Μουσούρης Σωτήριος

Γεννήθηκε στη Κομοτηνή από γονείς από Ανατολική Θράκη και Κεφαλληνία. Ανατράφηκε και σπούδασε στην Αθήνα όπου κατέφυγε η οικογένεια του το Μάρτιο 1941. Σπούδασε Νομικά και Πολιτικές και Οικονομικές Επιστήμες στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 

Δικηγόρος Αθηνών.

 

Υπότροφος Fulbright έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Βοστώνη.

 

Διδάκτορας του Πανεπιστημίου Harvard School of Business Administration ( DBA 1967).

 

Το 1966 προσελήφθη ως στέλεχος της γραμματείας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών. Γρήγορα έφθασε σε ανώτατες πολιτικές θέσεις με ιδιαίτερη σημασία για το διεθνές δίκαιο. Διετέλεσε υπαρχηγός αποστολής στην Αφρική (1968-69) και γραμματέας της Ομάδας Προσωπικοτήτων για τη διερεύνηση και κατάρτιση προτάσεων για τις Πολυεθνικές Επιχειρήσεις.

 

Με άδεια από τον ΟΗΕ επέστρεψε το 1982, για ένα χρόνο, στην Ελλάδα, όπου διορίστηκε υποδιοικητής της Τράπεζας Βιομηχανικής Ανάπτυξης (ΕΤΒΑ). Από το 1987 κατείχε χαρτοφυλάκια του πολιτικού τομέα του Οργανισμού και είναι ο μόνος Έλληνας μέχρι σήμερα που κατέλαβε τόσο υψηλό αξίωμα σ’αυτόν.

Μέλος Δ.Σ. Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων 1981-1982.

 

Αναπληρωτής Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ, 1982-1995 (διορίστηκε από τον Γ.Γ. Perez de Cuellar το 1982 και τον Boutros Ghali το 1992).

 

Υπεύθυνος της λειτουργίας του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου (ECOSOC) , του συντονισμού του συστήματος του ΟΗΕ και της οργάνωσης Διεθνών Διασκέψεων (1983-86)

 

Για πέντε χρόνια διετέλεσε Διευθυντής του Κέντρου Εναντίον των Φυλετικών Διακρίσεων (απαρτχάιντ), και έπαιξε αποφασιστικό ρόλο στην προετοιμασία και διαπραγμάτευση της ομόφωνης Διακήρυξης της Γενικής Συνέλευσης για τη Νότιο Αφρική. Ο κ. Μουσούρης έχει προωθήσει σημαντικά την ιδέα του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τον Απρίλιο του 2006 παρασημοφορήθηκε σε ειδική τελετή στην Πρετόρια, από τον πρόεδρο της Νοτίου Αφρικής, για τις προσπάθειές στην κατάργηση των φυλετικών διακρίσεων.
 

Το 1992  ήταν υπεύθυνος για τη δημιουργία του Τμήματος Πολιτικών Υποθέσεων συγχωνεύοντας τρία πολιτικά γραφεία και διεύθυνε τα τμήματα πολιτικών  υποθέσεων Ευρώπης (Γιουγκοσλαβία κ.α.) Β. και Ν. Αμερικής και Ανατολικής Ασίας καθώς και για τη λειτουργία της Γενικής Συνέλευσης.

 

Προσωπικός Απεσταλμένος του Γεν. Γραμματέα για Αφγανιστάν και Πακιστάν και Συντονιστής Ανθρωπιστικής Βοήθειας για το Αφγανιστάν (έδρα Ισλαμαμπάντ και Καμπούλ) για δυόμιση χρόνια. Παραιτήθηκε το 1995 και επέστρεψε στην Ελλάδα.

 

Πρόεδρος του Οργανισμού Ανέγερσης Νέου Μουσείου Ακρόπολης (1995-2000).

 

Μέλος της Διοικούσας Επιτροπής που ίδρυσε το Ανοιχτό  Πανεπιστήμιο (1997-2004).

 

Ειδικός Σύμβουλος και Προσωπικός Απεσταλμένος ( άμισθος) των Υπουργών Εξωτερικών Θ. Πάγκαλου και Γ. Παπανδρέου (1997-2004).

 

Εθνικός Εκπρόσωπος στο Ίδρυμα Ασία-Ευρώπη - ASEF (1997-σήμερα).

 

Αντιπρόεδρος Ιδρύματος Μαραγκοπούλου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (1998-σήμερα).

 

Ιδρυτής και Πρόεδρος του Ελληνο-Αφρικανικού Επιμελητηρίου Εμπορίου και Ανάπτυξης (1997-σήμερα).

 

Πρόεδρος του European Business Council for Africa and the Mediterranean (2009-2010).

 

Πρόεδρος του Ινστιτούτου Ερευνών &Πολιτικής Στρατηγικής για την Ανάπτυξη (ΙΝΕΡΠΟΣΤ).

 

Δημοσίευσε δεκάδες άρθρων και τμήματα βιβλίων ( Product  life theory, Code of conduct for transnational corporations, Η ήττα των νικητών κ.α.) και έδωσε αναρίθμητες ομιλίες, συνεντεύξεις και σεμινάρια στις ΗΠΑ, Ελλάδα, Αφρική και Ευρώπη και τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Νοτίου Αφρικής με το παράσημο Grand Companion Oliver Tambo-silver(2006).

 

Τον Μάιο 2009  ανακηρύχτηκε Επίτιμος Διδάκτωρ της Νομικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης.