Τρία κλειδιά ανάγνωσης για την "Μαρίνα των Βράχων"

O Κ. Γεωργουσόπουλος (1937-2024) γεννήθηκε στη Λαμία το 1937. Σπούδασε Φιλολογία, Ιστορία και Αρχαιολογία στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα στη Δραματική Σχολή του Ωδείου Αθηνών, όπου υπήρξε μαθητής του Δημήτρη Ροντήρη και του Γιάννη Σιδέρη. Ποιητής, μεταφραστής, κριτικός, δοκιμιογράφος και εκπαιδευτικός, συνεργάστηκε στενά με τον Κάρολο Κουν και τον Σπύρο Ευαγγελάτο και θήτευσε τόσο στο Εθνικό Θέατρο όσο και στη Λυρική Σκηνή. Συνέβαλε καθοριστικά στο να αναδειχθεί το νεοελληνικό θέατρο τόσο με τα κείμενα και τις κριτικές του όσο και με τη διδασκαλία του στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Υπήρξε, μάλιστα, από τους πρώτους που τόνισε, μέσω των επιφυλλίδων του στις αρχές της δεκαετίας του 1980, την ανάγκη ίδρυσης Τμημάτων Θεατρικών Σπουδών στα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Δέκα περίπου χρόνια μετά ήταν από τους πρώτους που κλήθηκαν να διδάξουν στο νεοσύστατο τότε Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Το 1978 ανέλαβε, κατόπιν ανάθεσης του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, την επιμέλεια του βιβλίου Δραματική ποίηση, που αποτέλεσε επί είκοσι πέντε χρόνια διδακτέα ύλη στα ελληνικά Γυμνάσια. Από το 2003 διετέλεσε πρόεδρος του Κέντρου Μελέτης και Έρευνας του Ελληνικού Θεάτρου - Θεατρικού Μουσείου.

Το 2008, βραβεύτηκε με το Μεγάλο Κρατικό Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολο του έργου του. Επίσης, το Πανεπιστήμιο Αθηνών, μετά από πρωτοβουλία του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών, τον αναγόρευσε το 2006 σε επίτιμο διδάκτορά του.

Για το έργο του "Τα μετά το θέατρο", 1985, έλαβε το πρώτο Κρατικό βραβείο δοκιμίου, και για το "Από τον Στρίντμπεργκ και τον Αντόν Τσέχωφ στον Λουίτζι Πιραντέλλο και τον Μπέρτολτ Μπρεχτ" βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1999. Για το σύνολο του έργου του είχε τιμηθεί, μεταξύ άλλων, με το Χρυσό Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών (2000).