Κουτσογιάννης Δημήτρης
Λάλας Δημήτρης
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
16/11/2011
Διάρκεια
129:39
Εκδήλωση
Debate: το κλίμα της γης αλλάζει ή το αλλάζουμε;
Χώρος
Ίδρυμα Ευγενίδου
Διοργάνωση
MIT Club of Greece
The University of Michigan Alumni Club of Greece
Κατηγορία
Περιβάλλον
Ετικέτες
κλίμα, κλιματική αλλαγή, κλιματικά μοντέλα
Υπέρ της θέσης αλλάζει, ο Καθ. Δ. Κουτσογιάννης:
Η κινδυνολογία για την «κλιματική αλλαγή» και τις καταστροφές που φέρεται ότι θα επισύρει κυρίως σχετίζεται με κοινωνικο-πολιτικά και οικονομικά ενδιαφέροντα ή συμφέροντα, παρά με επιστημονικά δεδομένα. Η ίδια η έννοια της «κλιματικής αλλαγής» δεν έχει οριστεί επαρκώς ως επιστημονικός όρος. Στην πραγματικότητα ο όρος αποτελεί πλεονασμό, δεδομένου ότι η αλλαγή είναι σύμφυτη με την έννοια του κλίματος. Η μελέτη παλαιοκλιματικών δεδομένων και πληροφοριών, αλλά και ιστορικών υδρομετεωρολογικών χρονοσειρών δείχνει ότι το κλίμα πάντα άλλαζε, σε όλες τις χρονικές κλίμακες και όσο πίσω στον χρόνο μας επιτρέπουν οι μελέτες ανακατασκευής του κλίματος. Η υπόθεση ότι οι πρόσφατες αλλαγές (π.χ. η αύξηση της μέσης παγκόσμιας θερμοκρασίας κατά περίπου 0.3°C τις τελευταίες τρεις δεκαετίες) είναι ανθρωπογενείς, διαφέροντας από τις φυσικές αλλαγές που πάντα συντελούνται, δεν στοιχειοθετείται. Για υποστήριξη αυτής της υπόθεσης έχουν χρησιμοποιηθεί κλιματικά μοντέλα, τα οποία όμως, όταν δοκιμάστηκαν σε ανεξάρτητες μελέτες, έδειξαν να μην αναπαράγουν σωστά το γνωστό κλιματικό παρελθόν. Κατά μείζονα λόγο, οι προβλέψεις αυτών των μοντέλων για το μέλλον δεν μπορεί να είναι αξιόπιστες.
Υπέρ της θέσης το αλλάζουμε, ο Καθ. Δ. Λάλας:
Τα δεδομένα που έχουν παρουσιαστεί τα τελευταία χρόνια (περιλαμβανομένης και της πρόσφατης - Νοεμβριος 2011 - έκθεσης του Berkeley που επανεξέτασε όλες τις υπάρχουσες βάσεις δεδομένων) δεν αφήνουν κανένα περιθώριο αμφιβολίας ότι το κλίμα έχει αλλάξει και μάλιστα με ολοένα και αυξανόμενους ρυθμούς (1οC τα τελευταία 60 χρόνια). Ισχυρίζομαι ότι η αύξηση αυτή είναι ανθρωπογενής.
Δεν υπάρχει επίσης αμφισβήτηση του βασικού μηχανισμού της αλλαγής που δεν είναι άλλος από το λεγόμενο Φαινόμενο του Θερμοκηπίου αλλά και του γεγονότος ότι η συγκέντρωση του CO2 στην ατμόσφαιρα έχει αυξηθεί κατά 40% από την τιμή της τον 19ο αιώνα (280ppm) από καθαρά ανθρωπογενείς πηγές των οποίων η ένταση μεγαλώνει χρόνο με τον χρόνο (ca 46Gton CΟ2 ετησίως σήμερα από 5Gton το 1900 και πιθανόν πάνω από 70Gton CO2 ετησίως το 2050.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα πολλών κλιματικών μοντέλων από διάφορες χώρες, η μεγάλη διατάραξη της λεπτής ιοορροπίας του μηχανισμού Φαινομένου Θερμοκηπίου από την προσθήκη ανθρωπογενών εκπομπών θα παράξει αύξηση της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 3-4οC μέχρι το 20100 και τοπικά πολύ περισσότερο. Οι επιπτώσεις της αύξησης της θερμοκρασίας αλλά και της αλλαγής άλλων κλιματικών παραμέτρων, περιβαλλοντικές, οικονομικές και κοινωνικές. θα είναι μεγάλες.
