What is that in your genes and are you happy to see it?

Ο Μανώλης Δερμιτζάκης είναι Αντιπρόεδρος Υπολογιστικής Βιολογίας στην GlaxoSmithKline και συνεργαζόμενος ερευνητής στο Ίδρυμα Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (ΙΙΒΕΑΑ). Ήταν καθηγητής γενετικής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστήμιου της Γενεύης, διευθυντής στο Κέντρο Γονιδιωματικής «Health 2030» και διετέλεσε πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Έρευνας, Τεχνολογίας και Καινοτομίας (ΕΣΕΤΕΚ). Η έρευνά του εστιάζεται στην ανάλυση ποικιλομορφίας του DNA στον άνθρωπο και στον τρόπο με τον οποίο αυτή σχετίζεται με τις ασθένειες. Αποφοίτησε το 1995 από το τμήμα βιολογίας του Πανεπιστήμιου Κρήτης και το 1997 απέκτησε Master από το ίδιο τμήμα. Εκπόνησε τη διδακτορική του διατριβή στο Penn State University (2001) και τη μεταδιδακτορική του έρευνα στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης (2001- 2004). Από το 2004 μέχρι το 2009 ήταν ερευνητής και μέλος του ακαδημαϊκού συμβουλίου στο Wellcome Trust Sanger Institute, ενώ από το 2014 είναι εκλεγμένο μέλος του οργανισμού EMBO. Επίσης, έχει ονομαστεί ως «Highly Cited Researcher» από την Thompson Reuters το 2014, 2015 και 2016. Την περίοδο 2014-16 διετέλεσε πρόεδρος του Παγκόσμιου Ελληνικού Βιοϊατρικού Συλλόγου (World Hellenic Biomedical Association). Η έρευνά του χρηματοδοτείται από το European Research Council (ERC), την Ευρωπαϊκή Ένωση, το Swiss National Science Foundation, τα Ινστιτούτα Υγείας των ΗΠΑ (National Institutes of Health – NIH), το Wellcome Trust, το Ίδρυμα Έρευνας Παιδικού Διαβήτη (JDRF) και το Ίδρυμα Louis-Jeantet. Έχει δημοσιεύσει πάνω από 160 εργασίες μερικές από τις οποίες στα πιο διακεκριμένα περιοδικά όπως το Nature και το Science και έχει συγκεντρώσει πάνω από 42.000 αναφορές. Ο καθηγητής Δερμιτζάκης έλαβε το Επιστημονικό Βραβείο 2017 από το Ίδρυμα Μποδοσάκη.

Ο Στέφανος Γιαγτζόγλου έχει σπουδάσει Βιολογία στο ΕΚΠΑ και έχει Μεταπτυχιακό Δίπλωμα Ειδίκευσης στις Φυσικές Επιστήμες από το Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο. Από το 2007 διδάσκει Βιολογία σε σχολεία. Είναι συνδημιουργός του εκπαιδευτικού ιστότοπου "βιότοπος" (habitat) (www.edubiosite.gr). Από το 2015 έως σήμερα συνεργάζεται με το ΕΚΦΕ Νέας Φιλαδέλφειας ως επιμορφωτής των καθηγητών Φυσικών Επιστημών της Α' Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Αθήνας στην αποτελεσματική επικοινωνία των Φυσικών Επιστημών στους μαθητές. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα σχετίζονται με τη διεπιστημονική προσέγγιση φαινομένων των Φυσικών Επιστημών και τη διδασκαλία εννοιών των βιοεπιστημών μέσα από τη συνδυασμένη χρήση καινοτόμων παιδαγωγικών-διδακτικών προσεγγίσεων και ψηφιακών εργαλείων (λογισμικά διαδραστικής προσομοίωσης, λογισμικά μοριακής οπτικοποίησης, hands-on δραστηριότητες κ.λπ.).

Ο Γιάννης Σαρακατσάνης σπούδασε μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο της Πάτρας και υποκριτική στο «Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας» του Γ. Κιμούλη και στο School of Physical Theatre στο Λονδίνο. Από το 2004 είναι ιδρυτικό μέλος της θεατρικής ομάδας AbOvo, με την οποία σκηνοθετεί, παίζει και γράφει. Από το 2008 είναι καλλιτεχνικός διευθυντής του Bob Theatre Festival, το οποίο διοργανώνει η ομάδα του. Εκτός AbOvo έχει συμμετάσχει σε πολυάριθμες παραστάσεις ως ηθοποιός και σκηνοθέτης. Επίσης διδάσκει σωματικό και devised θέατρο σε επαγγελματίες και ερασιτέχνες ηθοποιούς. Η Ένωση Ελλήνων Κριτικών τον έχει τιμήσει με μια υποψηφιότητα για βραβείο νέου δημιουργού (2007) και με έναν έπαινο για ανδρικό ρόλο (2014). Το 2016 ήταν υποψήφιος για το βραβείο ανδρικού ρόλου του περιοδικού Αθηνόραμα, για την παράσταση «Το Δάνειο».

Ο Κώστας Καρπούζης γεννήθηκε κάποια στιγμή στις αρχές της δεκαετίας του 70, λίγο μετά το έπος του Wembley και λίγο πριν από αυτό του Πολυτεχνείου. Αυτά τα δύο γεγονότα τελικά σημάδεψαν τη ζωή του: από μικρός ήταν αθεράπευτα φίλος και υπερασπιστής του Τριφυλλιού, ενώ όντας κολλημένος με οτιδήποτε είχε …κουμπιά, νομοτελειακά ασχολήθηκε με τους υπολογιστές. Μεγαλώνοντας, ζήλευε τον Commander Kirk στο Kobayashi Maru, κι έτσι τώρα δημιουργεί μόνος του τα παιχνίδια που παίζει, έτσι ώστε α) να κερδίζει πάντα και β) να παίζει χωρίς να χρειάζεται να σηκώνεται από τον καναπέ. Στην προσπάθειά του αυτή, έχει στρατολογήσει και το γνωστό ανθρωπόμορφο ρομπότ «Nao», το οποίο διδάσκει να καταλαβαίνει και να αντιδρά στις εκφράσεις και το βλέμμα του. Κάποια στιγμή πέρασε και από τον διαγωνισμό «Famelab» κρατώντας μανιτάρια κι ένα βαζάκι με ελιές, αλλά δεν κατάφερε πολλά πράγματα κι έτσι πλέον βασανίζει τους τωρινούς υποψήφιους ως κριτής. Είναι επίσης ιδρυτικό μέλος της ομάδας Science Reactors.