Nancy Jean-Luc

Ο Ζαν-Λυκ Νανσύ γεννήθηκε στις 26 Ιουλίου 1940 στο Μπορντό. Έλαβε το διδακτορικό του το 1973, το οποίο ήταν πάνω στον Καντ, με επιβλέποντα καθηγητή τον Πωλ Ρικέρ. Επίσης, το 1987, έλαβε το Docteur d‘état από το Πανεπιστήμιο Toulouse-Le-Mirail με επιβλέποντα καθηγητή τον Ζεράρ Γκρανέλ (Gérard Granel, 1930-2000) και μια επιτροπή που περιλάμβανε τον Ζαν-Φρανσουά Λυοτάρ και τον Ζακ Ντεριντά. Το Docteur d’état του δημοσιεύτηκε με τον τίτλο Η εμπειρία της ελευθερίας (L’expérience de la liberté, 1988). Δίδαξε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Marc Bloch του Στρασβούργου, από το ακαδημαϊκό έτος 1967-68 και για περισσότερο από τριάντα χρόνια. Έγραψε από κοινού με τον Φιλίπ Λακού-Λαμπάρτ τα βιβλία Le totre de la lettre. Une lecture de Lacan (1973) και Le titre L’absolu litteraire (1978), μια από τις πλέον διεισδυτικές αναλύσεις της συγκρότησης της ρομαντικής θεωρίας της λογοτεχνίας, το Ο μύθος του ναζισμού (1991) καθώς και πλήθος άρθρων και μεταφράσεων (Νίτσε, Φρόυντ, Μπένγιαμιν). Το βιβλίο που τον καθιέρωσε παγκοσμίως ήταν το La communauté désoeuvrée [Η αεργός κοινότητα] (1991). Ένα από τα κεντρικά θέματα του έργου του Νανσύ αποτελεί το ζήτημα του συνείναι στη σύγχρονη κοινωνία. Στο Être singulier pluriel (1996, ο Νανσύ ασχολείται με το ερώτημα του ποιοι είναι οι όροι προκειμένου να μιλάμε για ένα «εμείς» σήμερα, δηλαδή, κατά πόσο μπορούμε ακόμα να μιλάμε για ένα «εμείς» ή μια πολλότητα, χωρίς να μεταστρέφουμε αυτό το «εμείς» σε μια υποστασιακή ταυτότητα αποκλεισμού.

Πηγή βιογραφικού, όπου μπορείτε να βρείτε και αναλυτική βιβλιογραφία του Jean-Luc Nancy: Ιστότοπος "Σύγχρονη Γαλλική Φιλοσοφία", πατώντας εδώ.