Ο Κωνσταντίνος Πολυχρονόπουλος ήταν στέλεχος πολυεθνικής εταιρίας με προϋπηρεσία 25 ετών στο χώρο της διαφήμισης και του μάρκετινγκ. Το Σεπτέμβριο του 2009 απολύθηκε από τη δουλειά του σε ηλικία 47 ετών και αναγκάστηκε να επιστρέψει στο πατρικό του. Μετά από 2 χρόνια ανεπιτυχούς αναζήτησης εργασίας το Δεκέμβριο του 2011, παρατηρώντας δυο παιδιά να μαλώνουν για λαχανικά στον κάδο απορριμμάτων της λαϊκής αγοράς, αποφάσισε να αναλάβει δράση. Έφτιαξε δέκα τόστ και πήγε στη λαϊκή αγορά για να τα μοιράσει σε ανθρώπους που έψαχναν για τροφή στα σκουπίδια. Ο κόσμος στην αρχή δεν ανταποκρίθηκε, μέχρι που άρχισε ο ίδιος να τρώει ένα από τα τοστ. Μετά από αυτό οι άνθρωποι άρχισαν να ξεπερνούν τις αναστολές τους και πλησίασαν να πάρουν τοστ και να τα φάνε μαζί με τον Κωνσταντίνο. Στη συνέχεια πήγε στη λαϊκή και έκανε όπως λέει ο ίδιος αυτό που σπούδασε (μάρκετινγκ): ζητούσε από τους πωλητές να συνεισφέρουν πρώτη ύλη από τον πάγκο τους και άρχισε να μαγειρεύει στο δρόμο και να τρώει μαζί με τον κόσμο. Με τον τρόπο αυτό ξεκίνησε η ιδέα της "κοινωνικής κουζίνας": ο κ. Πολυχρονόπουλος διαχωρίζει το έργο του από τη φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη δηλώνοντας ότι για να δεχτεί μια προσφορά πρέπει εκείνος που θέλει να κάνει τη δωρεά να συμμετάσχει στη δράση, τρώγοντας από το ίδιο καζάνι με όλους. Συχνά τα Διαδικτυακά ΜΜΕ τον βοηθούν κοινοποιώντας την έκκληση που απευθύνει στον κόσμο από το ιστολόγιό του για συνεισφορά βασικών ειδών.