Οικονόμου Ανδρομάχη
Γλώσσα
Ελληνική
Ημερομηνία
02/03/2018
Διάρκεια
12:26
Εκδήλωση
Θεσμικές Προσεγγίσεις σε εκφάνσεις του Νεότερου Υλικού Πολιτισμού
Χώρος
Εθνικό και Ιστορικό Μουσείο
Διοργάνωση
Γενική Διεύθυνση Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς, Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς - ΥΠΠΟΑ
Κατηγορία
Τέχνες / Πολιτισμός
Ετικέτες
νεότερος υλικός πολιτισμός, θεσμική προσέγγιση, προστασία, 20ος αιώνας, Ελλάδα, λαϊκός πολιτισμός, παραδοσιακός πολιτισμός, υλικός πολιτισμός
Η Διεύθυνση Νεότερης Πολιτιστικής Κληρονομιάς διοργάνωσε ημερίδα με θέμα: «Θεσμικές Προσεγγίσεις σε εκφάνσεις του Νεότερου Υλικού Πολιτισμού», που πραγματοποιήθηκε στις 2 Μαρτίου 2018, στο Εθνικό και Ιστορικό Μουσείο (κτήριο Παλαιάς Βουλής).
Στόχος της ημερίδας ήταν η ανάδειξη της θεσμικής προσέγγισης και προστασίας του νεότερου υλικού πολιτισμού στην Ελλάδα, από τις αρχές του 20ου αιώνα ως σήμερα.
Συμμετείχαν έγκριτοι ερευνητές από τον ακαδημαϊκό χώρο, καθώς και επιστημονικό προσωπικό του ΥΠΠΟΑ.
Ζητήματα έρευνας, θεσμικής αναγνώρισης και διαχείρισης του παραδοσιακού υλικού πολιτισμού στον άξονα της διαχρονίας και της συγχρονίας
Η παρούσα εισήγηση θα πραγματευτεί ζητήματα τα οποία αφορούν την αναγνώριση και ανάδειξη του υλικού πολιτισμού ως διακριτού ερευνητικού πεδίου και γνωστικού αντικειμένου των λαο-εθνο-ανθρωπολογικών επιστημών.
Μέσα από μια συμβατική χρονολογική περιοδολόγηση θα εστιάσει σε ζητήματα έρευνας, μελέτης και αξιοποίησης του παραδοσιακού/λαϊκού υλικού πολιτισμού στον ελλαδικό χώρο. Συνεξετάζοντας τόσο την «υλικότητα» και τους τρόπους/σχέσεις παραγωγής όσο και την «α-υλικότητα», τις ιδέες, τις αντιλήψεις, τη συμβολική διάσταση ως ενιαίο και αδιάσπαστο «είναι» των αντικειμένων/χειροτεχνημάτων/τεχνουργημάτων.
Θα επισημανθούν επίσης, μέσα στο ιστορικό πλαίσιο, οι ιδεολογικές παράμετροι οι οποίες «επιβράδυναν» τη μελέτη θεμάτων/εκφάνσεων του παραδοσιακού υλικού πολιτισμού όσο και «επιτάχυναν» και προέκριναν τη μελέτη άλλων (π.χ η λαϊκή τέχνη) μέχρι σήμερα.
Στη σημερινή εποχή, όπου κυριαρχεί ο τεχνολογικός πολιτισμός και η χρήση της υψηλής τεχνολογίας οδηγεί σε μια μεταβατική, επαναστατική περίοδο την κοινωνία ποιος –μπορεί να– είναι ο ρόλος του παραδοσιακού και νεότερου υλικού πολιτισμού.
Γεννήθηκε στις Ερυθρές Αττικής. Σπούδασε στη Φιλοσοφική Σχολή (Τμήμα Ιστορικό-Αρχαιολογικό) του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην εθνολογία και την κοινωνική ανθρωπολογία με υποτροφία του ΙΚΥ στην Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales (Παρίσι) από όπου έλαβε το 1991 το διδακτορικό της.
Το διάστημα 1988-2002 εργάστηκε ως προϊσταμένη του Τμήματος Μουσείων του Πολιτιστικού Τεχνολογικού Ιδρύματος ΕΤΒΑ και συμμετείχε στην έρευνα, δημιουργία και διαχείριση του Μουσείου Μετάξης (Σουφλί 1990), του Υπαίθριου Μουσείου Υδροκίνησης (Δημητσάνα 1997) και του Μουσείου Ελιάς και Ελληνικού Λαδιού (Σπάρτη, 2003) καθώς και στην εκπόνηση πολλών μουσειολογικών-μουσειογραφικών μελετών.
Το διάστημα 2001-2003 δίδαξε κοινωνική ανθρωπολογία στο Τμήμα Ιστορίας-Αρχαιολογίας-Κοινωνικής Ανθρωπολογίας στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας.
Από το 2003 εργάζεται ως Διευθύντρια Ερευνών στο Κέντρο Ερεύνης Ελληνικής Λαογραφίας (ΚΕΕΛ) της Ακαδημίας Αθηνών.
Καθηγήτρια-σύμβουλος στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο στην ενότητα Ελληνικός Πολιτισμός από το 2007.
Είναι μέλος πολλών ελληνικών και διεθνών επιστημονικών εταιρειών και διετέλεσε πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Εθνολογίας (2000-2002, 2006-2008) και επί σειρά ετών σε διάφορες θέσεις του Διοικητικού Συμβουλίου. Το διάστημα 2010-12 ήταν Αντιπρόεδρος της ΕΛΕΤΕ.
Είναι μέλος της Συντακτικής Επιτροπής των επιστημονικών περιοδικών Εθνολογία (ΕΛΕΤΕ), Ο κόσμος της εργασίας (ηλεκτρονικό, Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων), Κινησιολογία (ηλεκτρονικό, Πανεπιστήμιο Αθηνών).
Έχει συγγράψει τα βιβλία: 1) Η σηροτροφία στο Σουφλί (σε συνεργασία) Αθήνα 1993, εκδ ΠΤΙ. ΕΤΒΑ) 2) Φύση, τεχνολογία και κοινωνία στις ορεινές κοινότητες του Κιθαιρώνα, εκδ. Οδυσσέας, Αθήνα 2007, 3) Υλικός πολιτισμός: θεωρία, μεθοδολογία, αξιοποίηση, εκδ. Παπαζήση, Αθήνα 2014.
Άρθρα και μελέτες της έχουν δημοσιευτεί σε ελληνικά και διεθνή περιοδικά και συλλογικούς τόμους, έχει γράψει το σενάριο σε δύο εθνογραφικά ντοκιμαντέρ και έχει συνεργαστεί στη δημιουργία τεσσάρων εκπαιδευτικών προγραμμάτων με θέματα του ελληνικού λαϊκού/παραδοσιακού πολιτισμού.
Πεδία επιστημονικού ενδιαφέροντος αποτελούν: υλικός πολιτισμός, οικονομική ανθρωπολογία, μετασχηματισμός των αγροτο-ποιμενικών κοινωνιών, εθνοπολιτισμικές ομάδες, πολιτισμική οικολογία, μουσειολογία κ.ά..
