«Σύνθεση και η Μεσόγειος: νέα μουσική χωρικότητα, νέες χρονικότητες» - panel 6 (Έκτο μέρος)

Ο Γιώργος Ζερβός γεννήθηκε στο Κάιρο της Αιγύπτου και εγκαταστάθηκε στην Αθήνα το 1961. Είναι πτυχιούχος Φυσικής του Φυσικομαθηματικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών (1979). Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και πιάνο στο Ελληνικό Ωδείο και στο Ορφείο και σύνθεση με τον Γιάννη Ιωαννίδη. Το 1981 πήγε στο Παρίσι για μεταπτυχιακές σπουδές (Πανεπιστήμιο Paris I – Panthéon-Sorbonne). Εκεί παρακολούθησε μουσικολογία και αισθητική της μουσικής με τους Michel Guiomar και Daniel Charles και σύνθεση με τον Ιάννη Ξενάκη. Το 1982 απέκτησε μεταπτυχιακό τίτλο D.E.A. με τίτλο εργασίας «Μαθηματικές διαδικασίες στο έργο του Μπάρτοκ και του Ξενάκη», ενώ το 1995 ανακηρύχθηκε διδάκτορας του Τμήματος Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης υποβάλλοντας διατριβή με θέμα «Η κρίση του θέματος στο έργο των συνθετών της δεύτερης σχολής της Βιέννης: Schönberg, Berg, Webern».

Έργα του έχουν παιχτεί στην Ελλάδα, στην Κύπρο, καθώς και στην Ιταλία, Βουλγαρία, Γαλλία, Αυστρία, Ολλανδία, Αμερική και έχουν ηχογραφηθεί από την Ελληνική Ραδιοφωνία. Παραγγελίες για σύνθεση μουσικών έργων τού έχουν δοθεί από το Γ΄ Πρόγραμμα, το Ινστιτούτο Γκαίτε, το Δήμο Ηρακλείου, ΟΜΜΑ κ.ά. Το 1982 πήρε το πρώτο βραβείο σύνθεσης στο διαγωνισμό μουσικής δωματίου που προκήρυξε το Υπουργείο Πολιτισμού με το έργο «Κουαρτέτο εγχόρδων αρ. 1». Οι συνθέσεις του εκδίδονται από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου – Χ. Νάκας και έργα του έχουν κυκλοφορήσει από τις δισκογραφικές εταιρείες Warner (Έρως και Ψυχή, 1999), Agora (Σπουδή για κουαρτέτο εγχόρδων, 2000) Irida Classical (Πέντε παραλλαγές για φλάουτο και πιάνο, 2008).

Παράλληλα με τη σύνθεση, ασχολείται και με τη μουσικολογική έρευνα. Έχει γράψει άρθρα για τη μουσική του 20ου αιώνα σε ελληνικά και ξένα περιοδικά, έχει δώσει διαλέξεις και συμμετάσχει σε πολλά συνέδρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. To 2002 εκδόθηκαν από τον εκδοτικό οίκο Κ. Παπαγρηγορίου -Χ. Νάκας δύο βιβλία του με τίτλους αντίστοιχα: Schönberg, Berg Webern: Η κρίση της μουσικής δια μέσου της κρίσης του θέματος και των μορφών και Ο Νίκος Σκαλκώτας και η ευρωπαϊκή παράδοση της μουσικής των αρχών του 20ου αιώνα. Στον ίδιο εκδοτικό οίκο εκδόθηκε το 2016 το τελευταίο του βιβλίο με τίτλο: Από την αρχική έμπνευση στην τελική μορφοποίηση. Ο Γιώργος Ζερβός είναι Επίκουρος Καθηγητής στο Τμήμα Μουσικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών, όπου διδάσκει ανάλυση, μουσική του 20ου αιώνα και σύνθεση.

