Το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η Ελλάδα: Προκλήσεις και Προοπτικές

Ο Λουκάς Τσούκαλης γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε οικονομικά και διεθνείς σχέσεις στο Πανεπιστήμιο του Μάντσεστερ, το Κολλέγιο της Ευρώπης στην Μπρυζ και το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης όπου πήρε το διδακτορικό του και δίδαξε πολλά χρόνια. Εξελέγη Καθηγητής Ευρωπαϊκής Οργάνωσης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών το 1990. Αργότερα έγινε Καθηγητής στο European Institute του London School of Economics ως πρώτος κάτοχος της έδρας Ελευθέριος Βενιζέλος. Το 2016 ήταν επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (Kennedy School) και επισκέπτης καθηγητής στο Κολέγιο της Ευρώπης για πολλά χρόνια. Υπήρξε σύμβουλος πρώην προέδρων της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου.

Καθηγητής στη Σχολή Διεθνών Υποθέσεων του Παρισιού (Sciences Po) και Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Είναι επίσης Πρόεδρος ΔΣ του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ).

Συγγραφέας πολλών βιβλίων από τις εκδόσεις του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης που μεταφράστηκαν σε πολλές γλώσσες. Το νέο του βιβλίο Europe’s Coming of Age κυκλοφόρησε από το Polity Press τον Οκτώβριο 2022 και στη συνέχεια στα ελληνικά και σε άλλες γλώσσες.

Έχει τιμηθεί με το παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικος από τον Πρόεδρο της Ελληνικής Δημοκρατίας, τη Λεγεώνα της Τιμής από τον Πρόεδρο της Γαλλικής Δημοκρατίας για την προσφορά του στην ευρωπαϊκή ενοποίηση, το Μεγαλόσταυρο του Τάγματος της Πολιτικής Αξίας από το Βασιλιά της Ισπανίας, καθώς επίσης και με πολλές επιστημονικές διακρίσεις.

Ιστότοπος του Λουκά Τσούκαλη

Καθηγητής Ευρωπαϊκής Πολιτικής και Οικονομίας στο Τμήμα Διεθνών και Ευρωπαϊκών Οικονομικών Σπουδών του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Επισκέπτης Καθηγητής στο Κολέγιο της Ευρώπης, Bruges, Βέλγιο. Είναι Γενικός Διευθυντής του Ελληνικού Ιδρύματος Ευρωπαϊκής και Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΛΙΑΜΕΠ), μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου του European Policy Centre (EPC) στις Βρυξέλλες, και μέλος του Advisory Board του περιοδικού Social Europe. Έχει διατελέσει Μέλος του Ανώτατου Συμβουλίου του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Φλωρεντίας (2010-13), Πρόεδρος της Ελληνικής Πανεπιστημιακής Ένωσης Ευρωπαϊκών Σπουδών (ΕΠΕΕΣ), και μέλος διοικητικών συμβουλίων επιστημονικών ενώσεων και οργανώσεων της κοινωνίας πολιτών.

Έχει εκτενή συμβουλευτική εμπειρία στον δημόσιο και ιδιωτικό τομέα, στην Ελλάδα και διεθνώς. Συμμετέχει τακτικά ως προσκεκλημένος ομιλητής (keynote speaker) σε διεθνή συνέδρια και εταιρικές εκδηλώσεις. Διετέλεσε διευθυντής Στρατηγικού Σχεδιασμού και Σύμβουλος των Πρωθυπουργών Λ. Παπαδήμου και Π. Πικραμμένου (2011-2012).

Αρθρογραφεί τακτικά από το 2007 στην κυριακάτικη έκδοση της εφημερίδας Καθημερινή. Δηλώσεις και συνεντεύξεις του φιλοξενούνται συχνά στα διεθνή ΜΜΕ.

Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν: Πολιτική Οικονομία και Διακυβέρνηση στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την ΟΝΕ, την Ελλάδα και τη Νότια Ευρώπη. Κρίση της Ευρωζώνης. Οικονομική και Χρηματοπιστωτική Πολιτική. Πολιτική Οικονομία των Μεταρρυθμίσεων.

Έχει δημοσιεύσει πλήθος άρθρων σε κορυφαία επιστημονικά περιοδικά (West European Politics, Journal of Common Market Studies, Journal of Public Policy, Public Administration, European Journal of Political Research, Government and Opposition, κ.ά.). Έχει συγγράψει, μόνος ή από κοινού, έξι βιβλία. Η μονογραφία του Greece’s New Political Economy: State, Finance and Growth from Postwar to EMU (Oxford St. Antony’s Series, Palgrave Macmillan, 2003) βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών.

Έχει συμμετάσχει σε ανταγωνιστικά ερευνητικά προγράμματα και δίκτυα αριστείας χρηματοδοτούμενα από την ΕΕ. Συμμετείχε στην επιστημονική ομάδα του ερευνητικού Προγράμματος DOSEI (Domestic Structures and European Integration), του μόνου προγράμματος κοινωνικής έρευνας που προτάθηκε για το βραβείο επιστημονικής αριστείας Descartes 2006 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Είναι πτυχιούχος της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, Μάστερ και Διδακτορικό Δίπλωμα Πολιτικών Επιστημών του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (1997), όπου σπούδασε με υποτροφία Rhodes. Διετέλεσε μεταδιδακτορικός υπότροφος στο Πανεπιστήμιο Princeton των ΗΠΑ με αντικείμενο τη Συγκριτική Οικονομική Πολιτική.

Ιστότοπος του Γιώργου Παγουλάτου

Ο Ευάγγελος Βενιζέλος γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1957. Είναι παντρεμένος από το 1980 με τη δικηγόρο Βασιλική Μπακατσέλου, με την οποία έχει μία κόρη, την Ελβίνα.

Αμέσως μετά την αποκατάσταση της δημοκρατίας, το Σεπτέμβριο του 1974, εισάγεται στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του συμμετείχε ενεργά στο φοιτητικό κίνημα και διετέλεσε μέλος του Κεντρικού Συμβουλίου της Φοιτητικής Ένωσης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (1977) και της Εθνικής Φοιτητικής Ένωσης Ελλάδος (1975).

Αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 1978 και πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού ΙΙ. Το 1980 αναγορεύθηκε Διδάκτωρ Νομικής στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, όπου το 1984 εξελέγη υφηγητής και στη συνέχεια καθηγητής του Συνταγματικού Δικαίου. Παράλληλα άσκησε το λειτούργημα του δικηγόρου στο Συμβούλιο της Επικρατείας και στον Άρειο Πάγο. Σήμερα διατηρεί την ιδιότητα του καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και του δικηγόρου στα ανώτατα δικαστήρια.

Στην ακαδημαϊκή του πορεία, δημοσίευσε μεγάλο αριθμό μελετών, μονογραφιών, σχολίων σε δικαστικές αποφάσεις και διδακτικών συγγραμμάτων. Έχουν επίσης κυκλοφορήσει άρθρα, δοκίμια και βιβλία του για διάφορα πολιτικά ζητήματα: το ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης στις μοντέρνες δημοκρατίες, την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, την ελληνική εξωτερική πολιτική, την πολιτιστική πολιτική, τις πολιτικές ανάπτυξης κ.ά..

Κατάλογος δημοσιευμάτων (μελετών, βιβλίων κ.ο.κ.) του Ευάγγελου Βενιζέλου είναι διαθέσιμος στην προσωπική του ιστοσελίδα.

Διετέλεσε, μεταξύ άλλων, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Εθνικού Κέντρου Δημόσιας Διοίκησης και μέλος της Επιτροπής Τοπικής Ραδιοφωνίας (ανεξάρτητη αρχή αρμόδια για την εποπτεία των ραδιοφωνικών σταθμών).

