Δροσοπούλου Γαρυφαλλιά

Η Γαρυφαλιά Δροσοπούλου γεννήθηκε ατην Αθήνα το 1971. Φοίτησε στο University College London, από όπου έλαβε B.Sc. Κυτταρικής Βιολογίας το 1994. Στη συνέχεια εκπόνησε διδακτορική διατριβή στο University College London, από όπου έλαβε το Ph.D. της στην Αναπτυξιακή Βιολογία με θέμα τη μελέτη του μηχανισμού δράσης γονιδίων που επηρεάζουν την ανάπτυξη των άκρων κατά την εμβρυογένεση. Έκανε μεταδιδακτορική έρευνα στο Department of Anatomy and Developmental Biology, University College London με θέμα τη μελέτη της έκφρασης γονιδίων στα πρώτα στάδια της εμβρυϊκής ανάπτυξης (στάδιο βλαστοκυστών- blastocyst stage) και στην ανάπτυξη μεθοδολογίας για την in vitro καλλιέργεια εμβρύων στο στάδιο βλαστοκυστών με ταυτόχρονη μελέτη γονιδιακής έκφρασης. Από το 2000-2002 υπήρξε μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Εργαστήριο Πειραματικής Φαρμακολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών επικεντρώνοντας στη φαρμακολογική αξιολόγηση πρωτότυπων ραδιοεπισημασμένων συμπλόκων, με σκοπό την απεικόνιση των 5-ΗΤ1Α υποδοχέων της σεροτονίνης στο κεντρικό νευρικό σύστημα και στο ρόλο των νευροτροφικών παραγόντων στην ανάπτυξη του ιππόκαμπου. Από το 2002 μέχρι σήμερα εργάζεται στο Ινστιτούτο Βιοεπιστημών και Εφαρμογών του Ε.Κ.Ε.Φ.Ε. «Δημόκριτος» με κύριο ερευνητικό αντικείμενο τη μελέτη της γονιδιακής ρύθμισης σημαντικών γονιδίων των επιθηλιακών σπειραματικών κυττάρων με σκοπό την ανάπτυξη μεθόδων ελέγχου της κυτταρικής πρόσδεσης στην εξωκυττάρια ουσία.

Βασικό στόχο αποτελεί η διερεύνηση και κατανόηση των μηχανισμών που ευθύνονται για την εμφάνιση διαβητικής νεφροπάθειας η οποία αποτελεί την κυριότερη επιπλοκή σε ασθενείς με διαβήτη τύπου 1 ή 2. Τα παρόντα ερευνητικά της ενδιαφέροντα εστιάζονται στους εξής τομείς: α) Μελέτες νεφρικής λειτουργίας: Ρύθμιση της έκφρασης γονιδίων νεφρικών ποδοκυττάρων σε φυσιολογικές και διαβητικές συνθήκες, β) Προστατευτική δράση βιταμίνης D στη λειτουργία νεφρικών ποδοκυττάρων) γ) Μελέτη της οδού σηματοδότησης της νεφρίνης σε νεφρικά ποδοκύτταρα και αλληλεπίδραση της με μονοπάτια που ελέγχουν την επιβίωση των ποδοκυττάρων. Οι μέχρι τώρα μελέτες έχουν δείξει ότι σημαντικές πρωτεΐνες – δείκτες του ποδοκυτταρικού φαινότυπου-, μειορυθμίζονται προοδευτικά με την έκθεση των ποδοκυττάρων σε υψηλές συγκεντρώσεις γλυκόζης θέτοντας ως στόχο την πυροδότηση της επαναδιαφοροποίησής τους, ως προληπτική/θεραπευτική προσέγγιση της διαβητικής νεφροπάθειας. Στα πλαίσια αυτά ερευνάται ο μηχανισμός νεφροπροστατευτικής δράσης της βιταμίνης D (καλσιτριόλη) και του αναλόγου της (παρικαλσιτόλη). Έχει δειχθεί ότι η χορήγηση παρικαλσιτόλης προκάλεσε αύξηση της πρόσδεσης του μεταγραφικού παράγοντα VDR στον υποκινητή κομβικών γονιδίων και επαγωγή της μεταγραφικής διαδικασίας. Η προστατευτική δράση της βιταμίνης D είναι κλινικά πολύτιμη εξαιτίας της επαγόμενης διατήρησης των εξειδικευμένων συστατικών των ποδοκυττάρων τόσο σε φυσιολογικές όσο και σε διαβητικές συνθήκες.