Τα πολύ δυσοίωνα αποτελέσματα των κλιματικών μοντέλων αποτέλεσαν την αιτία αμφισβήτησης της ικανότητας των να προβλέπουν αξιόπιστα τις επερχόμενες κλιματικές συνθήκες. Ομως πολλά αριθμητικά πειράματα με τα κλιματικά μοντέλα αξιολόγησης της ικανότητας πρόβλεψης καταδεικνύουν ότι τα μοντέλα αναπαράγουν πιστά την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη τα τελευταία 100 χρόνια, άρα είναι αξιόπιστα, ενώ τα αποτελέσματα αυτά συμβαδίζουν με τις μετρήσεις μόνο αν συμπεριληφθούν οι εκπομπές που προέρχονται από ανθρωπογενείς αιτίες, κυρίως καύση υδρογοναθράκων. Χωρίς αυτές δεν παρατηρείται καμμία αύξηση.
Συμπέρασμα: όχι μόνο είμαστε σε θέση να προβλέψουμε τις αλλαγές του κλίματος αλλά και να τις αποδώσουμε - με βεβαιότητα πάνω από 90% - στις ανθρωπογενείς εκπομπές ΑΦΘ.
Ο Δημήτρης Κουτσογιάννης είναι Καθηγητής του ΕΜΠ στην Υδρολογία και Ανάλυση Συστημάτων Υδραυλικών Έργων και Διευθυντής του Τομέα Υδατικών Πόρων και Περιβάλλοντος. Επίσης είναι Αρχισυντάκτης (Co-Editor) του Hydrological Sciences Journal και μέλος της εκδοτικής επιτροπής του Hydrology and Earth System Sciences και στο παρελθόν των Journal of Hydrology και Water Resources Research. Βραβεύτηκε με το Henry Darcy Medal 2009 της European Geosciences Union για τη συμβολή του στη μελέτη της υδρομετεωρολογικής μεταβλητότητας και στη διαχείριση υδατικών πόρων.
Εμπειρία 30 ετών στη διδασκαλία προπτυχιακών και μεταπτυχιακών μαθημάτων στις περιοχές Υδρομετεωρολογία, Τεχνική Υδρολογία, Προχωρημένη Υδρολογία, Υδραυλική, Αστικά Υδραυλικά Έργα, Στερεοπαροχές και Διευθετήσεις Υδατορευμάτων, Στοχαστικές Μέθοδοι στους Υδατικούς Πόρους, Βελτιστοποίηση Συστημάτων Υδατικών Πόρων και Διαχείριση Υδατικών Πόρων. Διδασκαλία ανάλογων θεμάτων σε επιμορφωτικά προγράμματα. Επίβλεψη 87 διπλωματικών και μεταπτυχιακών εργασιών και 9 διδακτορικών διατριβών.
Έρευνα στις περιοχές υδρολογικών μοντέλων, υδρολογικής στοχαστικής, υδροκλιματολογίας, ανάλυσης υδροσυστημάτων, τεχνολογίας και διαχείρισης υδατικών πόρων, και υδροπληροφορικής. Κύρια ερευνητικά πεδία: εντροπική-στοχαστική περιγραφή υδρολογικών διεργασιών· υδροκλιματική μεταβλητότητα και δυναμική Hurst-Kolmogorov· ακραίες βροχοπτώσεις και πλημμύρες· παραμετροποίηση, στοχαστική προσομοίωση και βελτιστοποίηση υδροσυστημάτων· διαχείριση υδατικών πόρων· αρχαία τεχνολογία και διαχείριση νερού. Συμμετοχή σε 45 ερευνητικά έργα, σε 17 από τα οποία ως επιστημονικός υπεύθυνος και σε άλλα 12 ως κύριος ερευνητής.
