Καράογλου Χαράλαμπος

Γεννήθηκε στη Δράμα το 1946 . Σπούδασε στη φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), στο τμήμα μεσαιωνικών και νέων ελληνικών σπουδών, της οποίας αναγορεύτηκε διδάκτορας. Στη συνέχεια σταδιοδρόμησε ως πανεπιστημιακός. Το 1975 έγινε βοηθός καθηγητή στην έδρα του τομέα μεσαιωνικών και νέων ελληνικών σπουδών του ΑΠΘ, το 1988 λέκτορας του τμήματος φιλολογίας, το 1991 επίκουρος, το 1996 αναπληρωτής καθηγητής και το 2003 τακτικός καθηγητής.

Έγραψε πολλά έργα, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγονται και τα εξής: Ριμάριο Κ.Π. Καβάφη (1974), Η αθηναϊκή κριτική και ο Καβάφης, 1918-1924 (1985), Το περιοδικό Μούσα (1991), Ο Διόνυσος 1901-1902 (1992), Μυθοπαιδεία και μυθογνωσία – Μια έρευνα για τις μυθολογίες, 16ος-18ος αι. (1993, σε συνεργασία με τον Δ. Μήττα), Περιοδικά λόγου και τέχνης 1901-1940 – Α’ Αθηναϊκά περιοδικά 1901-1925 (1996), Βιβλιογραφίες λογοτεχνών, Θεωρητικά και μεθοδολογικά ζητήματα (1996).