Ιωαννίδης Ιωάννης

Ο Ιωάννης Π.Α. Ιωαννίδης κατέχει την έδρα C.F. Rehnborg πρόληψης νοσημάτων και είναι καθηγητής Παθολογίας, Έρευνας και Πολιτικής Υγείας, και Στατιστικής στο Πανεπιστήμιο Stanford των ΗΠΑ. Στο ίδιο πανεπιστήμιο είναι επίσης διευθυντής του Κέντρου Έρευνας στην Πρόληψη (Stanford Prevention Research Center, SPRC), συν-διευθυντής του Κέντρου Καινοτομίας στην Μετα-έρευνα (Meta-Research Innovation Center at Stanford, METRICS) και διευθυντής του διδακτορικού προγράμματος στην Επιδημιολογία και Κλινική Έρευνα στο ίδιο πανεπιστήμιο. Γεννήθηκε στη Νέα Υόρκη το 1965 και μεγάλωσε στην Αθήνα, αποφοιτώντας με τη μεγαλύτερη βαθμολογία (20/20) και ως Valedictorian της τάξης του στο Κολλέγιο Αθηνών κερδίζοντας πολλά βραβεία. Τελείωσε πρώτος στο έτος του την Ιατρική σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών από όπου έχει πάρει και τη διδακτορική του διατριβή στη Βιοπαθολογία. Εκπαιδεύτηκε στην Παθολογία, στη Λοιμωξιολογία και στην Κλινική Επιδημιολογία στα Πανεπιστήμια Harvard και Tufts. Έχει διατελέσει καθηγητής επίσης στα Πανεπιστήμια Ιωαννίνων, Harvard, Tufts, Imperial College, και Johns Hopkins. Ο τρέχων αριθμός νέων αναφορών στο επιστημονικό του έργο (προστίθενται περίπου 20 χιλιάδες νέες αναφορές το χρόνο) τον τοποθετεί ανάμεσα στους 100 συγγραφείς με τον μεγαλύτερο αριθμό αναφορών στο έργο τους στον κόσμο ανάμεσα στο σύνολο άνω των 20 εκατομμυρίων συγγραφέων που δημοσιεύουν επιστημονικά άρθρα. Έχει λάβει πολλά σημαντικά βραβεία και τιμητικούς τίτλους, έχει δώσει πάνω από 350 διαλέξεις ως προσκεκλημένος και τιμώμενος ομιλητής σε 31 χώρες, έχει διατελέσει μέλος της Συντακτικής Επιτροπής για περισσότερα από 20 μεγάλα διεθνή επιστημονικά περιοδικά και είναι αρχισυντάκτης του European Journal of Clinical Investigation. Το έργο του συνδυάζει τις δεξιότητες στη μεθοδολογία της κλινικής έρευνας και της τεκμηριωμένης ιατρικής με τις προκλήσεις της τρέχουσας Μοριακής Ιατρικής και Γονιδιωματικής. Τον απασχολεί εδώ και πολλά χρόνια πώς μπορούμε να αναπτύξουμε τρόπους που να προωθούν την επιστημονική αριστεία και να βελτιώνουν την αξιοπιστία των ερευνητικών αποτελεσμάτων. Ως συγγραφέας, τα δύο τελευταία του βιβλία βρέθηκαν στην βραχείες λίστες του Αναγνώστη για τα καλύτερα βιβλία της χρονιάς στην Ελλάδα. Στις «Παραλλαγές Πάνω στην  Τέχνη της Φυγής και Ένα Απονενοημένο Ριτσερκάρ» (Κέδρος, 2014) και στο «Tractatus για την Έκτη Φήμη» (Κέδρος, 2016) διερευνά τη θεματολογία της φυγής και της επιστροφής με έντονη αναφορικότητα στην Ελλάδα αλλά και στην περιπλάνηση στην υφήλιο και περιλαμβάνει επίσης στοιχεία για τους 714 Έλληνες επιστήμονες με τη μεγαλύτερη απήχηση στην επιστημονική βιβλιογραφία.