Ο Ανίς Φαριτζί γεννήθηκε στο Μαρόκο και κάνει το διδακτορικό του στη μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο Paris 8. Προετοιμάζει τη διατριβή του υπό την επίβλεψη του Jean Paul Olive, με θέμα «Το ζήτημα του μοντερνισμού στη σύγχρονη αραβική μουσική τέχνη». Η διατριβή του αποτελεί συνέχεια της μεταπτυχιακής του έρευνας, που εξετάζει τη μουσική παράδοση στον αραβικό κόσμο και την παρακμή της. Στο πλαίσιο της έρευνάς του για τον αραβικό μουσικό μοντερνισμό διέμεινε ως επισκέπτης ερευνητής στο Centre du Patrimoine Musical Libanais στη Βυρηττό. Η διδακτορική του έρευνα χρηματοδοτήθηκε από την υποτροφία Édouard Glissant με την οποία βραβεύτηκε το 2013. Ταυτόχρονα, προετοιμάζει μια μεταπτυχιακή εργασία στην ανθρωπολογία- εθνομουσικολογία για το ζήτημα του μουσικού αυτοσχεδιασμού και της σχέσης του με το θείο, στο Πανεπιστήμιο Paris X - Nanterre υπό την επίβλεψη του Jean Lambert. Για το σκοπό αυτό, διενήργησε επιτόπια ανθρωπολογική έρευνα στο Μαρόκο, αφιερωμένη στην παρατήρηση της πρακτικής της απαγγελίας του Κορανίου στα τζαμιά και στα μουσουλμανικά ιεροδιδασκαλεία. Όσον αφορά τη θεωρητική και πρακτική μουσική κατάρτισή του, ο Ανίς Φαριτζί παρακολούθησε ανώτερες σπουδές στο Ωδείο της Καέν (κλασική κιθάρα και σύνθεση), ενώ παίζει επίσης ούτι.

Ο Ζαντ Μουλτακά ακολουθεί εδώ και πολλά χρόνια έναν προσωπικό δρόμο ως ερευνητής της μουσικής γλώσσας, ενσωματώνοντας τα θεμελιώδη δεδομένα της σύγχρονης δυτικής γραφής – μελωδία, ετεροφωνία, τροπικότητα, ρυθμοί, φωνητικότητα. Αυτή η έρευνα άπτεται πολλών τομέων πειραματισμού. Η αργή ωρίμανση μιας πολύ προσωπικής μορφής έκφρασης γέννησε από το 2003 μια σειρά έργων, η παραγωγή των οποίων απέκτησε σιγά σιγά εύρος: από τη χορωδιακή στη μουσική για σύνολα, από τη μουσική δωματίου στη φωνητική μουσική για σόλο, από την ηλεκτροακουστική στις ηχητικές εγκαταστάσεις και τη χορογραφία. Ο Ζαντ Μουλτακά εγκαινίασε μια σειρά συνεργασιών με πολυάριθμους καλλιτέχνες σε ολόκληρο τον κόσμο, ειδικότερα με τα σύνολα Ars Nova, Sillages, Accroche note, Musicatreize, L’Instant Donné, τη Netherland Radio Choir, το σύνολο Schönberg του Άμστερνταμ, το Nouvel Ensemble Moderne του Μόντρεαλ, τα Neue Vocalsolisten της Στουτγάρδης και τη χορωδία δωματίου Les éléments. Το 2004 δημιούργησε το μουσικό σύνολο Mezwej, προϊόν μιας πρωτοβουλίας με διάθεση πειραματισμού, έρευνας και δημιουργίας μέσω του προβληματισμού γύρω από τους ανατολίτικους και δυτικούς μουσικούς πολιτισμούς, της ιδιαίτερης έντασης και τριβής ανάμεσα στη γραφή και τον προφορικό λόγο. Ανάμεσα στο 2007 και το 2009, διέμεινε ως επισκέπτης ερευνητής στο Fondation Royaumont, ενώ από το 2015 μοιράζει τη δραστηριότητά του μεταξύ Βηρυττού, Παρισιού, Μασσαλίας και Ελλάδας.

