Η Αλεξάνδρα Μουρίκη είναι αναπληρώτρια καθηγήτρια στο γνωστικό αντικείμενο: "Αισθητική θεωρία και αγωγή" της Σχολής Ανθρωπιστικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Πατρών. Είναι πτυχιούχος Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάτοχος του μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών D.E.A. του Πανεπιστημίου Paris I-Panthéon-Sorbonne και διδάκτωρ Φιλοσοφίας (Doctorat στη Φιλοσοφία της Τέχνης) του ίδιου Πανεπιστημίου. Από το 1999 διδάσκει στο Τμήμα Επιστημών της Εκπαίδευσης και της Αγωγής στην προσχολική ηλικία Αισθητική Αγωγή, Αισθητικές θεωρίες και Ιστορία της Τέχνης σε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό επίπεδο και από το 2008 έως το 2011 και στο μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Χαροκοπείου Παν/μίου (κατεύθυνση: "Πολιτισμός και Εκπαίδευση"). Διδάσκει επίσης Ιστορία των Τεχνών στο Πρόγραμμα του Ευρωπαϊκού Πολιτισμού του ελληνικού Ανοικτού Παν/μίου και υπήρξε επιστημονική συνεργάτης του Τμήματος Συντήρησης Αρχαιοτήτων και Έργων Τέχνης του Τ.Ε.Ι. Αθηνών (1991 - 2007).
Έχει δημοσιεύσει το βιβλίο με τίτλο Μεταμορφώσεις της αισθητικής (Νεφέλη, 2003) καθώς και πολλές μελέτες και άρθρα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά (Δευκαλίων, Μουσικολογία, Δοκιμές, Λεβιάθαν, Σύγχρονα Θέματα, The International Journal of the Arts in Society, The International Journal of Learning), συλλογικούς τόμους και Πρακτικά συνεδρίων (XVII International Congress of Aesthetics: Aesthetics Bridging Cultures, IV Mediterranean Congress of Aesthetics, The turn to aesthetics: an interdisciplinary exchange of ideas in applied and philosophical aesthetics [Liverpool Hope University Press, 2008], κ.ά.). Έχει επίσης μεταφράσει στα ελληνικά δύο τόμους με δοκίμια των M. Merleau-Ponty (Η αμφιβολία του Σεζάν. Το μάτι και το πνεύμα) και P. Ricoeur (Δοκίμια ερμηνευτικής), έχει γράψει εισαγωγές για τα δοκίμια αυτά καθώς επίσης και το επίμετρο στην ελληνική μετάφραση της συλλογής δοκιμίων του M. Merleau-Ponty με τίτλο Σημεία (Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 2005).
Η επιστημονική και ερευνητική της δραστηριότητα στρέφεται στους τομείς της φιλοσοφικής αισθητικής, της θεωρίας και φιλοσοφίας της τέχνης, στη μελέτη της σχέσης μεταξύ αισθητικής θεωρίας και αισθητικής αγωγής, όπως επίσης και μεταξύ αισθητικής και καλλιτεχνικής αγωγής.