Κορρές Μανόλης
Μαζαράκης - Αινιάν Κωνσταντίνος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
17/10/2016
Διάρκεια
01:33:19
Εκδήλωση
Η Αθήνα αποκαλύπτει το οθωμανικό και οθωνικό της παρελθόν (σειρά ομιλιών)
Χώρος
Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη, Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών
Διοργάνωση
Ίδρυμα Αικατερίνης Λασκαρίδη
Μουσείον της Πόλεως των Αθηνών - Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία
Κατηγορία
Αρχιτεκτονική
Ετικέτες
Αθήνα, Οθωμανική κυριαρχία, βασιλεία του Όθωνα, οθωνική Αθήνα, ρυμοτομία, ρυμοτομικό σχέδιο, οδικό δίκτυο
Με έναν κύκλο ομιλιών και θεματικές ξεναγήσεις στο κέντρο της Αθήνας εγκαινιάζεται φέτος η συνεργασία του Ιδρύματος Λασκαρίδη με το Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών – Ίδρυμα Βούρου-Ευταξία. Σημαντικοί επιστήμονες μιλούν στο ευρύ κοινό για τα νεότερα δεδομένα της σύγχρονης έρευνας σχετικά με την Αθήνα στα τελευταία χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας και κατά την περίοδο της βασιλείας του Όθωνα (18ος-19ος αιώνας).
Αφορμή για αυτήν την «αποκάλυψη» της Αθήνας αποτελεί ο ιστότοπος του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη Travelogues-Με το βλέμμα των περιηγητών, όπου προβάλλεται για πρώτη φορά, τεκμηριωμένα από ομάδα επιστημόνων, το σύνολο σχεδόν του εικονογραφικού υλικού που περιέχεται στις εκδόσεις των περιηγητών από τον 15ο έως και τον 19ο αιώνα. Το υλικό, κατηγοριοποιημένο και ταξινομημένο, εμπλουτίζεται συνεχώς και είναι προσβάσιμο σε κάθε ενδιαφερόμενο.
Η πρώτη διάλεξη του κύκλου, με τίτλο «Το κέντρο της Αθήνας το 18ο αιώνα» και ομιλητή τον διακεκριμένο καθηγητή Αρχιτεκτονικής του Εθνικού Μετσοβίου Πολυτεχνείου, Μανόλη Κορρέ, πραγματοποιήθηκε τη Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2016 στο χώρο της Ιστορικής Βιβλιοθήκης του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη.
Προλόγισε ο Σύμβουλος Διοίκησης του Ιδρύματος, Κωνσταντίνος Μαζαράκης-Αινιάν, Αντιναύαρχος (εα) ΠΝ - Επίτιμος Αρχηγός Στόλου.
Το κέντρο της Αθήνας τον 18ο αιώνα
Οι σημερινοί Αθηναίοι νομίζουν ότι στην παλιά Αθήνα, από την Ακρόπολη έως την οδό Ερμού και πιο πέρα, οι δρόμοι παραμένουν αμετάβλητοι και ο ιστός διατηρεί μια παλαιά μεσαιωνική και συχνά αρχαία μορφή. Τούτο δεν αληθεύει. Στην πραγματικότητα από τους δρόμους που με κάθε ακρίβεια χαρτογραφήθηκαν το 1832-33, ελάχιστοι διατηρούν τη θέση και το πλάτος τους. Κατά το χρονικό διάστημα 1834-1865, αλλά και αργότερα, οι περισσότεροι διαπλατύνθηκαν κατά μερικά μέτρα και ταυτοχρόνως ευθυγραμμίσθηκαν τμηματικά, πολλών άλλων ικανά τμήματα καταργήθηκαν, ενώ ουκ ολίγοι δημιουργήθηκαν με νέες χαράξεις και διανοίξεις δια μέσου δομημένων περιοχών. Άλλωστε κατά την πρώτη δεκαετία του νέου ελληνικού κράτους, ελάχιστα προεπαναστατικά κτίσματα έστεκαν όρθια –και αυτά μισοκαμένα-, ενώ τα πλείστα ήσαν κατεστραμμένα και τα πεσόντα υλικά τους κατέκλυζαν το εσωτερικό και το περιβάλλον αυτών συμπεριλαμβανομένων των οδών. Η αναμόρφωση του ρυμοτομικού σχεδίου επέτρεπε μερική μόνον χρησιμοποίηση των παλαιών τοίχων και ως εκ τούτου οι παλαιότερες οικοδομές που διατηρήθηκαν ήσαν τελικώς ελάχιστες. Ταυτοχρόνως ο όγκος των κατακειμένων υλικών (λίθων, σπασμένων κεράμων και διαλυμένων πηλοκονιαμάτων επέβαλε την