Ευστρατιάδης Αργύρης

Ο Δρ. Αργύρης Ευστρατιάδης, έλαβε πτυχίο Ιατρικής από την Ιατρική Σχολή του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών το 1966 και το 1971 ολοκλήρωσε διδακτορική διατριβή στο ίδιο Πανεπιστήμιο. Το 1976 έλαβε διδακτορικό δίπλωμα στη Βιολογία από το Πανεπιστήμιο Harvard. Διετέλεσε Επίκουρος Καθηγητής (1978-1980) και μετά Αναπληρωτής Καθηγητής (1980-1982) του Τμήματος Βιολογικής Χημείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Harvard, και το 1982 εξελέγη Καθηγητής του Πανεπιστημίου Columbia, όπου συνέχισε το ερευνητικό του έργο ως το τέλος του 2008.

Το επιστημονικό/ερευνητικό έργο του Αργύρη Ευστρατιάδη (περισσότερες από 100 δημοσιεύσεις σε περιοδικά με υψηλούς δείκτες απήχησης που έχουν συγκεντρώσει 23.000 βιβλιογραφικές αναφορές) έχει αναγνωριστεί διεθνώς ως πρωτοποριακό σχετικά με την ανάπτυξη της βιοτεχνολογίας του ανασυνδυασμένου DNA (recombinant DNA) και την κατανόηση της δομής, έκφρασης και μοριακής εξέλιξης των γονιδίων των ευκαρυωτικών οργανισμών. Εκείνος και οι συνεργάτες του ανέπτυξαν πρώτοι την τεχνολογία κλωνοποίησης cDNA. Αυτό το πρωτοποριακό έργο δημιούργησε τις απαραίτητες συνθήκες για την ταυτοποίηση και χαρτογράφηση ευκαρυωτικών γονιδίων και την ικανότητα σύνθεσης ανθρώπινων πρωτεϊνών με θεραπευτική σημασία σε βακτηρίδια (ο Δρ. Ευστρατιάδης ήταν μέλος της ομάδας που δημιούργησε για πρώτη φορά ένα βακτηρίδιο που είχε τη δυνατότητα να παράγει ινσουλίνη). Από τότε, έχει συμβάλει ουσιαστικά στη μελέτη των γονιδίων που κωδικοποιούν την αιμοσφαιρίνη, την ινσουλίνη και τους ινσουλινοειδείς αυξητικούς παράγοντες, που όπως απέδειξε αποτελούν τον κύριο καθοριστικό παράγοντα της ανάπτυξης του οργανισμού. Πιο πρόσφατα, το εργαστήριό του, χρησιμοποιώντας προηγμένες γενετικές μεθόδους γονιδιακής στόχευσης σε ποντίκια, εστίασε τις ερευνητικές του δραστηριότητες στη δημιουργία ζωικών μοντέλων ανθρώπινων ασθενειών, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση σε διάφορες μορφές καρκίνου.

Ο Δρ. Ευστρατιάδης έχει εκδόσει αρκετά διδακτικά βιβλία και μεταφράσεις ποιημάτων του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα [Επιλογή ποιημάτων, 1965, Μοιρολόι για τον Ιγνάθιο Σάντσεθ Μεχίας, 1969 και Τσιγγάνικα Τραγούδια (Ρομανθέρο Χιτάνο), 1998].