Γερουλάνος Στέφανος
Ευριπίδης Κωνσταντίνος
Μόσιαλος Ηλίας
Σουλιώτης Κυριάκος
Μπολέτης Ιωάννης
Λαμπίρης Ηλίας
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
17/01/2013
Διάρκεια
02:03:28
Εκδήλωση
2ος κύκλος Δημόσιων Συζητήσεων. Ελλάδα: Μεταρρυθμίσεις, Ρήξεις, Τομές
Χώρος
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Διοργάνωση
Ελληνικό Ίδρυμα Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ)
Ίδρυμα Οικονομικών & Βιομηχανικών Ερευνών (ΙΟΒΕ)
Kantor Σύμβουλοι Επιχειρήσεων
ΚΙΝΗΣΗ ΠΟΛΙΤΩΝ για μια Ανοικτή Κοινωνία
Διεθνής Διαφάνεια Ελλάς
Μέγαρο Μουσικής Αθηνών - Megaron Plus
Κατηγορία
Ιατρική, Πολιτική
Ετικέτες
Εθνικό Σύστημα Υγείας, Ε.Σ.Υ., Δημόσια Υγεία, Ε.Ο.Π.Υ.Υ.
Την Πέμπτη 17 Ιανουαρίου 2013 πραγματοποιήθηκε δημόσια συζήτηση με θέμα: «Το Εθνικό Σύστημα Υγείας πρέπει να αλλάξει, όχι να καταργηθεί» που διοργάνωσαν το ΕΛΙΑΜΕΠ, το ΙΟΒΕ, η Kantor, η Κίνηση Πολιτών και η Διεθνής Διαφάνεια-Ελλάς, σε συνεργασία με το Megaron Plus. Στη συζήτηση συμμετείχαν οι : Στέφανος Γερουλάνος, Καθηγητής Χειρουργικής & τ. Ιστορίας Ιατρικής και Πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών, Κωνσταντίνος Ευριπίδης, Δ/νων Σύμβουλος της GENESIS Pharma, Ηλίας Μόσιαλος, Καθηγητής Πολιτικής της Υγείας στο London School of Economics, Κυριάκος Σουλιώτης, επ. Καθηγητής Πολιτικής Υγείας στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου και ο Ιωάννης Μπολέτης, Διευθυντής Τμήματος Νεφρολογίας και Μεταμόσχευσης & Διευθυντής Ιατρικής Υπηρεσίας Γ.Ν.Α « Λαϊκό». Τη συζήτηση συντόνισε και συνόψισε ο Καθηγητής Ηλίας Λαμπίρης, Διοικητής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αττικόν.
Ο κ. Γερουλάνος στην ομιλία του επισήμανε ότι το ΕΣΥ, μετά από σχεδόν 30 χρόνια και παρά τις συνεχείς βελτιώσεις του, πάσχει από πολλές ασθένειες. Πάσχει από έλλειψη πολιτικής βούλησης, πάσχει από οικονομικής πλευράς, πάσχει όμως και από οραματισμό, στελέχωση, συντονισμό, υδροκεφαλισμό και υπεργήρανση. Το ΕΣΥ μπορεί να βελτιωθεί και, κάτω από τις παρούσες συνθήκες, να γίνει ένα σύστημα αξιοκρατικό, ανθρώπινο, οικονομικά σωστό, κοινωνικά δίκαιο και όχι να παραμείνει ένα κομματικό ΕΣΥ δημόσιου χαρακτήρα. Για να γίνουν αυτά πρέπει να διοικείται υπερκομματικά , να θεσπιστούν ειδικά κριτήρια για την εισαγωγή φοιτητών στην Ιατρική και Νοσηλευτική καθώς και για την εξέλιξη των Πανεπιστημιακών δασκάλων, να γίνει αποκέντρωση των υπηρεσιών υγείας, να αντιμετωπιστεί η παράνομη ιατρική αμοιβή με την νομιμοποίησή της και την ανάλογη παρακράτηση φόρου από το Νοσοκομείο, να ενσωματωθούν τα Δημόσια Ασφαλιστικά Ταμεία στο ΕΣΥ ή στο Υπουργείο Υγείας, ν α καταργηθεί η μονιμότητα των λειτουργών του, να αυξηθεί το νοσηλευτικό προσωπικό και να μειωθεί το διοικητικό προσωπικό, να δημιουργηθούν Κέντρα Τραύματος σε κάθε Νοσοκομείο και τέλος να εφαρμοστεί ο Νόμος για την τήρηση του Διπλογραφικού Λογιστικού Συστήματος.
