Ο διαπρεπής ιταλός νεοελληνιστής Vincenzo Rotolo, γεννήθηκε το 1931 στο Παλέρμο. Σπούδασε νέα ελληνικά στο Πανεπιστήμιο της γενέτειράς του και συνέχισε τις σπουδές του για ένα έτος στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, οπότε και ήρθε σε επαφή με το έργο μεγάλων ελλήνων ποιητών και συγγραφέων όπως ο Σεφέρης , ο Ελύτης , ο Ρίτσος , ο Βρεττάκος, ο Παπατσώνης, ο Μυριβήλης , ο Βενέζης, κ.ά.
Μετά την επιστροφή του στην Ιταλία δίδαξε αρχικά στο Λύκειο Vittorio Emmanuele II, στο Παλέρμο για να αναδειχθεί στη συνέχεια υφηγητής και αργότερα καθηγητής της νέας ελληνικής γλώσσας και φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο της γενέτειράς του και να καθιερωθεί ως δόκιμος μεταφραστής του έργου των Οδυσσέα Ελύτη, Νικηφόρου Βρεττάκου, Γιάννη Ρίτσου, Κωστούλας Μητροπούλου, Κώστα Στεργιόπουλου, κ.ά. Ιδιαίτερα με τον Νικηφόρο Βρεττάκο ανέπτυξε στενή προσωπική φιλία, τόσο στην Αθήνα όπου τον πρωτοσυνάντησε όσο και αργότερα στο Παλέρμο όπου κατέφυγε και έζησε αυτοεξόριστος ο ποιητής κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής δικτατορίας στην Ελλάδα.
Ο Vincenzo Rotolo είναι, από το 1991, αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, ενώ το ίδιο έτος αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Από το 1992 είναι Πρόεδρος του «Σικελικού Ινστιτούτου Βυζαντινών και Νεοελληνικών Σπουδών».