν στο πλαίσιο της εκδήλωσης.
O διάσημος αμερικανός ηθοποιός Χάρβεϊ Καϊτέλ, γεννήθηκε στις 13 Μαΐου 1939 στην Νέα Υόρκη. Στην λαμπρή σταδιοδρομία του στον κινηματογράφο περιλαμβάνονται πρωταγωνιστικοί ρόλοι στις ταινίες "Κακόφημοι Δρόμοι" (Mean Streets, 1973) και "Ο Ταξιτζής" (Taxi Driver, 1976) σε σκηνοθεσία του Μάρτιν Σκορσέζε, "Οι Μονομάχοι" (The Duellists, 1977) και "Θέλμα & Λουίζ" (Thelma & Louise, 1991), "Reservoir Dogs" (1992) και "Pulp Fiction" (1994) του Κουέντιν Ταραντίνο και Μαθήματα Πιάνου (The Piano, 1993) σε σκηνοθεσία της Τζέιν Κάμπιον.
Ο Χάρβεϊ Καϊτέλ πρωταγωνίστησε στην ταινία του Θόδωρου Αγγελόπουλου «Το βλέμμα του Οδυσσέα» (1995) και έκτοτε συνδέθηκε με στενή φιλία με το μεγάλο έλληνα σκηνοθέτη. «Το βλέμμα του Οδυσσέα», σε σενάριο και σκηνοθεσία του Θόδωρου Αγγελόπουλου (σε συνεργασία με τον Τονίνο Γκουέρα και τον Πέτρο Μάρκαρη) και πρωταγωνιστές τον Χάρβει Καϊτέλ, την Μάγια Μόργκενστερν και τον Έρλαντ Γιόζεφσον παρουσιάστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ των Καννών και απέσπασε το Ειδικό Βραβείο Κριτικής Επιτροπής, το βραβείο της Διεθνούς Ένωσης Κριτικών (FIPRESCI) και το βραβείο Felix των Κριτικών 1995.
Η Αιμιλία Καραλή γεννήθηκε στην Κρέστενα Ηλείας και μεγάλωσε στον Πειραιά. Είναι φιλόλογος και μέλος της συντακτικής επιτροπής του διμηνιαίου περιοδικού θεωρίας και πολιτισμού "Ουτοπία". Συνεργάζεται με εφημερίδες και λογοτεχνικά περιοδικά ασχολούμενη με θέματα κριτικής της λογοτεχνίας και της θεωρίας του πολιτισμού. Έχει εκδώσει τη συλλογή δοκιμίων "Λόγος, τεχνική και τέχνη στην έκθεση" αξιοποιώντας τη διαθεματική προσέγγιση σύγχρονων πολιτιστικών θεμάτων. Το 2003 εγκρίθηκε από το τμήμα Φιλολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών η διδακτορική της διατριβή με θέμα "Ζητήματα θεωρίας και κριτικής της λογοτεχνίας στο περιοδικό "Επιθεώρηση Τέχνης" (1954-1967)".
Ο Αντώνης Λιάκος είναι ιστορικός, ομότιμος καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Γεννήθηκε στην Αθήνα (1947) και σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή του ΑΠΘ. Φυλακίστηκε από το δικτατορικό καθεστώς από το 1969 έως το 1974. Πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στην Ιταλία και εκπόνησε διδακτορική διατριβή στη νεώτερη και σύγχρονη ιστορία στο ΑΠΘ, το 1984. Δίδαξε στο Τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του ΑΠΘ (1981-1990). Την περίοδο 1988-1989 ήταν Honorary Research Fellow στο Πανεπιστήμιο του Birmingham. Το 1990 εξελέγη αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και το 1994 εξελέγη τακτικός καθηγητής. Το 1995 ήταν Επισκέπτης καθηγητής στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο της Φλωρεντίας, και στο Πανεπιστήμιο του Sydney στην Αυστραλία. Το 1996-1997 ήταν Visiting Research Fellow στο Πανεπιστήμιο του Princeton, ΗΠΑ. Το 2001, ήταν επισκέπτης καθηγητής στην Ecole Normale Superieure στο Παρίσι. Συμμετέχει στο Συμβούλιο του European Doctorate in Social History. Το 2006 ήταν επισκέπτης ερευνητής, για δεύτερη φορά, στο Princeton. Από το 2005 είναι μέλος του Board της International Commission for History and Τheory of Historiography και από το 2010 έως το 2015 διετέλεσε πρόεδρος. Διευθύνει το αγγλόφωνο ιστορικό ηλεκτρονικό περιοδικό Historein που εκδίδεται από το 1999.
