Ο Francis Rambert, κριτικός αρχιτεκτονικής, και με σταδιοδρομία δημοσιογράφου, διευθύνει από το 2004 το Institut français d’Architecture (Γαλλικό Ινστιτούτο αρχιτεκτονικής) στη Cité de l’Architecture & du Patrimoine. Μεταξύ των διαφόρων έργων του συγκαταλέγεται μία μονογραφία αφιέρωμα στον Massimiliano Fuksas το 1997 στις Éditions du Regard, και το Architecture tomorrow, στις éditions Terrail, το 2005. Έχει επιμεληθεί πολλές εκθέσεις μεταξύ αυτών, το 2006 την έκθεση « L’eau source d’architecture » στο Ίδρυμα EDF-Electra, και συμμετείχε ως συν-επιμελητής στις εκθέσεις « Claude Parent – L’œuvre construite / L’œuvre graphique » και « Archi & BD – La ville dessinée », το 2010, στη Cité. Επιμελήθηκε το γαλλικό περίπτερο στη Biennale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας το 2008, γύρω από το θέμα «GénéroCité, le généreux Vs le générique ». Κατά τη διάρκεια της έκθεσης « Roberto Burle Marx – La permanence de l’instable » στη Cité de l'architecture & du patrimoine, του 2011, συμμετείχε στην έκδοση του βιβλίου « Roberto Burle Marx – La Modernité du paysage » (Εκδόσεις Actar/ Cité de l'architecture & du patrimoine) με την υποστήριξη της πρεσβείας της Βραζιλίας στη Γαλλία. Το 2009, ο Francis Rambert κλήθηκε να παρουσιάσει στο ευρύ κοινό τα αποτελέσματα της διεθνούς μελέτης με θέμα το μέλλον της μητρόπολης του Παρισιού μέσα από την έκθεση « Le Grand Pari(s) », επίσης στη Cité de l’architecture & du patrimoine.