Ο κ. Μόσιαλος ανέφερε ότι το ΕΣΥ βρίσκεται σε πορεία ανάπτυξης, με σοβαρά όμως στοιχεία αντιδεοντολογικής συμπεριφοράς, με πληθωρισμό ιατρών διαφόρων ειδικοτήτων και με εξαιρετικά αδύναμη οργάνωση στην πρωτοβάθμια φροντίδα. Παρότι το ένα σχέδιο μεταρρύθμισης διαδέχεται το άλλο, κανένα δεν έχει βρει συνεχή ή αποφασιστική υποστήριξη από τις κατά καιρούς κυβερνήσεις. Εκείνο που παραμένει ως κύριο ζήτημα είναι ο τρόπος εφαρμογής εξαιρετικά σημαντικών αλλαγών. Διαφορετικές ομάδες και κατεστημένα φαίνεται ότι φέρνουν εμπόδια σε οποιαδήποτε προσπάθεια μεταρρύθμισης. Η διαδικασία λήψης αποφάσεων καθορίζεται εν πολλοίς από κομματικές μέριμνες και τις εκάστοτε ανάγκες της πολιτικής διαμάχης. Χρειάζεται να διαμορφωθούν πιο αντικειμενικά κριτήρια στη λήψη αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα του συστήματος.
Είναι επίσης αναγκαία η ευρύτερη δημόσια συζήτηση για τα ζητήματα της υγειονομικής πολιτικής –μια συζήτηση που πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικά στοιχεία και την ανάλυση εναλλακτικών επιλογών. Τα βασικά στοιχεία μιας σύγχρονης μεταρρυθμιστικής πρότασης περιλαμβάνει τα εξής: ενίσχυση και συντονισμός της Δημόσιας Υγείας, σταδιακή κατάργηση του δημοσιοϋπαλληλικού καθεστώτος για το προσωπικό των νοσοκομείων, εκχώρηση μεγαλύτερης αυτονομίας στα νοσοκομεία, παροχή κινήτρων στους γιατρούς ειδικοτήτων, παροχή κινήτρων για αποδοτικότερη αξιοποίηση των πόρων, ριζική αναδιάρθρωση της φαρμακευτικής περίθαλψης , ενίσχυση της Ιατρικής Δεοντολογίας, επαγγελματοποίηση των διοικητικών υπηρεσιών υγείας, βελτίωση και έλεγχος της ποιότητας της φροντίδας και μέτρηση της παραγωγικότητας των υπηρεσιών υγείας, αναμόρφωση του προγράμματος σπουδών των ιατρικών σχολών. Και τέλος, μείωση του αριθμού των φοιτητών της Ιατρικής καθώς και μείωση του αριθμού των ειδικευομένων στις παραδοσιακές ειδικότητες.
Ο κ. Ευριπίδης εστίασε την ομιλία του στις αποσπασματικές παρεμβάσεις της Πολιτείας την τριετία 2010-12 για εξοικονόμηση δαπανών από τις τιμές των φαρμάκων και τον τρόπο αποζημίωσής τους από τη μετακύλιση του κόστους στις φαρμακευτικές εταιρείες, στους φαρμακοποιούς και στους ασθενείς. Σημείωσε ότι οι επιπλοκές αυτής της βίαιης αλλαγής για όλους τους εμπλεκόμενους στην υγεία και περισσότερο για τον έλληνα Πολίτη είναι τεράστιες και επικίνδυνες. Έχουμε φτάσει στο σημείο το φάρμακο να μην αντέχει άλλες μειώσεις και μέτρα. Με ένα συνεχώς μειούμενο ΑΕΠ, δεν μπορεί αντικειμενικά να επιτευχθεί ο στόχος του 1% επί του ΑΕΠ (2 δις για το 2014) χωρίς να υποβαθμιστούν περαιτέρω οι υπηρεσίες που λαμβάνουν οι ασθενείς.