Η Ζεϋνέπ Γκεντιζλιόγλου γεννήθηκε το 1977 στη Σμύρνη της Τουρκίας και σπούδασε μουσική σύνθεση με τον Cengiz Tanc στην Κωνσταντινούπολη, τον Theo Brandmüller στο Ζααρμπρύκεν, τον Ivan Fedele στο Στρασβούργο και τον Wolfgang Rihm στην Καρλσρούη, καθώς και μουσική θεωρία με τον Michael Reudenbach˙ έλαβε πολλές υποτροφίες, όπως τη Wolfgang Rihm από το Hoepfner Foundation (2008) και υποτροφία από το Baden-Württemberg Art Foundation (2010). Το 2005, τιμήθηκε στη Βαϊμάρη με το βραβείο Grant-in-Aid, στο πλαίσιο της υποτροφίας Franz Liszt. Συμμετείχε με προσωπικές της συνθέσεις στα Διεθνή Θερινά Μαθήματα για τη Νέα Μουσική (Internationale Ferienkurse für Neue Musik) στο Ντάρμστατ και στο Centre Acanthes. Την περίοδο 2010-11 διέμεινε ως επισκέπτρια ερευνήτρια στο Institute for Music/Acoustic Research & Coordination (IRCAM) στο Παρίσι. Οι συνθέσεις της έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή φεστιβάλ, όπως το Musica στο Στρασβούργο, το ISCM World New Music Days στο Γκέτεμποργκ, το Maerz Musik στο Βερολίνο, το Beethovenfest στη Βόννη, το Eclat στη Στουτγάρδη, το Wien Modern στη Βιέννη, το Wittener Tage für Neue Kammermusik στο Βίτεν, το Φεστιβάλ του Ζάλτσμπουργκ κ.ά. Τα έργα της μεταδίδονται από το ραδιόφωνο και κυκλοφορούν σε cd. Συνεργάζεται με πολυάριθμες ορχήστρες και μουσικά σύνολα, όπως τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Borusan της Κωνσταντινούπολης, τη Ραδιοφωνική Ορχήστρα της Βιέννης, τα Ensemble Modern, ensemble recherche, Accroche Note, Ensemble Orchestral Contemporain, Neue Vocalsolisten Stuttgart, oenm, Klangforum Wien κ.ά., καθώς και με το κουαρτέτο Ardíttí, το οποίο έχει πρωτοπαρουσιάσει πολλά από τα έργα της. Το 2012 τιμήθηκε με το βραβείο σύνθεσης Ernst von Siemens.

Ο Χρήστος Καρράς γεννήθηκε στο Λονδίνο το 1962. Σπούδασε φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και στη συνέχεια ολοκλήρωσε επιτυχώς το διδακτορικό του στη Σορβόννη (Paris I) το 1989. Η διατριβή του είχε τίτλο «Φιλοσοφία της μουσικής και της σύνθεσης από το 1945 – Σχετικά με τις συνθήκες της κριτικής». Όταν μετακόμισε στην Ελλάδα το 1990, εργάστηκε για αρκετά χρόνια στον τομέα του οίνου και των βιολογικών τροφίμων. Μεταξύ άλλων ήταν συν-ιδρυτής των Δρόμων του Κρασιού της Βόρειας Ελλάδας. Από το 2000 και εξής εργάζεται στον πολιτιστικό τομέα, αρχικά ως Διευθυντής Έργου του δικτύου MediMuses, το οποίο χρηματοδοτήθηκε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Το 2006 ορίστηκε πρώτος Γενικός Διευθυντής του Ιδρύματος Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη στην Αθήνα. Το 2009 εντάχθηκε στο δυναμικό του Ιδρύματος Ωνάση ως Εκτελεστικός Διευθυντής της Στέγης Ιδρύματος Ωνάση, που άνοιξε τις πόρτες της στο κοινό τον Δεκέμβριο του 2010. Από τότε επιμελείται το μουσικό πρόγραμμα και έχει επίσης συντονίσει διάφορες παραγωγές εικαστικών έργων και συνέδρια. Είναι υπεύθυνος για τον γενικό συντονισμό της Στέγης και την υποβολή εκθέσεων στο Διοικητικό Συμβούλιο του Ιδρύματος.