Γραίκος Νικόλαος
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
02/03/2018
Διάρκεια
18:18
Εκδήλωση
Θεσμικές Προσεγγίσεις σε εκφάνσεις του Νεότερου Υλικού Πολιτισμού
Χώρος
Εθνικό και Ιστορικό Μουσείο
Διοργάνωση
Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς - ΥΠΠΟΑ
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
νεότερος υλικός πολιτισμός, θεσμική προσέγγιση, προστασία, 20ος αιώνας, Ελλάδα, νεοελληνική εκκλησιαστική τέχνη, λαϊκή τέχνη, νεοελληνική κοσμική τέχνη, μεταβυζαντινή τέχνη
Η Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς διοργάνωσε ημερίδα με θέμα: «Θεσμικές Προσεγγίσεις σε εκφάνσεις του Νεότερου Υλικού Πολιτισμού», που πραγματοποιήθηκε στις 2 Μαρτίου 2018, στο Εθνικό και Ιστορικό Μουσείο (κτήριο Παλαιάς Βουλής).
Στόχος της ημερίδας ήταν η ανάδειξη της θεσμικής προσέγγισης και προστασίας του νεότερου υλικού πολιτισμού στην Ελλάδα, από τις αρχές του 20ου αιώνα ως σήμερα.
Συμμετείχαν έγκριτοι ερευνητές από τον ακαδημαϊκό χώρο, καθώς και επιστημονικό προσωπικό του ΥΠΠΟΑ.
Το νεότευκτο ερευνητικό πεδίο της νεοελληνικής εκκλησιαστικής τέχνης και οι εκλεκτικές του συγγένειες με τη ‘λαϊκή’, ‘νεοελληνική (κοσμική)’ και ‘μεταβυζαντινή’ τέχνη
Ως νεοελληνική εκκλησιαστική τέχνη (ν.ε.τ.) εννοούμε την τέχνη, που σχετίζεται με τις λατρευτικές πρακτικές των χριστιανικών εκκλησιών και ιδιαίτερα της Ορθόδοξης Εκκλησίας του ευρύτερου ελλαδικού χώρου, από τον 18ο αι. μέχρι σήμερα. Το ερευνητικό πεδίο της ν.ε.τ. αναπτύσσεται με αξιώσεις τις τελευταίες δεκαετίες, τόσο στο επίπεδο της τεκμηρίωσης και ανακάλυψης νέου εικονογραφικού υλικού, όσο και στο επίπεδο της μεθόδου και της ερμηνείας του. Ωστόσο, πολλά ακόμα ερωτήματα εξακολουθούν να απασχολούν την έρευνα. Ένα από τα βασικότερα αφορά την ακριβέστερη οριοθέτηση του ερευνητικού πεδίου της ν.ε.τ. σε σχέση με άλλα καθιερωμένα πεδία, όπως της «μεταβυζαντινής», της «λαϊκής» και της «νεοελληνικής (κοσμικής)» τέχνης. Στην εισήγησή μας θα επιχειρήσουμε να απαντήσουμε στα παραπάνω ερωτήματα με βάση την ερευνητική εμπειρία που έχει αποκτηθεί τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, αλλά και τη συζήτηση που εξελίσσεται στη διεθνή βιβλιογραφία σχετικά με τη μεθοδολογία ανάλυσης και ερμηνείας της θρησκευτικής τέχνης γενικότερα.
Ο Νικόλαος Γραίκος γεννήθηκε στην Κατερίνη το 1962, όπου και εργάζεται ως εκπαιδευτικός. Σπούδασε παιδαγωγικά (Μαράσλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Αθηνών, Διδασκαλείο «Δ. Γληνός», Π.Τ.Δ.Ε.- Α.Π.Θ.) και Ιστορία και Αρχαιολογία (Φιλοσοφική Σχολή Α.Π.Θ.). Είναι κάτοχος μεταπτυχιακού και διδακτορικού διπλώματος ιστορίας της τέχνης (Φιλοσοφικής Σχολής Α.Π.Θ.). Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με την ιστορία της τέχνης και ειδικότερα με την νεότερη εκκλησιαστική τέχνη και με την εκπαίδευση. Έχει συμμετάσχει σε ερευνητικά προγράμματα Πανεπιστημίων, σε ομάδες συγγραφής εκπαιδευτικού υλικού (ΥΠ.Ε.Π.Θ. και Κέντρα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης), διετέλεσε συνεργάτης σε πανεπιστημιακά εργαστήρια και έχει ασχοληθεί με την επιμόρφωση εκπαιδευτικών (Π.Ε.Κ., μεταπτυχιακά προγράμματα Πανεπιστημίων). Έχει συγγράψει και επιμεληθεί διάφορα βιβλία για την τέχνη και την εκπαίδευση, ενώ άρθρα και μελέτες του έχουν δημοσιευτεί σε περιοδικά και σε πρακτικά συνεδρίων. Η ερευνητική του εργασία (από κοινού με τον Γ. Φουστέρη) «“Ευλαβείας και ωραιότητος χάριν”. Εκκλησιαστική Τέχνη της Κύμης» (2013) τιμήθηκε το 2014 με το βραβείο της Ακαδημίας Αθηνών (Βραβείο Μ. Θεοχάρη). Διετέλεσε μέλος Διοικητικών Συμβουλίων σε πανελλήνιους επιστημονικούς και πολιτιστικούς συλλόγους και οργανισμούς. Ασχολήθηκε επίσης με την καλλιτεχνική δημιουργία έχοντας πραγματοποιήσει εκθέσεις ζωγραφικής, εικονογραφήσεις βιβλίων και σκηνογραφίες.