Η απάντηση βρίσκεται σε μια ολοκληρωμένη πρόταση ουσιαστικής ανασυγκρότησης του ΕΣΥ. Μια πρόταση που οφείλει να λάβει υπόψη όλα τα πεδία κόστους της δημόσιας δαπάνης και όχι μόνο το φάρμακο, αλλά και να θέσει ταυτόχρονα τις βάσεις για τη δημιουργία ενός σύγχρονου συστήματος, το οποίο θα λειτουργεί αποδοτικά και με διαφάνεια προς όφελος πάνω από όλα των Ελλήνων ασθενών.
Είναι κρίσιμο επομένως να θέσουμε σε προτεραιότητα ένα αποτελεσματικό σύστημα ελέγχου και ελαχιστοποίησης της σπατάλης σε όλα τα κέντρα κόστους του ΕΣΥ με μέτρα όπως η καθολική μηχανοργάνωση και η λειτουργία παρατηρητηρίου τιμών για λοιπές δαπάνες. Παράλληλα, πρέπει να διασφαλίσουμε άμεση πρόσβαση των ασθενών σε νέα φάρμακα με τακτικά Δελτία Τιμών, να προχωρήσουμε σε καθορισμό των τιμών όλων των φαρμάκων βάσει των τριών χαμηλότερων της Ευρώπης αλλά και σε αύξηση του ποσοστού χρήσης επώνυμων γενοσήμων εγγυημένης ποιότητας.
Ο κ. Σουλιώτης αναφέρθηκε στις απαιτούμενες αλλαγές του χρηματοδοτικού υποδείγματος ως προϋπόθεση για τη βιωσιμότητα του συστήματος υγείας. Μίλησε για την επίδραση της οικονομικής κρίσης και στη χρηματοδότηση των υπηρεσιών υγείας και στην ανεπάρκεια του κρατικού μηχανισμού να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των φορέων υγείας, με αποτέλεσμα να απειλούνται ακόμη και θέσεις εργασίας. Σε μία γενικότερη προσπάθεια δημοσιονομικής πειθαρχίας και αύξησης της παραγωγικότητας προκύπτουν τρία κομβικής σημασίας θέματα, προκειμένου να ληφθούν αποφάσεις πολιτικής υγείας.
Πρώτον, απαιτούνται ακριβείς προσεγγίσεις για τον προσδιορισμό των στόχων προσαρμογής. Αξίζει να σημειωθεί ότι ως προς το ΑΕΠ η χώρα μας υπερβαίνει τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ (σε όρους κατά κεφαλήν δαπάνης και κοινής αγοραστικής δύναμης), υπολείπεται όμως σε μεγάλο βαθμό από τις υπόλοιπες χώρες. Η επισήμανση αυτή γίνεται ακόμη πιο σημαντική, αν σκεφτεί κανείς ότι οι στόχοι της δημοσιονομικής προσαρμογής συνδέονται με το διαρκώς μειούμενο ΑΕΠ.
