Επίτιμος Έφορος Αρχαιοτήτων Βοιωτίας (1993-2011) και εκλεγμένος καθηγητής Αρχαιολογίας και Αρχαιοτήτων του Αιγαίου (Pisa 2001). Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, Ιστορία και Αρχαιολογία, και στο Πανεπιστήμιο Ρώμης ‘La Sapienza’, Μυκηναϊκή Φιλολογία. Από τα ανωτέρω πανεπιστήμια απεφοίτησε με άριστα. Υπότροφος ερευνητής στο ISMEA του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών Ιταλίας (CNR) και στο Πανεπιστήμιο Ρώμης και μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Institute for Research in the Humanities, Πανεπιστήμιο του Wisconsin και στο Institute of Classical Studies, University College του Λονδίνου. Έχει ειδικευτεί στη μυκηναϊκή αρχαιολογία, με ιδιαίτερη αναφορά στις επιγραφές της Γραμμικής Γραφής Β. Έχει συμμετάσχει σε ανασκαφές στην Κρήτη, Αργολίδα και Βοιωτία. Στη Θήβα (Βοιωτία) έχει διενεργήσει πολλές και σπουδαίες ανασκαφές, στη διάρκεια των τριάντα χρόνων υπηρεσίας του εκεί. Μεταξύ αυτών είναι η αποκάλυψη του Ιερού του Ηρακλέους, των πλούσιων αρχείων Γραμμικής γραφής Β και των θηβαϊκών νεκροπόλεων.
Τα αποτελέσματα των ερευνών του έχει εκθέσει σε διεθνή συνέδρια, διαλέξεις, σεμινάρια και διδασκαλία σε πανεπιστήμια και μουσεία στην Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αμερική. Έχει συγγράψει, μόνος του ή με συνεργασία, άνω των 200 επιστημονικών έργων (άρθρα, μονογραφίες, χρονικά ανασκαφών και βιβλιοκρισίες). Αντιπρόσωπος της Ελλάδος στη Διαρκή Διεθνή Επιτροπή Μυκηναϊκών Σπουδών της UNESCO (CIPEM), Εταίρος της Εν Αθήναις Αρχαιολογικής Εταιρείας, Μέλος του Γερμανικού και του Αμερικανικού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου και της σύνταξης των περιοδικών MINOS (Salamanca) και PASIPHAE (Pisa-Roma).