Ο Νίκος Καρύδης σπούδασε αρχιτεκτονική στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο από το 1998 έως το 2004. Έχοντας αποφοιτήσει με άριστα, βραβεύτηκε με την υποτροφία του Ιδρύματος Κρατικών Υποτροφιών, η οποία του έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίσει τις σπουδές του στο πρόγραμμα αποκαταστάσεων ιστορικών κτιρίων του Πανεπιστημίου του Bath, από όπου αποφοίτησε με το δίπλωμα Master of Science και τιμητική διάκριση το 2006. Τα τρία επόμενα χρόνια παρέμεινε στο Bath, εκπονώντας τη διδακτορική του διατριβή στον τομέα Ιστορίας Αρχιτεκτονικής. Το 2009 του απονεμήθηκε διδακτορικό δίπλωμα και το 2010, η διδακτορική του διατριβή διακρίθηκε με το ετήσιο βραβείο του προέδρου του Βασιλικού Ινστιτούτου Βρετανών Αρχιτεκτόνων (R.I.B.A). Το 2010 διορίστηκε Assistant Professor of Architecture στο Ρωμαϊκό Πρόγραμμα σπουδών του Πανεπιστημίου Notre Dame (ΗΠΑ). Από το 2012, είναι Senior Lecturer στη Σχολή Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου του Κεντ (Ηνωμένο Βασίλειο), όπου διευθύνει το
μεταπτυχιακό πρόγραμμα αποκαταστάσεων κτιρίων.
Η αναλυτική αποτύπωση και αποκατάσταση της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς είναι μία από τις κύριες πτυχές της ερευνητικής του δραστηριότητας. Οι πρώτες έρευνες και δημοσιεύσεις του (2000–2003) εστίασαν στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική των οικισμών του Ανατολικού Αιγαίου, αποκαλύπτοντας
ξεχασμένες κατασκευαστικές τεχνικές πρόληψης του σεισμού. Η διδακτορική του διατριβή αντιμετώπισε ένα από τα πιο σύνθετα προβλήματα στο ερευνητικό πεδίο της πρώιμης Βυζαντινής αρχιτεκτονικής: αυτό της κατασκευαστικής ανάλυσης και γραφικής αποκατάστασης των θολωτών εκκλησιών της δυτικής Μικράς Ασίας. Αυτή η έρευνα έχει οδηγήσει σε επιστημονικές δημοσιεύσεις οι οποίες περιλαμβάνουν άρθρα γύρω από την αποκατάσταση του Άγιου Ιωάννη της Εφέσου (στο Journal of the Society of Architectural Historians), καθώς και το βραβευμένο βιβλίο «Ερεσός» (εκ. Παπασωτηρίου, 2003) πάνω στην παραδοσιακή αρχιτεκτονική ενός από τους πιο σημαντικούς οικισμούς της Λέσβου. Το βιβλίο του πάνω στην πρώιμη Βυζαντινή Αρχιτεκτονική της Μικράς Ασίας δημοσιεύτηκε στη σειρά British Archaeological Reports το 2011. Πρόσφατα πεδία έρευνας περιλαμβάνουν την αποκατάσταση του Ναού των Αγίων Αποστόλων στην Κωνσταντινούπολη, την πολεοδομική ανάπτυξη της Ρώμης κατά τις περιόδους της Αναγέννησης και του Διαφωτισμού καθώς και την πρόσληψη της Κλασικής και Βυζαντινής αρχιτεκτονικής στην Ευρώπη.