Μπούρας Χαράλαμπος

Ο Χαράλαμπος Μπούρας γεννήθηκε το 1933. Σπούδασε Αρχιτεκτονική στο Μετσόβιο Πολυτεχνείο και Ιστορία της Τέχνης στο Παρίσι. Διδάκτωρ των Πανεπιστημίων της Θεσσαλονίκης και της Σορβόνης. Ως αρχιτέκτων της Διευθύνσεως Αναστηλώσεως (1960-1966) εργάσθηκε για την αποκατάσταση μνημείων Βραυρώνος, Ωδείου του Αττικού, Μονής Οσίου Λουκά κ. ά. Εδίδαξε Ιστορία της Αρχιτεκτονικής στην Πολυτεχνική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου (1966-1974) και στην Σχολή Αρχιτεκτόνων του Μετσοβίου Πολυτεχνείου (1974-2000). Μέλος του Κεντρικού Αρχαιολογικού Συμβουλίου (1974-2005), μέλος και πρόεδρος της Επιτροπής Συντηρήσεως Μνημείων Ακροπόλεως (1975 κ.έ.), Γενικός Γραμματεύς της Χριστιανικής Αρχαιολογικής Εταιρείας (1979-2000). Μεταξύ των δημοσιευμάτων του για αρχαία, βυζαντινά και νεώτερα μνημεία περιλαμβάνονται: "Βυζαντινά σταυροθόλια με νευρώσεις", (Αθήνα 1965), "Η αναστήλωσις της στοάς της Βραυρώνος", (Αθήνα 1967), "Νέα Μονή Χίου: Ιστορία και αρχιτεκτονική", (Αθήνα 1985), -(με την Λασκαρίνα Μπούρα), "Ελλαδική ναοδομία κατά τον 12ο αιώνα", (Αθήνα 2002), "Βυζαντινή και μεταβυζαντινή αρχιτεκτονική στην Ελλάδα", (Αθήνα 2006).