Το ερευνητικό και συγγραφικό έργο του αφορά την νεώτερη και σύγχρονη ιστορία, ειδικότερα την ιστορία της συγκρότησης των εθνικών κρατών στην Ελλάδα και στην Ιταλία, την κοινωνική ιστορία και την ιστορία της ευρωπαϊκής ιστοριογραφίας. Το συγγραφικό του έργο περιλαμβάνει οκτώ βιβλία και πάνω από εξήντα μελέτες δημοσιευμένες σε ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά επιστημονικά περιοδικά και ειδικούς τόμους. Έχει διατελέσει μέλος της Εφορείας των Γενικών Αρχείων του Κράτους, της Επιτροπής Ιστορίας της Εθνικής Τράπεζας, του ΔΣ των Αρχείων Σύγχρονης Κοινωνικής Ιστορίας και του Ιστορικού Αρχείου του Πανεπιστημίου Αθηνών. Διηύθυνε εκδοτικές σειρές Ιστορίας στους εκδοτικούς οίκους "Γνώση", "Θεμέλιο", δραστηριότητα που συνεχίζει στις εκδόσεις "Νεφέλη". Τα τωρινά του ενδιαφέροντα αφορούν την ιστορία και τη θεωρία της ιστοριογραφίας και τη διερεύνηση της ιστορίας ως πολιτισμικής πρακτικής. Έλαβε μέρος στο ερευνητικό πρόγραμμα του European Science Foundation "National Histories in Europe (NHIST) and the Cleiohres CLIOHRES.net" (“Creating Links and Innovative Overviews for a New History Research Agenda for the Citizens of a Growing Europe”).
Έλαβε το κρατικό βραβείο δοκιμίου για το βιβλίο του Αποκάλυψη, Ουτοπία και η Ιστορία (2011) και αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας (2019). Υπήρξε πρόεδρος της επιτροπής του Εθνικού και Κοινωνικού Διαλόγου για την Παιδεία το 2015-16.
Ο καθηγητής Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης (1929-2016) γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη. Γυμνασιακές σπουδές στο Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Προπτυχιακές σπουδές στη Φιλοσοφική Σχολή του Αριστοτελείου. Μεταπτυχιακές σπουδές σε πανεπιστήμια της πρώην Δυτικής Γερμανίας με υποτροφία της Humboldt-Stiftung. Διδάκτωρ και εντεταλμένος υφηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης έως το 1967. Απολύεται, συλλαμβάνεται και βασανίζεται από τη στρατιωτική χούντα. Επανέρχεται και παραμένει καθηγητής της ίδιας Σχολής από το 1975 έως το 1996. Επισκέπτης καθηγητής σε πανεπιστήμια της Γερμανίας, Αυστρίας και Κύπρου και των ΗΠΑ. Από το 1994 έως το 2001 πρόεδρος και γενικός διευθυντής του Κέντρου Ελληνικής Γλώσσας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη. Εφεξής συντονιστής του προγράμματος "Αρχαιογνωσία και Αρχαιογλωσσία στη Μέση Εκπαίδευση", που εκπονείται στο πλαίσιο του Κέντρου Εκπαιδευτικής Έρευνας. Έγραψε βιβλία, μονογραφίες, και άρθρα για τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τον Σοφοκλή, τον Ηρόδοτο, τον Αλκαίο, τη Σαπφώ, που, εν μέρει ή εν όλω, και μετέφρασε. Προέχει η συντελεσμένη μετάφραση της "Οδύσσειας". Συγχρόνως μελέτησε και δημοσίευσε δοκίμια για μείζοντες νεοέλληνες ποιητές και πεζογράφους, επιμένοντας σε εκπροσώπους της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς.
Έχει δημοσιεύσει τρία βιβλία σχετικά με ζητήματα Ιστορίας και Θεωρίας του Κινηματογράφου και έχει επιμεληθεί πολλές κινηματογραφικές εκδόσεις. Έχει δημοσιεύσει πολλά άρθρα και κείμενα για τον κινηματογράφο, την ψηφιακή εικόνα, τις οπτικοακουστικές τέχνες και το θέατρο σε ελληνικά και ξένα περιοδικά και βιβλία, ενώ έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και έκανε stage κινηματογράφου δίπλα στον ιδρυτή της Γαλλικής Ταινιοθήκης Ανρί Λανγκλουά. Κινηματογράφησε και συμμετείχε σε ταινίες ντοκυμαντέρ. Υπήρξε κριτικός κινηματογράφου σε περιοδικά, εφημερίδες, στο ραδιόφωνο και στην τηλεόραση («Κινηματογραφική λέσχη» της ΕΡΤ). Διετέλεσε Σύμβουλος Κινηματογραφίας στο Υπουργείο Πολιτισμού επί 11 χρόνια.