Τον Οκτώβριο του 1993 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στην Α’ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης, θέση που διατήρησε σε επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις (1996, 2000, 2004, 2007, 2009 και 2012 /Μάιος, 2012/ Ιούνιος, 2015).

Ως  βουλευτής, ήταν ο γενικός εισηγητής της Αναθεώρησης του Ελληνικού Συντάγματος του 2001 (1995 – 2001).

Από το 1993 έχει υπηρετήσει σε διάφορες υπουργικές θέσεις:
Υπουργός  Τύπου και Μ.Μ.Ε. – Κυβερνητικός Εκπρόσωπος (1993-1995), Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών (1995-1996), Υπουργός Δικαιοσύνης (1996), Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού (1996-1999), Υπουργός Ανάπτυξης ( Ενέργειας, Βιομηχανίας, Εμπορίου, Τουρισμού και Τεχνολογίας 1999-2000), για δεύτερη φορά Υπουργός Πολιτισμού και Αθλητισμού, αρμόδιος και για το συντονισμό της προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων ΑΘΗΝΑ 2004 (2000-2004), Υπουργός Εθνικής Άμυνας (2009-2011), Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Οικονομικών (2011-2012).

Διετέλεσε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ.

Στις 18 Μαρτίου 2012 εξελέγη Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με την άμεση ψηφοφορία της κοινωνικής βάσης.

Στις 25 Ιουνίου του 2013, ανέλαβε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση συνεργασίας που σχηματίστηκε τον Ιούνιο του 2012 και ολοκλήρωσε τη θητεία της με τις εκλογές της 25.1.2015.

Η θητεία του ως Προέδρου του ΠΑΣΟΚ, όπως ο ίδιος ζήτησε μετά τις εκλογές της 25.1.2015, έληξε στις 14 Ιουνίου 2015 με τη διεξαγωγή του 10ου συνεδρίου και την εκλογή του νέου Προέδρου του ΠΑΣΟΚ.

Είναι Αντιπρόεδρος της Σοσιαλιστικής ομάδας της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης των 48 κρατών μελών του Συμβουλίου της Ευρώπης, ενώ έχει διατελέσει εισηγητής της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την εκτέλεση των αποφάσεων του ΕΔΔΑ.

Ιστότοπος του Ευάγγελου Βενιζέλου

Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954 και είναι κόρη του πρώην πρωθυπουργού Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και της Μαρίκας Μητσοτάκη το γένος Γιαννούκου.

Σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες και Επικοινωνία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Συνέχισε τις ακαδημαϊκές της σπουδές στο τμήμα Δημοσίου Δικαίου της Νομικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών. Μιλά γερμανικά, γαλλικά και αγγλικά.

Το 1974 παντρεύτηκε με τον δημοσιογράφο Παύλο Μπακογιάννη με τον οποίο απέκτησε 2 παιδιά, την Αλεξία και τον Κώστα από τα οποία έχει αποκτήσει 4 εγγόνια. Στις 26 Σεπτεμβρίου του 1989 ο σύζυγός της Παύλος Μπακογιάννης, βουλευτής της ΝΔ, δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική οργάνωση «17 Νοέμβρη». Εννέα χρόνια μετά παντρεύτηκε τον Ισίδωρο Κούβελο.

To 1977 μετά από διαγωνισμό προσελήφθη στο υπουργείο Συντονισμού και εργάστηκε στη Διεύθυνση σχέσεων και συνεργασίας με την ΕΟΚ.

Το Νοέμβριο του 1989 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου κερδίζοντας τη μονοεδρική περιφέρεια της Ευρυτανίας, στην οποία επανεξελέγη και στις δύο επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, τον Απρίλιο και τον Οκτώβριο του 1990.

Τον Οκτώβριο του 1990, ορκίστηκε στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας Υφυπουργός στον Πρωθυπουργό.