84 δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, 3 επιστημονικά βιβλία, 243 δημοσιεύσεις και ανακοινώσεις σε συνέδρια και ημερίδες, 22 σειρές εκπαιδευτικών σημειώσεων, 2 πανεπιστημιακές εργασίες, 84 εκθέσεις ερευνητικών προγραμμάτων, 85 εκθέσεις και τεύχη τεχνολογικών μελετών και 43 ενημερωτικά επιστημονικά δημοσιεύματα (συνολικά 569 ερευνητικά και τεχνολογικά δημοσιεύματα).
Ο καθ. Δημήτρης Λάλας είναι Πρόεδρος της Επιτροπής 20 20 20, έχει διατελέσει Διευθυντής και Πρόεδρος του Δ.Σ τoυ Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (1994 έως 2005) και παλαιότερα Διευθυντής του Ινστιτούτου Μετεωρολογίας του Αστεροσκοπείου.
Μετά την ολοκλήρωση των μεταπτυχιακών του σπουδών (Ph.D. in Aerospace Engineering), το 1968, στο Cornell University των ΗΠΑ, ασχολήθηκε με την έρευνα και τη διδασκαλία, στους τομείς του περιβάλλοντος και της ενέργειας και ειδικά των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας καταλαμβάνοντας θέση καθηγητού Μηχανολογίας σε Πανεπιστήμια των ΗΠΑ και Μετεωρολογίας στο Παν/μιο Αθηνών.
Το συγγραφικό έργο του καθ. Λάλα περιλαμβάνει πάνω από 120 επιστημονικά άρθρα σε διεθνή περιοδικά, 4 συγγράμματα και μεγάλο αριθμό εκθέσεων, πάνω σε σχετικά θέματα. Έχει επίσης διατελέσει (πρώτος) Πρόεδρος του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΚΑΠΕ) από το 1988 μέχρι το 1991 καθώς και Πρόεδρος της Δημόσιας Επιχείρησης Πετρελαίου (ΔΕΠ).
Ο καθ. Δημήτρης Λάλας εκπροσωπεί την Ελλάδα σε πολλές διεθνείς επιτροπές που διαπραγματεύονται θέματα κλιματικών αλλαγών, το Πρωτόκολλο του Κιότο και πολιτικές και μέτρα για τη μείωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης και των εκπομπών αερίων του φαινομένου του Θερμοκηπίου. Έχει υπηρετήσει επίσης ως μέλος εθνικών επιτροπών όπως η Εθνική Επιτροπή για την Απερήμωση, η Εθνική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή και η Επιτροπή για την Περιβαλλοντική Διπλωματία.
Για πάνω από μια εικοσαετία, έχει διατελέσει σύμβουλος των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ανάπτυξης, σε ενεργειακά και περιβαλλοντικά ζητήματα και σε θέματα που αφορούν την ερευνητική πολιτική. Έχει προσφέρει υπηρεσίες συμβούλου και σε πολλές Γενικές Διευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης, (DG17, DGTREN, DG RESEARCH) σε σχετικά θέματα, με ιδιαίτερη έμφαση στις ΑΠΕ, καθώς επίσης και σε τεχνικές εταιρείες στην Ευρώπη και την Αμερική όπως η General Motors και η Ford.
Ο καθ. Λάλας είναι ιδρυτικό μέλος της Ελληνικής Εταιρίας Αιολικής Ενέργειας της οποίας έχει διατελέσει και Πρόεδρος.