Δεύτερον, το διαρθρωτικό εγχείρημα του ΕΟΠΥΥ, το οποίο συγκεντρώνει το ευρύτερο οικονομικό πρόβλημα των φορέων που εντάχθηκαν σε αυτό. Το έλλειμμα στο πρώτο εξάμηνο του 2012 ξεπέρασε τα 700 εκ. €. Τεράστια υστέρηση στο σκέλος των εσόδων, κυρίως λόγω της ύφεσης. Λόγω του διαρκώς περιορισμένου προϋπολογισμού του ΕΟΠΥΥ, πρέπει να επισημανθεί η σταδιακή «από-ασφάλιση» της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, κάτι το οποίο ακυρώνει τη βούληση των εμπνευστών του εγχειρήματος για το οποίο άλλωστε διατίθεται κάτι λιγότερο από το 6% των εσόδων του οργανισμού ή 8% των δαπανών του και τρίτον, η χάραξη πολιτικής υγείας απαιτεί διαρκή ανατροφοδότηση με τεκμήρια και κυρίως πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η ανάλυση των στάσεων και συμπεριφορών όλων των εμπλεκομένων, κυρίως δε των Πολιτών.
Κλείνοντας ο κ. Σουλιώτης επισήμανε ότι σε κάθε περίπτωση ένα νέο χρηματοδοτικό υπόδειγμα δεν μπορεί να αντιτίθεται τους θεμελιώδεις στόχους της ισότητας και της καθολικότατας στην υγειονομική κάλυψη του φορολογούμενο Πολίτη, το οποίο άλλωστε αποτελεί και προϋπόθεση για την κοινωνική συνοχή.
Ο κ. Μπολέτης μίλησε για το μέλλον του ΕΣΥ και είπε ότι ποτέ, από τη δημιουργία του, δεν απέκτησε το σύγχρονο πρόσωπο των αντίστοιχων ευρωπαϊκών και εξελισσόταν πάντα με διακυμάνσεις. Μετά όμως τις αρχές του 2000 η εξέλιξη του είχε σταθερά αρνητικό πρόσημο και έτσι το συνάντησε η προ τριετίας εκδηλωθείσα κρίση.
Δυστυχώς και την τελευταία τριετία ελάχιστα πράγματα έχουν γίνει για την αναγκαία, όσο ποτέ, μεταρρύθμισή του. Οι δομές και τα μέσα είναι δύσκολο πλέον να ενισχυθούν λόγω μειωμένων πόρων. Ακόμα όμως και η οργάνωση και διαδικασίες που υπολείπονται σημαντικά, ακολουθούν τη γενική απροθυμία αλλαγών της ελληνικής Διοίκησης. Τέλος, το ανθρώπινο δυναμικό βρίσκεται σε βαθύτατη ύφεση, πολύ χειρότερη εκείνης της οικονομίας. Ειδικά για το ιατρικό προσωπικό, συντηρείται η κατάσταση ισοπέδωσης και αναξιοκρατίας που έχει πλέον εγκατασταθεί, χωρίς να συζητείται καν οποιαδήποτε αλλαγή. Με τα δεδομένα αυτά το μέλλον διαγράφεται ζοφερό.
Συνοψίζοντας τη συζήτηση ο κ. Λαμπίρης επισήμανε ότι, στην πολλαπλή κρίση που περνάει η Χώρα μας, το Εθνικό Σύστημα Υγείας εδραιώθηκε στη συνείδηση του λαού, παρότι οι εμπνευστές του με επικεφαλής τον Παρασκευά Αυγερινό δεν έλαβαν υπόψη τους ότι όταν θα γινόταν αντιληπτό ότι θίγονται ορισμένα συμφέροντα, θα ξεκινούσε ο πόλεμος εκ των έσω και δεν θα εφαρμοζόταν ο Νόμος. Παρά τις πολλές διατάξεις, τους Νόμους, τις τροπολογίες και τις Υπουργικές αποφάσεις, επικράτησε η αναξιοκρατία και συνδικαλιστικό κίνημα και πολιτικές ηγεσίες, οδήγησαν στην απαξίωση του ΕΣΥ με αποτέλεσμα ασθενείς και εργαζόμενο να είναι δυσαρεστημένοι. Ο εκφυλισμός του συστήματος δικαιώνει τον τίτλο αυτής της συζήτησης ότι το ΕΣΥ πρέπει να αλλάξει και όχι να καταργηθεί…
Ο Στέφανος Ιωάννου Γερουλάνος, γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4.6.40. Σπούδασε Ιατρική στη Ζυρίχη, το Παρίσι και τη Βιέννη. Απεφοίτησε το 1965 και στη συνέχεια εργάστηκε στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο της Ζυρίχης. Εξελέγη Υφηγητής Χειρουργικής το 1982 και Καθηγητής το 1988. Διετέλεσε Διευθυντής της Χειρουργικής Μονάδος Εντατικής Θεραπείας (1977‐93), της Σχολής Νοσηλευτών Χειρουργείου του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης (1991‐5), πρώτος Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου (1993‐7) και Διευθυντής της Μονάδος Εντατικής Θεραπείας (1993‐2010).
