Badiou Alain

Ο Alain Badiou (Αλαίν Μπαντιού) γεννήθηκε το 1937 στο Μαρόκο. Ως φιλόσοφος ανέπτυξε ζωηρό ενδιαφέρον για τα μαθηματικά και την τυπική λογική. Ως συγγραφέας είναι δύσκολο να ταξινομηθεί. Ξεκίνησε στα μέσα της δεκαετίας του 1960 δημοσιεύοντας μυθιστορήματα, τα οποία ακριβέστερα θa περιγράφονταν ως "εκτεταμένα ποιητικά πεζά". Στη συνέχεια εγκαταλείπει τη λογοτεχνία της "μυθοπλασίας" για να αφοσιωθεί στη λογική και τη φιλοσοφία. Την ίδια εποχή η πολιτική καταλαμβάνει μεγάλο μέρος της ζωής του και της κριτικής σκέψης του. Λαμβάνει ενεργό μέρος στα γεγονότα του Μάη του '68, παθιασμένος από τη μαοϊκή Κίνα, και ασχολείται επίσης με τις διάφορες μορφές του εργατικού κινήματος. Διατηρούσε φιλικές σχέσεις με τον Antoine Vitez, ο οποίος σκηνοθέτησε την "Echarpe rouge". Έχει γράψει πολλά δοκίμια για το θέατρο που δημοσίευσε στο "Rhapsodie pour le theatre" και στο "Beckett, l'increvable desir". Είναι επίσης διευθυντής προγράμματος στο College International de Philosophie.

Το πολύπλευρο φιλοσοφικό έργο του συμπυκνώνεται στο βιβλίο του "L'etre et l'evenement", που κυκλοφόρησε το 1988. Tα τελευταία χρόνια έχει εντείνει τη θεατρική του δραστηριότητα. Από το 1994, που ανέβηκε στο Φεστιβάλ της Αβινιόν το έργο του "Ahmed le subtil ou Scapin 84", συνεργάζεται με τον Christian Schiaretti και την Comedie de Reims. Ακολούθησαν οι παραστάσεις "Ahmed philosophe", "Ahmed se fache" και τέλος, "Les Citrouilles", που βασίζεται στους "Βατράχους" του Αριστοφάνη. Επιστρέφει το 1997 στο χώρο της μυθιστορηματικής πρόζας με το βιβλίο "Calme bloc ici-bas", το οποίο έχει ως σημείο εκκίνησης τους "Άθλιους" του Ουγκώ.

Ο φιλόσοφος που «διατηρεί την κομμουνιστική υπόθεση» ως «ιδεολογία της ισότητας» έχει διδάξει το μάθημα της φιλοσοφίας στη Rennes, στο Πανεπιστήμιο Paris VIII (Vincennes) από τη σύστασή του το Μάη του '68, και τέλος στην École normale supérieure, όπου ίδρυσε το Διεθνές Κέντρο Μελέτης της Σύγχρονης Γαλλικής Φιλοσοφίας.

Βιβλία φιλοσοφίας:

- "Le Concept de modele", 1969 
- "Theorie du sujet", 1982 
- "Peut-on penser la politique?", 1985 
- "L'etre et l'evenement", 1988 
- "Manifeste pour la philosophie", 1989 
- "Le nombre des nombres", 1990 
- "Conditions", 1992 
- "L'ethique. Essai sur la conscience du Mal", 1993 
- "Deleuze, la clameur de l'etre", 1997 
- "Saint-Paul. La fondation de l'universalisme", 1997 ("Aπόστολος Παύλος ή Η ίδρυση της oικουμενικότητας") 
- "Abrege de metapolitique", 1998 
- "Court traite d'ontologie transitoire", 1998 
- "Petit manuel d'inesthetique", 1998 
- "Le siecle", 2005 
- "Logiques des mondes", 2006
- "L’Immanence des vérités", 2018

Το πλούσιο και πολύπλευρο έργο του περιλαμβάνει μυθιστορήματα, θεατρικά έργα, δοκίμια φιλοσοφίας (La République de Platon, 2012) πολιτικά δοκίμια (De quoi Sarkozy est-il le nom?, 2007), ακόμη και μαθηματικά δοκίμια (Éloge des mathématiques, 2015).