Παπαδάτος Γιάννης

Ο Γιάννης Παπαδάτος γεννήθηκε στη Ζάκυνθο. Είναι πτυχιούχος της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Εργάστηκε ως ερευνητής στο πανεπιστήμιο Vanderbilt των Η.Π.Α. με υποτροφία του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Είναι Νευρολόγος – Ψυχίατρος, Διδάκτωρ Ψυχιατρικής και Ομότιμος Καθηγητής Ψυχοφυσιολογίας και Ψυχικής Υγιεινής Ε.Κ.Π.Α.

Υπήρξε Επιστημονικός Διευθυντής και Πρόεδρος του Δ.Σ. του Εθνικού Κέντρου Ψυχικής Υγιεινής και Ερευνών, ιδρύοντας 40 νέες υπηρεσίες πανελλαδικά. Διετέλεσε μέλος της Συγκλήτου, πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος και διευθυντής του Κέντρου Μελέτης Ψυχοφυσιολογίας και Εκπαίδευσης Ε.Κ.Π.Α. Υπήρξε, επίσης, μέλος της Κεντρικής Επιτροπής και του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑ.ΣΟ.Κ., και Γραμματέας του τομέα Ενημέρωσης και Διαφώτισης του Ε.Γ. Υπήρξε δημοτικός σύμβουλος και Αντιδήμαρχος Αιγάλεω, βουλευτής Ζακύνθου και πρόεδρος της Επιτροπής Μορφωτικών Υποθέσεων και μέλος της διακομματικής επιτροπής της Βουλής για την αντιμετώπιση των Ναρκωτικών.

Έχει εκπροσωπήσει το ΠΑ.ΣΟ.Κ. σε διεθνή συνέδρια, όπως το 27ο Συνέδριο Κ.Κ.Σ.Ε. και υπήρξε ομιλητής στο παγκόσμιο συνέδριο της επετείου των 100 χρόνων από τον θάνατο του Κάρλ Μάρξ το 1983 στο ανατολικό Βερολίνο. Έχει τιμηθεί για την επιστημονική και πολιτική του δράση από το Ε.Κ.Π.Α. και έχει τιμηθεί με το βραβείο Γκεόργκι Δημητρώφ. Υπήρξε εκδότης - διευθυντής του περιοδικού: «Σοσιαλιστική Θεωρία και Πράξη». Είναι συγγραφέας εννέα βιβλίων και έχει δημοσιεύσει περισσότερα από 200 επιστημονικά άρθρα σε διεθνή και ελληνικά περιοδικά. Είναι πρόεδρος της οργανωτικής και επιστημονικής επιτροπής των εννέα μέχρι σήμερα διενεργηθέντων “Πανελληνίων Συνεδρίων Επιστημών Εκπαίδευσης”.

Έχει ασχοληθεί ιδιαίτερα με θέματα εκπαίδευσης χαρισματικών ατόμων. Το 2018 εξέδωσε το βιβλίο «Ο φόβος της «Αριστείας», Δημοκρατία και εκπαίδευση χαρισματικών» . Το 2019 στο «Πανελλήνιο Συνέδριο Επιστημών Εκπαίδευσης» επέλεξε ως θέμα του συνεδρίου την εκπαίδευση δασκάλων και καθηγητών χαρισματικών ατόμων στην Ελλάδα. Έχει επιβλέψει πολλές διδακτορικές διατριβές, τέσσερις των οποίων αφορούσαν τις βιοψυχοκοινωνικές ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά χαρισματικών μαθητών καθώς και των κατάλληλων μεθόδων εκπαίδευσής τους.