Το 1997 εξελέγη Καθηγητής Ιστορίας Ιατρικής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων (1997‐2005), όπου δημιούργησε το πρώτο Μουσείο Ιστορίας Ιατρικής στην Ελλάδα με πάνω από 20.000 εκθέματα.
Το 2005 εξελέγη Πρόεδρος του Διεθνούς Ιπποκρατείου Ιδρύματος και δημιούργησε τον Ιπποκράτειο Κήπο με 220 είδη φυτών από τα 247 που αναφέρονται στην Ιπποκρατική Συλλογή και ένα Μουσείο/Έκθεση Ιπποκρατικής Ιατρικής. Είναι Επίτιμος Πρόεδρος της Κίνησης Πολιτών για μία Ανοικτή Κοινωνία.
Είναι επίσης:
Κάτοχος της Έδρας Ιατρικής, Διεθνής Ακαδημία Γραμμάτων & Τεχνών, Κέιμπριτζ ΜΑ.
Έκτακτο Μέλος, Ακαδημία Ιστορίας Επιστημών, Βρυξέλλες.
Επίτιμος Πρόεδρος, Ελληνική Εταιρεία Ιστορίας Ιατρικής.
Μέλος, Ιονική Ακαδημία (1808).
Ο Κωνσταντίνος Ευριπίδης γεννήθηκε στη Λευκωσία το 1953, είναι πτυχιούχος Οικονομικών της ΑΣΟΕΕ και κάτοχος ΜΒΑ από το London Business School (LSE). Από τo 2000, εκλέγεται Πρόεδρος του Συλλόγου Αποφοίτων του London Business School στην Ελλάδα, του οποίου είναι και ιδρυτικό μέλος.
Διαθέτει πολυετή εμπειρία στον κλάδο των φαρμακευτικών προϊόντων, έχοντας διατελέσει για δέκα χρόνια Πρόεδρος και Διευθύνων Σύμβουλος της Wellcome Hellas A.E. και της Wellcome plc για το Ισραήλ. Έχει διατελέσει επίσης Assistant Country Manager της PepsiCo International στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Το 1996, ο Κωνσταντίνος Ευριπίδης συμμετείχε στην ιδρυτική ομάδα της GENESIS Pharma της οποίας είναι και μέτοχος και από τότε κατέχει τη θέση του Διευθύνοντος Συμβούλου της εταιρείας.
Είναι Αντιπρόεδρος του Δ.Σ. του Συνδέσμου Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδος (ΣΦΕΕ), μέλος του Γενικού Συμβουλίου του ΣΕΒ, μέλος του Δ.Σ. της Λέσχης Επιχειρηματικότητας και μέλος του Δ.Σ. του Σωματείου «Επιχειρηματικότητα Νέων». Επίσης, αποτελεί ιδρυτικό μέλος του Συλλόγου Αποφοίτων του London Business School στην Ελλάδα, ενώ από το 2000 μέχρι σήμερα εκλέγεται Πρόεδρος.
