Ζαχαροπούλου Κατερίνα

Η Κατερίνα Ζαχαροπούλου γεννήθηκε το 1958 στην Αθήνα. Σπούδασε ζωγραφική (1982-1987) στην Αθήνα, ενώ μεταξύ των ετών 1990-1994 παρακολούθησε ειδικά σεμινάρια στο Παρίσι στο Centre Georges Pompidou σε ζητήματα εκπαίδευσης παιδιών και νέων στην σύγχρονη τέχνη. Το 1998 πήρε υποτροφία από την Αμερικανική Πρεσβεία και την Ελληνοαμερικανική Ένωση. Ταξίδεψε στο Σικάγο όπου για δύο μήνες εργάστηκε για τη δημιουργία έργου- εγκατάστασης , το οποίο εξέθεσε στο Μουσείο Αρχιτεκτονικής και Ντιζάιν. Παράλληλα, οργάνωσε εκπαιδευτικά προγράμματα, τόσο στο μουσείο, όσο και  για σχολεία της ομογένειας. Έχει βραβευθεί από τον ΣΑΕ (Απόδημος Ελληνισμός)για την προσφορά της στη διάδοση της ελληνικής δημιουργίας στις ΗΠΑ.

Έχει διδάξει σε σχολές επαγγελματικού προσανατολισμού, έχει συμμετάσχει σε διεθνή συνέδρια με θέμα το παιδί και την τέχνη, έχει εκδώσει βιβλία τέχνης για παιδιά ενώ ανέπτυξε πλούσια παιδαγωγική δραστηριότητα σε θέματα σύγχρονης τέχνης μέσα από οργάνωση εργαστηρίων σε μουσεία της χώρας( ΕΜΣΤ, Εθνική Πινακοθήκη, Μ.Μπενάκη, ΜΜΣΤ, ) χωρίς να σταματήσει να εργάζεται ως εικαστικός. Η σύγχρονη τέχνη και η γλώσσα της την απασχολεί ως έννοια και ως αναμεταδιδόμενο σύστημα μέσα από εικόνες που «εκπέμπονται». Την ενδιαφέρει ιδιαίτερα ο ρόλος του καλλιτέχνη ως εκτιθέμενου φορέα γνώσης και εμπειρίας.

Η σχέση της με την τηλεόραση ξεκίνησε το 1993 με το Παιδικό τμήμα της ΕΡΤ και συνεχίζεται έως σήμερα, οργανώνοντας και παρουσιάζοντας εκπομπές με πρωτοποριακό χαρακτήρα και έμφαση στην τέχνη του σήμερα. Η εκπομπή της ΕΤ1- Η ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΕΙΚΟΝΩΝ,(έναρξη 2003) την οποία επιμελείται και παρουσιάζει, με προσωπική έρευνα και συστηματική προσέγγιση στην τέχνη του καιρού μας, είναι η μοναδική στην ελληνική τηλεόραση με διεθνή χαρακτήρα και δυνατότητα επαφών με τα σημαντικότερα μουσεία, καλλιτέχνες και προσωπικότητες της τέχνης. Συγχρόνως δημιουργείται ένα σπάνιο αρχείο το οποίο αποτελεί και παιδαγωγικό-εκπαιδευτικό υλικό προς αξιοποίηση, κάτι που επιδιώκει επιμελώς η Κατερίνα Ζαχαροπούλου, με στόχο την χρήση του υλικού από σπουδαστές η Σχολές Καλών Τεχνών, όπως έχει ήδη ζητηθεί.

To εικαστικό της έργο χαρακτηρίζεται από την διερεύνηση της σχέσης δημιουργού και έργου τέχνης, θεσμών και παραδόσεων, μέσα από διαλόγους και προσκλήσεις του «Άλλου» είτε αυτό είναι ο εαυτός είτε μορφές του παρελθόντος. Εστιάζει στη σύγχρονη απόδοση διαχρονικών καταστάσεων υπαρκτών μέσα στην ιστορία της τέχνης, της κοινωνίας , της οικογένειας. Από το 2000 συνεργάζεται με την γκαλερί Bernier/Eliades στην Αθήνα ενώ έργα της έχουν παρουσιαστεί σε ομαδικές εκθέσεις, μουσεία και συλλογές.

Το 2010 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ το βιβλίο της «Για τα πράγματα που λείπουν» που είναι απομαγνητοφωνημένες συζητήσεις της με κορυφαίους δημιουργούς της εποχής, από την εκπομπή της στην ΕΤ1 «Η Εποχή των Εικόνων».