Ο Σωτήρης Σούλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1954 και σπούδασε οικονομικά στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας. Στα τέλη της δεκαετίας του ’70’ (1978) συνέχισε σε μεταπτυχιακό επίπεδο τις σπουδές του στα Οικονομικά των Ανθρωπίνων Πόρων με εξειδίκευση στα Οικονομικά της Υγείας και της Κοινωνικής Προστασίας στο Πανεπιστήμιο της Dijon, όπου το 1982 απέκτησε το διδακτορικό του δίπλωμα.
Το 1981 συμμετείχε ως Επιστημονικός Ερευνητής και Συνεργάτης του Περιφερειακού Ασφαλιστικού Ταμείου Υγείας της Dijon σε θέματα Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας, αποκτώντας παράλληλα και εξειδίκευση στην Εργονομία από το Εθνικό Ινστιτούτο Έρευνας και Ασφάλειας για την πρόληψη των εργατικών ατυχημάτων και των επαγγελματικών ασθενειών.
Την περίοδο 1982-1989 εργάστηκε ως Επιστημονικός Σύμβουλος σε εθνικούς φορείς σε θέματα Κοινωνικής Ασφάλισης, Ανεργίας, Απασχόλησης, Δημογραφίας και Οικογενειακής Πολιτικής, ενώ συμμετείχε στη Διυπουργική Επιτροπή για τη μεταρρύθμιση της Δημογραφικής Πολιτικής της χώρας. Οι επιστημονικές αυτές δραστηριότητες συνέβαλλαν α. στη δημιουργία του Εθνικού Συστήματος Προστασίας κατά της Ανεργίας Ε.Σ.Π.Α. Ν.1545/85, β. στο νέο κοινωνικό-ασφαλιστικό σύστημα παροχής οικογενειακών επιδομάτων Π.Δ. 527/84 και γ. σε μία νέα και ολοκληρωμένη προσέγγιση της Δημογραφικής Πολιτικής.
Την ίδια περίοδο εκπροσώπησε τους εθνικούς φορείς ασφάλισης και το Υπουργείο Εργασίας σε Διεθνείς Οργανισμούς όπως: στον Ο.Ο.Σ.Α. (Παρίσι 1984), στην Ευρωπαϊκή Ένωση (Άμστερνταμ 1985), στο Διεθνές Γραφείο Εργασίας (Γενεύη 1987) και στη Διεθνή Ένωση Κοινωνικής Ασφάλειας (Μόντρεαλ 1986). To 1985 διετέλεσε εμπειρογνώμων στη Διεύθυνση Κοινωνικών Υποθέσεων του Ο.Ο.Σ.Α. σε θέματα Παράνομης Μετανάστευσης. Το 1986 συμμετείχε στο Παρίσι στη Διεθνή Διάσκεψη για το Μεταναστευτικό Ζήτημα. Το 1988 εκπροσώπησε τον Υπουργό Εργασίας στη Διεθνή Συνδιάσκεψη στη Φλωρεντία για την «Πληθυσμιακή αλλαγή».
Το 1987 συμμετείχε ως Επιστημονικός Σύμβουλος στην ομάδα εργασίας για τη μελέτη του Ενιαίου Φορέα Υγείας, το 1993 υπήρξε ειδικός σύμβουλος στα Οικονομικά της Υγείας του Υπουργείου Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης, και διετέλεσε επίσης Αντιπρόεδρος της Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων για την αναμόρφωση του Ε.Σ.Υ. Από το 2001 έως σήμερα είναι ειδικός εμπειρογνώμων της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής (Ο.Κ.Ε.) σε θέματα: Σχεδιασμού και Πολιτικών Υγείας.
Το 1994 διετέλεσε εμπειρογνώμων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το 1997 εμπειρογνώμων κοινής αποδοχής του Υπουργείου Εργασίας και του Υπουργείου Υγείας & Κοινωνικής Αλληλεγγύης σε θέματα κατάρτισης και ανθρωπίνων πόρων, ενώ το 1999 υπήρξε ακαδημαϊκός υπεύθυνος του Ο.Ε.Ε.Κ. στην αναμόρφωση προγραμμάτων Αρχικής Επαγγελματικής Κατάρτισης του τομέα Κοινωνικής Προστασίας.
Την περίοδο 1984-1989 ανέπτυξε διδακτική δραστηριότητα ως έκτακτος καθηγητής του ΤΕΙ Αθήνας στο τμήμα Διοίκησης Μονάδων Υγείας και Πρόνοιας της Σχολής Διοίκησης και Οικονομίας. Το 1989 εκλέχτηκε στη θέση του Καθηγητή, ενώ από το 2001 μέχρι σήμερα είναι τακτικός καθηγητής. Η ακαδημαϊκή αυτή δραστηριότητα επεκτείνεται επιπλέον με τη διδασκαλία σε μεταπτυχιακά προγράμματα της Ιατρικής Σχολής Αθηνών, ενώ παράλληλα έχει παραδώσει ικανό αριθμό διαλέξεων σε Πανεπιστημιακά Ιδρύματα της Χώρας.