Το 2006 ο Κωνσταντίνος Ευριπίδης έλαβε το βραβείο του «Δυναμικά Αναπτυσσόμενου Επιχειρηματία» στο διεθνώς αναγνωρισμένο διαγωνισμό «Entrepreneur of the Year», που διοργανώθηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από την Ernst & Young, ενώ το 2011 του απονεμήθηκετο 2ο βραβείο στην κατηγορία CEO & CSR 2011 Ηγέτης CEO/Διευθύνων Σύμβουλος στην ΕΚΕ στα πλαίσιατου Συνεδρίου CEO & CSR Money Conference 2011, που οργανώθηκε από την Ethos Media Α.Ε. σε συνεργασίαμε το περιοδικό «ΧΡΗΜΑ».
Ο Ηλίας Μόσιαλος είναι Καθηγητής της πολιτικής της υγείας στο Imperial College London και στο London School of Economics, όπου είναι και Διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών της Υγείας. Η έρευνά του εστιάζεται σε πολιτικές υγείας που σχετίζονται με εθνικά συστήματα υγείας. Τα βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα Γιαπωνέζικα, Κινέζικα, Ρώσικα και Ισπανικά.
Το 1998 υπήρξε συνιδρυτής του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Συστημάτων και Πολιτικών Υγείας, ένα σημαντικό ερευνητικό κέντρο ανάλυσης μεταρρυθμίσεων συστημάτων υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, της Παγκόσμιας Τράπεζας, της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων, και των κυβερνήσεων του Βελγίου, της Φιλανδίας, της Νορβηγίας, της Σλοβενίας, της Ισπανίας, και της Σουηδίας. Σήμερα συνδιευθύνει το Παρατηρητήριο.
Είναι επίτιμος διευθυντής στη Δημόσια Υγεία στην Αρχή Στρατηγικής Υγείας του Εθνικού Συστήματος Υγείας Νοτιοδυτικού Λονδίνου.
Είναι Επίτιμος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης, στη Σχολή Υγιεινής και Τροπικής Ιατρικής του Λονδίνου, και στη Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας στη Γαλλία.
Επιμελείται των εκδόσεων του Cambridge University Press για τα Οικονομικά, τις Πολιτικές και τη Διοίκηση της Υγείας. Είναι αρχισυντάκτης του επιστημονικού περιοδικού Health Economics, Policy and Law των εκδόσεων Cambridge University Press.
Έχει συμμετάσχει ενεργά στο δημόσιο διάλογο ως σύμβουλος στο Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, την Παγκόσμια Τράπεζα, τα Υπουργεία Υγείας και Κοινωνικών Υποθέσεων της Αυστρίας, του Βελγίου, της Βραζιλίας, της Κίνας, της Κύπρου, της Φιλανδίας, της Γαλλίας, της Ιρλανδίας, της Ρωσίας, της Νότιας Αφρικής, της Νότιας Κορέας, της Ισπανίας και της Σουηδίας.
Έχει διατελέσει μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Φαρμάκων (2000-2003). Το 2000 και 2007 βραβεύτηκε από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Διοίκησης Υγείας για την καλύτερη δημοσίευση για τις πολιτικές και τη διοίκηση υγείας στην Ευρώπη.
Εξελέγη βουλευτής Επικρατείας με το ΠΑ.ΣΟ.Κ. στις εκλογές του 2009 και διετέλεσε Υπουργός υπεύθυνος για τα ΜΜΕ και Κυβερνητικός Εκπόσωπος.
Ο Κυριάκος Σουλιώτης είναι Καθηγητής Πολιτικής Υγείας στη Σχολή Κοινωνικών και Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου (Κόρινθος), του οποίου διετέλεσε και Αναπληρωτής Πρύτανη, με αρμοδιότητες την Κοινωνική και Περιφερειακή Ανάπτυξη (2016-2017). Είναι επίσης Επισκέπτης Καθηγητής Πολιτικής και Οικονομικών της Υγείας στην Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από τον Ιούλιο του 2017 έως τον Ιούνιο του 2019 διετέλεσε Αναπληρωτής Διευθυντής στο LSE Enterprise - Ομάδα Έρευνας Τεχνολογιών Υγείας.
