Ντάνοβα Νάντια

Η καθηγήτρια Nadia Danova (Νάντια Ντάνοβα) είναι ιστορικός, ειδικευμένη στην Ιστορία των βαλκανικών λαών (15ος - 18ος αιώνας). Γεννήθηκε στη Σόφια στις 3 Μαρτίου του 1942. Σπούδασε Ιστορία και φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο "St Kliment  Ohridski"  απ’ όπου αποφοίτησε το 1964. Στο ίδιο Πανεπιστήμιο αναδείχθηκε επίκουρη καθηγήτρια το 1980 και τακτική καθηγήτρια το 1995. Εργάζεται, επίσης, στο Ινστιτούτο Βαλκανικών Σπουδών της Βουλγαρικής Ακαδημίας Επιστημών στη Σόφια.

Επικεντρώνοντας τις μακροχρόνιες έρευνες και το πρωτοποριακό και πολύπλευρο συγγραφικό της έργο στη βουλγαρική πνευματική αναγέννηση του 19ου αιώνα και τη σχέση της με τον νεοελληνικό διαφωτισμό, στον ρομαντισμό, στη διαμόρφωση των εθνικών ταυτοτήτων στα Βαλκάνια, η Νάντια Ντάνοβα συνέβαλε στην ανανέωση των βαλκανικών σπουδών και στη διαμόρφωση ενός συγκριτικού πλαισίου μελέτης, ιδιαίτερα σε θέματα ιδεολογιών και ταυτοτήτων, καθώς και στη συγκρότηση της εικόνας του άλλου.

Βαθιά γνώστρια της ελληνικής γλώσσας και ιστορίας, με το έργο της για τη βουλγαρική και την ελληνική ιστορία συνέβαλε καθοριστικά στην ανάδειξη των σχέσεων και των κοινών δεσμών ανάμεσα στους δύο γειτονικούς λαούς και στην κατανόηση της μακρόχρονης συνύπαρξής τους στη Βαλκανική χερσόνησο.

Στις 21 Μαρτίου 2013, η καθηγήτρια Ντάνοβα, αναγορεύθηκε Επίτιμη Διδάκτορας του Τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, σε ένδειξη τιμής για τη σημαίνουσα προσφορά της στη μελέτη της Βαλκανικής ιστορίας ιδιαίτερα κατά τον 19ο και τον 20ό αιώνα.