ανύψωση της στάθμης σχεδόν όλων των οδών. Στην οδό Αδριανού η ανύψωση έφτασε το ένα μέτρο και σε ικανό βαθμό συνδυάσθηκε με αντίστοιχη ανύψωση της στάθμης των αυλών των οικιών. Σε σπανιότερες περιπτώσεις έγινε το αντίθετο. Εις ότι αφορά το απώτερο παρελθόν του έως το 1834 οδικού δικτύου, δύναται να λεχθεί ότι το μεγαλύτερο μέρος του ήταν όψιμο και ασύμφωνο προς το αρχαίο. Παρά ταύτα η σωζόμενη αρχαιολογική, οικοδομική, χαρτογραφική και φιλολογική μαρτυρία επιτρέπει την αναπαράσταση ενδιαφερόντων τμημάτων της Αθήνας του 18ου αιώνος, όπως το κεντρικό οδικό δίκτυο, αξιόλογες κρήνες, ορισμένα δημόσιας χρήσεως κτίσματα, κάποιες αρχοντικές οικίες, οι οικείοι κήποι κ.α.
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1948. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο (1972), και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πολυτεχνείο του Μονάχου (1975-77), Διδάκτωρ του Freie Universität του Βερολίνου (1991) και του ΕΜΠ (1992). Μηχανικός στα Έργα Συντήρησης Μνημείων της Ακρόπολης (1975, 1977-1979), Προϊστάμενος του Τμήματος Αναστηλώσεων στη Διεύθυνση Αναστήλωσης Αρχαίων Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού (1981), Προϊστάμενος του Έργου «Παρθενών» της Α΄ Εφορείας Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων (1983-1999). Αναπληρωτής Καθηγητής (1999) και πρωτοβάθμιος Καθηγητής (2006-2015) στο ΕΜΠ. Δίδαξε αρχαία αρχιτεκτονική, ιστορική τοπογραφία, αναστήλωση, εκτός από το ΕΜΠ και στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο, στα Πανεπιστήμια Pensylvania και Berkeley των ΗΠΑ, και σε πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα της Ευρώπης, της Αμερικής και της Ασίας. Έχει συμμετάσχει στη μελέτη, συντήρηση, αναστήλωση και ανάδειξη πολλών ιστορικών μνημείων σε ολόκληρη την Ελλάδα. Ειδικότερα στην Αθήνα, εργάστηκε στο Ερέχθειο, στο ιερό του Διονύσου, στο Διονυσιακό θέατρο στις νότιες παρειές της Ακρόπολης (υπεύθυνος έργου 1980-1983) και κυρίως στον Παρθενώνα (κατά το διάστημα 1983-1999 υπεύθυνος εργασιών αναστήλωσης και ανάδειξης του μνημείου). Διετέλεσε ή είναι μέλος των Επιτροπών Συντήρησης των Μνημείων της Ακρόπολης (EΣMA), του Διονυσιακού Θεάτρου, της ακρόπολης Λίνδου, του Επικουρίου Απόλλωνος, της Υποεπιτροπής Συντήρησης των Γλυπτών του Παρθενώνα, της Επιτροπής Μαραθώνα. Υπήρξε Αντιπρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Οργανισμού Ανέγερσης του Μουσείου Ακρόπολης και μέλος κριτικής επιτροπής Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού για την αποκατάσταση του ναού του Αυγούστου στο Pozzuοli της Καμπανίας, στη νότιο Ιταλία. Τακτικό μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (ΚΑΣ, 2006-). Αντεπιστέλλον μέλος του Γερμανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου του Βερολίνου και της Koldewey Gesellschaft. Χρυσό Μετάλλιο της Ακαδημίας της Ρώμης (2013), Αργυρό Μετάλλιο της Γαλλικής Ακαδημίας Αρχιτεκτονικής (1995), Χάλκινο Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών (1989), βραβείο Alexander von Humboldt (2003), Premio Internazionale di Archeologia, città di Ugento (Premio Zeus, 2006). H Ακαδημία Αθηνών τον βράβευσε για το βιβλίο του Η στέγη του Ηρωδείου και άλλες γιγάντιες γεφυρώσεις (2014). Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος (1998).
