Ortayli Ilber

Ο ιστορικός Ilber Ortayli είναι διευθυντής της μουσείου Τοπκαπί και καθηγητής στα Πανεπιστήμια  Γαλατάσαραι της Κωνσταντινούπολης και Μπιλκέντ της Άγκυρας.

Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας και ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές σπουδές του στο Πανεπιστήμιο του Σικάγο, υπό τον καθηγητή Halil Inalcik, και μετά στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης. Έλαβε το διδακτορικό του από το Πανεπιστήμιο της Άγκυρας, στο τμήμα πολιτικών επιστημών, όπου ολοκλήρωσε το 1978 την διδακτορική διατριβή με τίτλο Local Administration in the Tanzimat Period (Η τοπική διοίκηση την περίοδο του Τανζιμάτ). Το 1979, διορίστηκε αναπληρωτής καθηγητής στο τμήμα πολιτικών επιστημών του Πανεπιστημίου της Άγκυρας.

Το 1981 δημοσιεύθηκε το βιβλίο του με θέμα τη γερμανική επιρροή στην ύστερη Οθωμανική αυτοκρατορία (İKİNCİ Abdülhamit döneminde Osmanli İmparatorluğunda Alman Nüfuzu) Το 1982, παραιτήθηκε από τη θέση του διαμαρτυρόμενος για την ακαδημαϊκή πολιτική της κυβέρνησης μετά το στρατιωτικό πραξικόπημα της 12η Σεπτεμβρίου 1980. Δίδαξε σε αρκετά πανεπιστήμια της Τουρκίας, της Ευρώπης και της Ρωσίας, και το 1989 επέστρεψε στο Πανεπιστήμιο της Άγκυρας όπου έγινε καθηγητής της ιστορίας και επικεφαλής του τμήματος της διοικητικής ιστορίας.

Έχει δημοσιεύσει άρθρα για την Οθωμανική και Ρωσική ιστορία με ιδιαίτερη έμφαση στις πόλεις αλλά και στην ιστορία της δημόσιας διοίκησης, της διπλωματίας, καθώς και του πολιτισμού. Το 2001, τιμήθηκε με το βραβείο του ιδρύματος Aydın Doğan. Είναι μέλος του Ιδρύματος Διεθνών Μελετών, του Ιδρύματος Ευρω-ιρανικής Εξέτασης (European-Iran Examining Foundation) και της Αυστρο-τουρκικής Ακαδημίας Επιστημών. Η βιογραφία του Ilber Ortayli δημοσιεύθηκε από τον Nilgün Uysal, με τίτλο: Zaman Kaybolmaz İlber Ortaylı Kitabı (Κωνσταντινούπολη) του 2006.

Το βιβλίο του Ανακαλύπτοντας ξανά τους Οθωμανούς κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις University Studio Press, 2007.