Τον Δεκέμβριο του 1992 ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού.

Στις εκλογικές αναμετρήσεις του 1996, του 2000, του 2007 και του 2009 εξελέγη πρώτη σε σταυρούς βουλευτής Α΄ Αθηνών με τη Νέα Δημοκρατία.

Τον Οκτώβριο του 2002 εξελέγη η πρώτη γυναίκα στην ιστορία της πόλης των Αθηνών Δήμαρχος Αθηναίων, με ποσοστό 60,6%, το μεγαλύτερο που έχει πάρει ποτέ δήμαρχος στο Δήμο της Αθήνας. Ανέλαβε το έργο της προετοιμασίας της πόλης της Αθήνας για την φιλοξενία των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004.

Τον Φεβρουάριο του 2006 ανέλαβε καθήκοντα Υπουργού Εξωτερικών στην κυβέρνηση Καραμανλή, θέση την οποία κατείχε μέχρι και τον Οκτώβριο του 2009. Διετέλεσε πρόεδρος του Οργανισμού για την Ασφάλεια και την Συνεργασία της Ευρώπης (OSCE) στο πλαίσιο της οποίας διοργάνωσε τη «Σύνοδο της Κέρκυρας».

Τον Νοέμβριο του 2009 διεκδίκησε την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας. Τον Μάιο του 2010 διεγράφη από το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας.

Τον Νοέμβριο του 2010 ίδρυσε το κόμμα «Δημοκρατική Συμμαχία» το οποίο το 2012 στηρίζοντας το μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα της χώρας συνεργάστηκε με τη Νέα Δημοκρατία, αναστέλλοντας τη λειτουργία του.

Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου 2012 η Ντόρα Μπακογιάννη ορίζεται επικεφαλής του ψηφοδελτίου Επικρατείας της Νέας Δημοκρατίας.

Τον Οκτώβριο του 2012 αναλαμβάνει επικεφαλής της ελληνικής αντιπροσωπείας στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Το Δεκέμβριο του 2012 το Συμβούλιο της Ευρώπης της αναθέτει το ρόλο της συν-εισηγήτριας στην Επιτροπή Παρακολούθησης (monitoring) του Οργανισμού για τα ανθρώπινα δικαιώματα στη Ρωσία.

Τον Οκτώβριο του 2013 εκλέγεται ομόφωνα Αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος στο Συμβούλιο της Ευρώπης.

Τον Ιανουάριο του 2014 εκλέγεται ομόφωνα Πρόεδρος της Επιτροπής Πολιτικών Υποθέσεων του Συμβουλίου της Ευρώπης μετά από πρόταση του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου 2015, εκλέγεται βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Αθηνών.

Στις εκλογές της 20ης Σεπτεμβρίου 2015, επανεκλέγεται βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στην Α’ Αθηνών.

Τον Ιανουάριο του 2016 μετά από απόφαση του νέου Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη της ανατίθεται η θέση της Συντονίστριας Εξωτερικών και Άμυνας της Νέας Δημοκρατίας.

Τον Νοέμβριο του 2016 μετά από απόφαση του Προέδρου της Νέας Δημοκρατίας Κυριάκου Μητσοτάκη αναλαμβάνει τομεάρχης υπουργείου Οικονομίας και Ανάπτυξης.

Στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019, εκλέγεται πρώτη βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, στο Νομό Χανίων.

Η Ντόρα Μπακογιάννη είναι φιλελεύθερη πολιτικός με βαθιά πίστη στην Ευρωπαϊκή Ιδέα. Οι θέσεις της έχουν επανειλημμένα δημοσιευθεί στον διεθνή Τύπο και έχει λάβει μέρος ως κεντρική ομιλήτρια σε δεκάδες συνέδρια, ακαδημαϊκά fora και debates σε όλο τον κόσμο.