Κύρια αυτοτελή έργα: Μελέτη Αποκαταστάσεως του Παρθενώνος, τ. 2β (Αθήνα 1989)· Οικοδομική των αρχαίων κιόνων (Αθήναι 1991)· Από την Πεντέλη στον Παρθενώνα (Αθήνα 1993)· Μελέτη Αποκαταστάσεως του Παρθενώνος (Αθήνα 1994)· Εκτέλεση, Περιεχόμενο και Αξία των Χαρτών της Αττικής του Κάουπερτ (Αθήνα 2008)· Η στέγη του Ηρωδείου και άλλες γιγάντιες γεφυρώσεις (Αθήνα 2014)· (Με Κατερίνα Τζανάκη) Η Κοίτα της Μέσα Μάνης και η αρχιτεκτονική της. Πρόταση προστασίας και ανανεώσεως του οικισμού (Αθήνα 1976)· (Με Χ. Μπούρα και με τη συνεργασία και των Θ. Σκουλικίδη – Ν. Μπελογιάννη – Εύης Παπακωνσταντίνου – Δ. Χαραλάμπους – Κ. Ζάμπα) Μελέτη Αποκαταστάσεως του Παρθενώνα (Αθήνα 1983)· (Με Ν. Τογανίδη – Κ. Ζάμπα – Θ. Σκουλικίδη κ.ά.) Μελέτη Αποκαταστάσεως του Παρθενώνα, τ. 2α (Αθήνα 1989)· (Με C. Hadjiaslani) Die Explosion des Parthenon (Berlin 1990).
Τακτικό μέλος της Ακαδημίας Αθηνών από το 2017.
Ο Κωνσταντίνος Μαζαράκης-Αινιάν γεννήθηκε στην Αθήνα στις 26 Αυγούστου 1958. Αποφοίτησε από τη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων το 1980 και σταδιοδρόμησε στις Φρεγάτες και στα Ελικόπτερα του Πολεμικού Ναυτικού. Εκτός από τα συνήθη σταδιοδρομικά σχολεία, έχει παρακολουθήσει τη Ναυτική Σχολή Πολέμου και τη Σχολή Εθνικής Άμυνας και είναι Εκπαιδευτής και Χειριστής Ελικοπτέρων. Το 2002 ολοκλήρωσε μεταπτυχιακές σπουδές στη "Στρατηγική Ανάλυση και Διαχείριση Κρίσεων" του Σκωτικού Κέντρου Διεθνούς Ασφάλειας του Πανεπιστημίου του Aberdeen. Είναι κάτοχος του Cambridge English Language Proficiency, του διπλώματος Γαλλικής Γλώσσας Sorbonne II και του Diploma della Lingua Italiana.
Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, στη θάλασσα διατέλεσε Κυβερνήτης του ΤΠΚ ΣΙΜΙΤΖΟΠΟΥΛΟΣ και της Φ/Γ ΑΔΡΙΑΣ.
Κατά τη διάρκεια της ίδιας περιόδου συσσώρευσε 3.500 ώρες πτητικής εμπειρίας στα Ε/Π του ΠΝ ως χειριστής και εκπαιδευτής Χειριστών Ε/Π.
Έχει συγκεντρώσει εμπειρία ΝΑΤΟ, έχοντας υπηρετήσει στο Ναυτικό Στρατηγείο της Νάπολης στην Ιταλία, για 4 χρόνια.
Το Νοέμβριο του 2011 τοποθετήθηκε Αρχηγός του Στόλου, θέση που διατήρησε μέχρι το Μάρτιο 2013, οπότε και αποστρατεύθηκε.
Από τη συνταξιοδότησή του από το Πολεμικό Ναυτικό το 2013, ο Αντιναύαρχος (εα) Κ. Μαζαράκης-Αινιάν ΠΝ ανέλαβε Σύμβουλος Διοίκησης του Ιδρύματος Αικατερίνης Λασκαρίδη, όπου σήμερα κατέχει τη θέση του Γενικού Διευθυντή. Είναι παντρεμένος και έχει τρεις κόρες και δύο εγγόνια.
