Haroche Serge

Γεννημένος το 1944 στην Καζαμπλάνκα του Μαρόκου ο Σερζ Αρός, μετά την αποφοίτησή του από την École Normale Supérieure, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο Paris VI, από το οποίο ανακηρύχθηκε διδάκτωρ το 1971. Τέσσερα χρόνια αργότερα (1975), αφού προηγουμένως πραγματοποίησε μεταδιδακτορική έρευνα στο εργαστήριο του Arthur Schawlow στο Πανεπιστήμιο Στάνφορντ, επέστρεψε στο Paris VI  ως καθηγητής φυσικής, όπου εργάστηκε έως το 2001. Έχει διδάξει, μεταξύ άλλων, στο Πολυτεχνείο του Παρισιού, στο Χάρβαρντ και στο Γέηλ, καθώς και στο ΜΙΤ. Έχει διατελέσει μέλος του Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου της Γαλλίας και πρόεδρος του Τμήματος Φυσικής της École Normale Supérieure, όπου πραγματοποίησε, άλλωστε, το μεγαλύτερο μέρος της έρευνάς του, συνεπικουρούμενος από πεπειραμένους επιστημονικούς συνεργάτες, μεταδιδακτορικούς ερευνητές και πανεπιστημιακούς αποφοίτους. Το 2012 μοιράστηκε το Νόμπελ Φυσικής με τον Ντέιβιντ Γουάινλαντ για τις «πρωτοποριακές πειραματικές μεθόδους του που επιτρέπουν τη μέτρηση και το χειρισμό μεμονωμένων κβαντικών συστημάτων» (μελέτη σχετικά με τα σωματίδια του φωτός [φωτόνια]).

Ο διεθνούς φήμης γάλλος φυσικός είναι αποδέκτης πλειάδας διακρίσεων από σημαντικούς επιστημονικούς φορείς εγνωσμένου κύρους και παγκοσμίου εμβελείας: μεταξύ άλλων, των βραβείων Jean Ricard της Εταιρείας Γάλλων Φυσικών, Einstein (επιστήμη λέιζερ), Humbold, Tomassoni του ιταλικού Πανεπιστημίου La Sapienza, Kβαντικής Ηλεκτρονικής της Ευρωπαϊκής Εταιρείας Φυσικής, Townes της Οπτικής Εταιρείας των ΗΠΑ, Herbert Walter της Εταιρείας Γερμανών Φυσικών, καθώς και του βραβείου του Διεθνούς Οργανισμού Κβαντικής Επικοινωνίας, Μετρήσεων και Υπολογισμών. Ο Σερζ Αρός έχει επίσης τιμηθεί με το μετάλλιο Michelson του αμερικανικού Ινστιτούτου Franklin, καθώς και με το χρυσό μετάλλιο του Εθνικού Κέντρου Επιστημονικής Έρευνας της Γαλλίας. Επιπλέον, είναι μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας Επιστημών και της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (ξένος εταίρος). Λόγω της συμβολής του στην πρόοδο της Κβαντικής Οπτικής,  ειδικότερα της Κβαντικής Ηλεκτροδυναμικής Κοιλοτήτων-Cavity QED, και της Κβαντικής Πληροφορικής, στις οποίες επικεντρώνει εδώ και πολλά χρόνια το ερευνητικό ενδιαφέρον του, το 2009 έλαβε ειδική πενταετή χορηγία από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ερευνών. Ασχολήθηκε επί μεγάλο χρονικό διάστημα και με τη Θεωρία της Κβαντικής Αποσυνοχής. Ο μακρύς κατάλογος των δημοσιεύσεων και των άρθρων του, κατά την πεντηκονταετή ακαδημαϊκή του σταδιοδρομία, περιέχει περί τα 240 κείμενα. Στις εκδοτικές του δραστηριότητες περιλαμβάνονται η συγγραφή δύο βιβλίων στα γαλλικά («Κβαντική Φυσική») και τα αγγλικά («Εξερευνώντας το quantum: άτομο, κοιλότητες και φωτόνια»), καθώς και επιμέλειες εξειδικευμένων επιστημονικών συγγραμμάτων.