Ιστορικός τέχνης, απόφοιτος του Τμήματος Αρχαιολογίας και Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου Αθηνών (B.A., Ph.D), και του Τμήματος Ιστορίας της Τέχνης του Πανεπιστημίου της Κολωνίας (M.Α.). Η διδακτορική της διατριβή είχε ως θέμα την Υποδοχή του Μοντερνισμού στον Ελληνικό Περιοδικό Τύπο Λόγου και Τέχνης της Δεκαετίας 1930-40. Έχει διδάξει Ιστορία της Τέχνης (Π.Δ. 407/80) στη βαθμίδα του λέκτορα και του επίκουρου στα Πανεπιστήμια Πελοποννήσου (Τμήμα Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Διαχείρισης Πολιτισμικών Αγαθών, Καλαμάτα), Θεσσαλίας (ΙΑΚΑ, Βόλος) και διδάσκει μέχρι σήμερα στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο (Τμήμα Τεχνών Ήχου και Εικόνας). Διδάσκει, επίσης, στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο (ΣΕΠ, ενότητα Τέχνες Ι.: Ελληνικές Εικαστικές Τέχνες, Επισκόπηση Ελληνικής Αρχιτεκτονικής και Πολεοδομίας). Έχει συμμετάσχει σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, και έχει δημοσιεύσει με αντικείμενο κυρίως την υποδοχή του μοντερνισμού και την αναζήτηση ελληνικής ταυτότητας στην ελληνική τέχνη, καθώς και τη σύγχρονη ελληνική τέχνη. Έχει συνεργαστεί στην σύνταξη του Λεξικού Ελλήνων Καλλιτεχνών (Μέλισσα, Αθήνα, 1997-2000), και υπήρξε επιστημονική επιμελήτρια και συντονίστρια του έργου Contemporary Greek Artists (Μέλισσα, Αθήνα 2004). Το 2009 θα εκδοθεί η μονογραφία της, Νίκη Καναγκίνη. Είναι μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Ιστορικών Τέχνης (Ε.Ε.Ι.Τ.), καθώς και του ICOM και της AICA. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα περιστρέφονται γύρω από τη νεωτεριστική και σύγχρονη ελληνική τέχνη, την τέχνη των νέων μέσων και την έμφυλη ταυτότητα στην γυναικεία καλλιτεχνική δημιουργία.