Διακρίσεις

Τον Μάρτιο του 1992 απονεμήθηκε στην Ντόρα Μπακογιάννη από το Διεθνές Κέντρο Γυναικών το βραβείο «International Leadership Award».

Τον Ιούνιο του 1993 της απονεμήθηκε διάκριση από το 14ο Διεθνές Συμπόσιο «Fontana di Roma», για τη συνεισφορά της στο χώρο του Πολιτισμού.

Το 2003 μετά από πρόσκληση του τότε προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Romano Prodi, συμμετείχε μαζί με άλλες 12 επιφανείς προσωπικότητες της Ευρώπης στην «Στρογγυλή Τράπεζα» που υπέβαλε προτάσεις για τον κοινωνικό χαρακτήρα, την πολιτισμική ταυτότητα αλλά και το οικονομικό σχέδιο της νέας Ευρώπης.

Το 2003 αναγορεύθηκε Ανώτερος Ταξιάρχης του Τάγματος Μακαρίου Γ΄ στην Κύπρο.

Το 2004 αναγορεύθηκε Ταξιάρχης της Αξίας της Πολωνικής Δημοκρατίας.

Το 2004 της απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος της Ιταλικής Δημοκρατίας.

Το 2005 αναγορεύθηκε Ταξιάρχης του Τάγματος της Αξίας της Ουγγαρίας.

Το Δεκέμβριο του 2005, εξελέγη «World Mayor» στον ετήσιο διεθνή διαγωνισμό που διοργανώνεται από τον οργανισμό «City Mayors» ανάμεσα σε 550 Δημάρχους από ολόκληρο τον κόσμο.

Το 2006 της απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Βασιλικού Τάγματος της Δανίας.

Το 2007 της απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων.

Το Μάιο του 2007 της απονεμήθηκε το Μεγάλο Χρυσό Παράσημο της Αυστριακής Δημοκρατίας – GROSSES GOLDENES EHRENZEICHEN AM BANDE, DER REPUBLIK ÖSTERREICH.

Τον Ιούνιο του 2008 της απονεμήθηκε ο Μεγαλόσταυρος του Τάγματος του Φοίνικα της Ελληνικής Δημοκρατίας.

Το 2008 ανακηρύχθηκε επίτιμη Συγκλητικός της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών και Τεχνών στο Σάλτσμπουργκ της Αυστρίας και της απονεμήθηκε το βραβείο Maximilian Award – European Award for Regional Policy and Local Government από την επαρχία του Τυρόλου και την πόλη του Ίνσμπρουκ.

To 2009 έγινε η πρώτη γυναίκα ξένη εταίρος της Ακαδημίας Ανθρωπιστικών και Πολιτικών Επιστημών της Γαλλίας.

Τον Οκτώβριο του 2009 της απονεμήθηκε ο Ιταλικός Μεγαλόσταυρος της Ιταλικής Δημοκρατίας – ORDINE AL MERITO DELLA REPUBBLICA ITALIANA, CAVALIERE DI GRAN CROCE.

Τον Απρίλιο του 2010 της απονεμήθηκε το παράσημο της Εθνικής Τάξης της Λεγεώνας της Τιμής της Γαλλικής Δημοκρατίας από τη Γαλλική Πρεσβεία.

Τον Ιανουάριο του 2013 αναγορεύθηκε Επίτιμη Διδάκτορας του Ευρωπαϊκού Πολυτεχνείου Βουλγαρίας, για την προσφορά της στην ευρωπαϊκή πορεία της Βουλγαρίας και της Νοτιανατολικής Ευρώπης.

Τον Ιούνιο του 2013 της απενεμήθη το μετάλλιο του ΟΑΣΕ για τη συνεισφορά της στην προσέγγιση ΝΑΤΟ – Ρωσίας στη Σύνοδο της Κέρκυρας κατά τη διάρκεια της Ελληνικής Προεδρίας το 2009.