Έχει διατελέσει Επιστημονικός Σύμβουλος στη Διοίκηση του ΙΚΑ (2000-2001) και στο Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας (2002-2004), Μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Α’ ΠΕΣΥΠ Αττικής (2002-2004), Προϊστάμενος του Τμήματος Διαχείρισης Ανθρώπινου Δυναμικού στο Ωνάσειο Καρδιοχειρουργικό Κέντρο (2002-2006), Διοικητικός Διευθυντής στο ΜΗΤΕΡΑ - Όμιλος ΥΓΕΙΑ (2006-2007) και Διευθύνων Σύμβουλος Σχεδιασμού και Ανάπτυξης στο Ταμείο Υγείας του Προσωπικού της Εθνικής Τράπεζας - ΤΥΠΕΤ (2007-2010).
Από τον Μάιο του 2010 έως τον Δεκέμβριο του 2011 ήταν Πρόεδρος του Οργανισμού Περίθαλψης Ασφαλισμένων του Δημοσίου (ΟΠΑΔ), ενώ από τον Μάιο του 2011 έως τον Σεπτέμβριο του 2012, Αντιπρόεδρος του Εθνικού Οργανισμού Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ).
Από τον Ιούνιο του 2010 έως τον Αύγουστο του 2013 ήταν Μέλος της Εθνικής Επιτροπής Δεοντολογίας για τις Κλινικές Μελέτες και της Ειδικής Επιτροπής για τις Σπάνιες Παθήσεις.
Έχει διατελέσει ειδικός εμπειρογνώμονας του ΟΟΣΑ στην πολιτική για τον καρκίνο ενώ είναι μέλος της Συντονιστικής Επιτροπής του PACT (The Patient Access Partnership on Equity of Access to Quality Healthcare - Brussels) και της Επιστημονικής Επιτροπής του OIS (Osservatorio Internazionale della Salute - Rome).
Έχει ευρεία ερευνητική δραστηριότητα στην Ελλάδα και το εξωτερικό ενώ έχει την επιστημονική ευθύνη σε 35 ερευνητικά προγράμματα. Στο συγγραφικό του έργο περιλαμβάνονται 27 βιβλία και 290 άρθρα σε συλλογικούς τόμους και επιστημονικά περιοδικά με κριτές, στα πεδία της πολιτικής και της οικονομίας της υγείας, της οργάνωσης και διοίκησης των υπηρεσιών υγείας, των ανισοτήτων στην υγεία, της ενδυνάμωσης των ασθενών κ.ά.
Έχει συμμετάσχει ως ομιλητής σε πάνω από 450 επιστημονικά συνέδρια και είναι μέλος συντακτικών επιτροπών και κριτής άρθρων σε πλήθος διεθνών επιστημονικών περιοδικών. Είναι Associate Editor στο “BMC Public Health” (BioMed Central) και έχει διατελέσει Associate Editor στο “Health Expectations” (Wiley).
Απόφοιτος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών όπου εκπόνησε και τη διδακτορική του διατριβή. Μετά από εκπαίδευση στο Γ.Ν.Α. «Λαϊκό» έλαβε τον τίτλο της ειδικότητας της Παθολογίας και ακολούθως της Νεφρολογίας. Για πάνω από δυόμισι έτη εργάσθηκε στη Νεφρολογική Κλινική του Royal Hallamshire Hospital, University of Sheffield στη Μ. Βρετανία. Εκεί μεταξύ των άλλων ασχολήθηκε με τη νεφρική οστεοδυστροφία, έχοντας λάβει υποτροφία από την Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα. Από το 1986 υπηρετεί στο Γ.Ν.Α. «Λαϊκό», ενώ από το 2003 είναι Διευθυντής της Νεφρολογικής Κλινικής και Επιστημονικός Υπεύθυνος της Μονάδας Μεταμόσχευσης Νεφρού. Την ίδια κλινική, ως Πανεπιστημιακή, συνεχίζει να διευθύνει και ως Καθηγητής Παθολογίας – Νεφρολογίας στην Ιατρική Σχολή από το Μάρτιο του 2013. Από το 2005 είναι Διευθυντής της Ιατρικής Υπηρεσίας του Λαϊκού Νοσοκομείου. Από το 2017 έως το 2019 διετέλεσε Διευθυντής του Τομέα Παθολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και από τον Οκτώβριο του 2019 διορίσθηκε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου. Έχει διατελέσει αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Γενικού Νοσοκομείου Παίδων Αθηνών «Παναγιώτη και Αγλαΐας Κυριακού» και μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του Ωνασείου Καρδιοχειρουργικού Κέντρου ως εκπρόσωπος του ιδρύματος Ωνάση. Διετέλεσε επί μακρόν μέλος, γενικός γραμματέας, αντιπρόεδρος και πρόεδρος της Ελληνικής Νεφρολογικής Εταιρείας, της Ελληνικής Εταιρείας Μεταμοσχεύσεων και της Ελληνικής Εταιρείας Ιατρικών Σπουδών, καθώς και μέλος και αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Οργανισμού Μεταμοσχεύσεων. Έχει πλούσια και διαρκή παρουσία σε συνέδρια και εκπαιδευτικές διοργανώσεις της Ελλάδας και του εξωτερικού. Το ερευνητικό του έργο αφορά κυρίως σε δύο μεγάλες θεματικές ενότητες, τη μεταμόσχευση νεφρού και την κλινική νεφρολογία με ιδιαίτερο ενδιαφέρον στις ανοσολογικές παθήσεις του νεφρού και περιλαμβάνει περισσότερες από 160 δημοσιεύσεις σε ξενόγλωσσα περιοδικά και μεγάλο αριθμό ανακοινώσεων σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια.
Ο Ηλίας Λαμπίρης είναι Διοικητής του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Αττικόν. Γεννήθηκε στις 25 Νοέμβριου 1941, στη Βισταγή-Σύβριτος Ρεθύμνου. Είναι Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Μονάχου, όπου είχε ολοκληρώσει και τις βασικές του σπουδές στην Ιατρική.
Το 2007 εξελέγη για 1η φορά βουλευτής του Ν. Ρεθύμνης, οπότε και διετέλεσε Μέλος της Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων. Το 1978 ήταν Γραμματέας της Ελληνικής Δημοκρατικής Κοινότητας Δ. Βερολίνου. Έχει διδάξει στο Πανεπιστήμιο Δυτικού Βερολίνου, ενώ το 1985 διετέλεσε Διευθυντής του Ε.Σ.Υ, του Ορθοπαιδικού Τμήματος ΠΓΝ Αθηνών. Από το 1987 είναι Καθηγητής Α' βαθμίδας-Διευθυντής Ορθοπαιδικής Κλινικής Πανεπιστημίου Πατρών, ενώ έχει διατελέσει Κοσμήτωρ της Ιατρικής Σχολής του ιδίου Πανεπιστημίου. Το 1998 εξελέγη Πρόεδρος της Ελληνικής Ορθοπαιδικής Εταιρείας (ΕΕΧΟΤ).
Την περίοδο 1994 - 2000 ήταν Αντιπρόεδρος του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕ.Σ.Υ) και, αμέσως μετά, την περίοδο 2001-2004 διετέλεσε Πρόεδρος του ΚΕ.Σ.Υ.
Κατά την περίοδο 1998-2004 εκπροσωπούσε την Ελλάδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση στο Ανώτατο Συμβουλίου Υγείας για την Εκπαίδευση των Γιατρών που εδρεύει στις Βρυξέλλες.
Είναι συγγραφέας τριών (3) βιβλίων Ορθοπαιδικής και έχει πραγματοποιήσει πλήθος δημοσιεύσεων σε ξενόγλωσσα περιοδικά και διαλέξεων στο εξωτερικό. Είναι Μέλος του Συμβουλίου Ανασυγκρότησης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. από το 2005.