Το Δεκέμβριο του 2013 της απονεμήθηκε στην Νέα Υόρκη το «Βενιζέλειο» βραβείο, το ανώτατο βραβείο της Πανκρητικής Ένωσης Αμερικής.

Προσωπικός ιστότοπος της Ντόρας Μπακογιάννη

Γεννήθηκε το 1963 στα Χανιά και μεγάλωσε στην Αγία Βαρβάρα της Δυτικής Αττικής.

Ξεκίνησε το 1984 από το «Δ’ πρόγραμμα της Ελληνικής ραδιοφωνίας, συνέχισε με την εφημερίδα «Η Πρώτη», την «Μεσημβρινή», το Ραδιόφωνο «Σκάι 100.4», το «Έψιλον» της «Κυριακάτικης Ελευθεροτυπίας», το ΚΛΙΚ και το ΜΕΝ, «Το Βήμα», ενώ από το 2000 έως το 2003 παρουσίασε στην ΝΕΤ 406 ζωντανές εκπομπές με τον τίτλο «ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ». Από το 2006 η εκπομπή συνεχιζόταν στον τηλεοπτικό σταθμό Mega. Παράλληλα κάθε Σάββατο γράφει στην εφημερίδα «Τα Νέα» την στήλη «Οι άλλοι Πρωταγωνιστές». Επί μία διετία (1985-1987) ασχολήθηκε με την επιμόρφωση των Ρομ (αθίγγανων).

Τον Σεπτέμβριο του 2005 δημιούργησε το «Αλάτσι» ένα εστιατόριο κρητικής διατροφής.

Το 2010, ο Σταύρος Θεοδωράκης μαζί με άλλους 24 δημοσιογράφους, όπως η Μαρία Χούκλη, ο Γιώργος Καμπουράκης, ο Τάσος Τέλλογλου, ο Άρης Δαβαράκης κ.ά., δημιούργησαν τον ιστοτόπο protagon.gr.

Στις 26 Φεβρουαρίου του 2014, ίδρυσε το κόμμα «Το Ποτάμι».

Στις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 κατήλθε στις εκλογικές περιφέρειες Β' Πειραιώς και Χανίων ως επικεφαλής του Ποταμιού. Ο ίδιος επέλεξε την έδρα των Χανίων.

Γεννήθηκε το 1958 στον Πειραιά. Κατάγεται από τη Μύκονο. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές στον Πειραιά και την Ερμούπολη Σύρου. Σπούδασε γραφικές τέχνες (ΤΕΙ Αθήνας, 1976-77), χωρίς να ολοκληρώσει. Πήρε πτυχίο από την Οδοντιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1984). Έκανε μεταπτυχιακές σπουδές ιστορίας τέχνης στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1999-2004).

Στη δεκαετία του ’80 εργάστηκε ως επιμελητής εκδόσεων. Από το 1987 εργαζόταν ως δημοσιογράφος. Έχει συνεργαστεί με πολλά περιοδικά κι εφημερίδες, ως συντάκτης, κριτικός βιβλίου και εικαστικών, σύμβουλος έκδοσης, αρχισυντάκτης και εκδότης. Ενδεικτικά: Βαβέλ, Σύγχρονα Θέματα, Πολίτης, Οδός Πανός, Εκ Παραδρομής, Χάος, Γυναίκα, Ταχυδρόμος, Elle, Madame Figaro, Αθηνόραμα, Πρώτη, 01, ρ/σ 902, Seven-X TV, εφημ. Πολίτης (Λευκωσία), Δίφωνο, Φωτογράφος, Εντευκτήριο.

Συμμετείχε στην ιδρυτική ομάδα του περιοδικού «Σύμπτωμα» της Ομάδας Φοιτητών Οδοντιατρικής (1979-1982). Συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα και διηύθυνε την εφημερίδα «Η Μυκονιάτικη» (1988-2001). Συμμετείχε ως αρθρογράφος στην ιδρυτική ομάδα της εφημερίδας «Εποχή» (1988-1992).

Από το 1992 εργαζόταν στην εφημερίδα «Καθημερινή». Το 1999 ανέλαβε προϊστάμενος πολιτιστικών της κυριακάτικης έκδοσης και από τον Δεκέμβριο του 2003 αρχισυντάκτης της εφημερίδας.

Δοκίμια και πεζογραφήματά του έχουν δημοσιευθεί σε πολλά βιβλία, πρακτικά συνεδρίων, καταλόγους εκθέσεων. Έχει επιμεληθεί τις ομαδικές εκθέσεις: “All Fashioned: Ζωγραφική στην Ελλάδα, σήμερα” (2002, Λάρισα, Θεσσαλονίκη) και “Αναφορά στον Γύζη” (2004, Τήνος).

Έχει τιμηθεί από το Ίδρυμα Μπότση με το Βραβείο της Βουλής των Ελλήνων ως Πολιτικός Αρθρογράφος της Χρονιάς (2009). Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ. Είναι μέλος της AICA-Hellas (Εταιρεία Ελλήνων Τεχνοκριτών): το 2002-2005, Γενικός Γραμματέας του Δ.Σ. της Εταιρείας, το 2007-2009 μέλος του Δ.Σ.

Ζει στην Αθήνα, με τη σύζυγό του και τους δύο τους γιους.

Το 1998 ήταν υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στη Μύκονο με τη Μυκονιάτικη Κίνηση Πολιτών. Το 2000 ήταν υποψήφιος βουλευτής Κυκλάδων συνεργαζόμενος με το ψηφοδέλτιο του Συνασπισμού της Αριστεράς. Το 2014 ήταν υποψήφιος ευρωβουλετής με το ΣΥΡΙΖΑ και τoν Ιανουάριο του 2015 εξελέγη με το ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθηνών. Από τότε έως τον Αύγουστο του 2015 διετέλεσε Αναπληρωτής Υπουργός Πολιτισμού.

Τον Σεπτέμβρη 2015 επανεξελέγη βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ στη Β’ Αθηνών και διετέλεσε Αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών ως τις 4 Νοεμβρίου 2016.

Ιστότοπος του Νίκου Ξυδάκη

Ο Γιάννης Παλαιολόγος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Είναι δημοσιογράφος στο Inside Story και αρχισυντάκτης άρθρων γνώμης στην εφημερίδα Η Καθημερινή. Είναι απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών και του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, από όπου έλαβε πτυχίο Πολιτικής, Φιλοσοφίας και Οικονομικών και μεταπτυχιακό στη Φιλοσοφία. Έχει εργαστεί ως αρχισυντάκτης ειδικών εκδόσεων στην εφημερίδα City Press (2006-2009) και ως διευθυντής στην εφημερίδα Free Sunday (2009-2012). To 2014 εκδόθηκε το βιβλίο του The Thirteenth Labour of Hercules με θέμα την ελληνική κρίση (Portobello Books, Λονδίνο). Ακολούθησε η ελληνική έκδοση (Εκδόσεις Εστία). Αρθρογραφεί στην εφημερίδα Wall Street Journal, ενώ έχει συνεισφέρει άρθρα σε άλλα διεθνή μέσα, όπως οι Financial Times και το Politico Europe, και τα περιοδικά Time και New Republic. Το 2012 ήταν ο πρώτος νικητής του ελληνικού διαγωνισμού οικονομικής δημοσιογραφίας της Citi για ρεπορτάζ του με θέμα τις διαπραγματεύσεις για το PSI. Εκπροσώπησε την Ελλάδα ως Marshall Memorial Fellow για την περίοδο 2015-2016. Το 2008-9, ήταν συν-σεναριογράφος των σατιρικών σκετς «Ελλάδα είσαι Πρέζα» και της παράστασης «Μαμά Ελλάδα 2», που έτυχε θερμής υποδοχής από το κοινό και ευρείας κάλυψης από το διεθνή Τύπο.